حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۲۷ فروردین ماه ۱۴۰۲، عبدالله بدوی، زندانی محکوم به حبس ابد و محبوس در زندان مرکزی ارومیه بر اثر محرومیت از حق درمان و تعلل در اعزام به مرکز درمانی تخصصی، جان باخت.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از کُردپا، روز شنبه ۲۶ فروردین ماه ۱۴۰۲، عبدالله بدوی، اهل روستای شریف آباد از توابع ارومیه در استان آذربایجان غربی و زندان متهم به جرائم موادمخدر و محبوس در زندان مرکزی ارومیه، بر اثر محرومیت از حق درمان و تعلل در اعزام به موقع نزد پزشک متخصص بر اثر سکته مغزی جان باخت.
براساس این گزارش، مرگ این زندانی، با توجه به کیفیت نامطلوب خدمات درمانی در بهداری زندان مرکزی ارومیه و عدم اعزام وی به پزشک متخصص خارج از زندان صورت گرفت.
همچنین یک منبع مطلع در تشریح بیماری عبدالله بدوی گفت:”وی از بیماری قلبی و همچنین دیابت (قند خون) در رنج بود و علیرغم توصیه پزشکان بهداری زندان ارومیه از دسترسی به خدمات درمانی و اعزام به مرخصی استعلاجی محروم مانده بود و علت مرگ وی هم بر اثر سکته مغزی اعلام شده است.”
لازم به اشاره است، عبدالله بدوی، در خرداد ماه ۱۳۹۳، پس از بازداشت توسط یکی از ارگانهای امنیتی به اتهام (حمل و نگهداری موادمخدر) محاکمه و توسط دادگاه انقلاب ارومیه به اعدام محکوم شده بود و پس از پیگیریهای حقوقی حکم اعدام وی به حبس ابد تقلیل پیدا کرده بود.
وی همچنین،در بخش دیگری از پرونده خود هم به اتهام (همکاری با یکی از احزاب کُرد مخالف نظام) محاکمه و به تحمل ۲ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
دسترسی انسانها به خدمات پزشکی و اعزام به موقع زندانیان به مراکز درمانی تخصصی از جمله موارد تاکید شده در اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله در بخشی از ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر است اما در ایران، علیرغم ادعای مسئولان قضایی و سازمان زندانها، بسیاری از زندانیان در پی مخالفت ضابط امنیتی پرونده یا دادستان برای خروج متهم یا زندانی از زندان، از این حق خود محروم می شوند که این مورد از سوی دیگر به مثابه شکنجه و ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی، سیاسی و اجتماعی است.
