گزارشی از وضعیت عبدالعزیز عظیمی قدیم، زندانی سیاسی

حقوق بشر در ایران ـ امروز جمعه ۲۳ آذر ماه ۱۴۰۳، عبدالعزیز عظیمی قدیم، در حال تحمل دوران حبس تعزیری خود است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز جمعه ۲۳ آذر ماه ۱۴۰۳، عبدالعزیزعظیمی قدیم، فعال ملی مدنی و زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در حالی که دوران حبس تعزیری خود از بابت پرونده اول قضایی خود را سپری می کند با احتمال پرونده سازی جدید مواجه شده است. این زندانی سیاسی از حق درمان و اعزام به مرکز درمانی هم محروم شده است.  

به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”اقای عظیمی اخیرا با اتهامات جدیدی از قبیل «تلاش وی جهت ایجاد جبهه و یا ائتلاف متحد از تشکلات‌ حرکت ملی» و «ارتباط با گروهها و احزاب معاند نظام» مواجه شده و همین مساله خانواده این زندانی سیاسی را با موجی از نگرانی مواجه کرده است.” 

تلاش برای پرونده سازی جدید بر علیه عبدالعزیزعظیمی قدیم، در حالی صورت گرفته که این زندانی سیاسی در پی ابتلا به بیماری آرتروز در ناحیه گردن و دیسک کمر، در وضعیت بد جسمانی قرار گرفته و از حق اعزام به مرکز ارتوپدی خارج از زندان هم محروم است. 

لازم به ذکر است، جلسه اول دادرسی به پرونده عبدالعزیز عظیمی قدیم، در تاریخ ۲۳ تیر ماه ۱۴۰۳، توسط قاضی ابوالقاسم صلواتی ـ رئیس شعبه ۱۵دادگاه انقلاب تهران، برگزار شد و به زندان اوین بازگردانده شد و اواخر مهر ماه ۱۴۰۳، از بابت اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به تحمل ۱ سال حبس تعزیری و به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور» به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و بعنوان مجازات تکمیلی هم به ۲ سال منع خروج از کشور، محکوم شده است. 

 عبدالعزیز عظیمی قدیم، در تاریخ ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۲، در جاده قم به سمت تهران، توسط نیروهای امنیتی، دستگیر و پس از انتقال به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات، دوران بازجویی های خود سپری کرد و در نهایت به بند عمومی زندان اوین، منتقل شد. 

این فعال ملی مدنی، پیشتر هم در تاریخ ۱۸ دی ماه ۱۳۹۵، توسط نیروهای امنیتی در تهران، بازداشت و پس از انتقال به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام به اندرزگاه ۴ زندان اوین، منتقل و چندی بعد آزاد شده بود. 

بین ۱۶ تا ۲۵ درصد جمعیت ایران ترک زبان هستند که اغلب آنان در استان‌های آذربایجان شرقی و غربی، اردبیل و زنجان سکونت دارند. برخی از این شهروندان برخورد حاکمیت با شهروندان ترک زبان را توام با تبعیض می‌دانند و منع تدریس زبان‌های غیر فارسی در مدارس را یکی از برجسته ‌ترین موارد تبعیض می دانند که همواره با اعتراض بخشی از فعالان مدنی این مناطق روبرو بوده است. 

زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است. 

Please follow and like us: