حقوق بشر در ایران – امروز شنبه ۸ آذر ماه ۱۳۹۹، یک دختر ۱۵ ساله ساکن مشهد که در مرکز نگهداری دختران آسیب دیده اجتماعی این شهر زندگی می کرد بر اثر اقدام به خودکشی جان باخت.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از رُکنا، در ساعات پایانی پنجشنبه ۶ آذر ماه ۱۳۹۹، ساجد « نام خانوادگی نامشخص » – متولد: ۱۳۸۴، ساکن مرکز نگهداری دختران در معرض آسیبهای اجتماعی بهزیستی در مشهد بر اثر محرومیت از حق امید به زندگی و بی توجهی عاطفی از طرف مسئولان و والدین در پی اقدام به حلق آویز کردن خود جان باخت.
نیره عابدین زاده، معاون دادستان مشهد ضمن اعلام این خبر در تشریح آن گفت: “طبق تحقیقاتی که انجام شده است، بچه ها با هم هماهنگ میکنند و یک نفر تمارض به حالت تهوع و بدحالی میکند تا به یک قسمت جلب نظر شود و طبق اطلاعات ما هیچ کس قرصی نخورده و اقدام به خودکشی نکرده است و شبیه سازی ساختگی به صورت نمایش و شبیه سازی اتفاق افتاده تا نظرات به یک سمت جلب شود و « ساجده » بتواند کار خودش را انجام دهد و در سرویس بهداشتی مرکز خانه سلامت با روسری، خودش را حلق آویز کند و به نظر من این تبانی آن قدر برنامه ریزی شده بوده که مسئول مرکز باید متوجه می‌شد که ممکن است ساجده خودکشی کند.”
این مقام ارشد قضائی در مشهد افزود: “کلیات موضوع از این قرار است که یک دختر ۱۵ ساله که پدر او در زندان بوده و مادرش اعتیاد داشته است و در پارک توسط ماموران نیروی انتظامی دستگیر می‌شود و با حکم قضایی به مرکز نگهداری دختران در معرض آسیب بهزیستی منتقل شده است که پنج شنبه شب اقدام به خودکشی کرده و با وجود این که عوامل اورژانس به محل آمده‌اند نتوانستند کاری برای او انجام دهند.”
وی تصریح کرد:”علت این کار باید کشف بشود و احتمالا این دختر ۱۵ ساله مشکلات روحی و افسردگی داشته اما هنوز بررسی قطعی انجام نشده است.”
وی در خصوص صدور دستور قضائی برای بازداشت موقت مسئولان بهزیستی گفت: “فعلا خیر، بازپرس ویژه قتل به محل اعزام می‌شود و دستورات لازم در این باره را صادر میکند.”
در تاریخ ۳۱ خرداد ماه ۱۳۹۹, مسعود قادی‌پاشا, معاون پزشکی و آزمایشگاهی سازمان پزشکی قانونی کشور از خودکشی ۵ هزار و ۱۴۳ نفر از شهروندان ایران در سال ۱۳۹۸ خبر داد و این رقم را در مقایسه با مدت مشابه سال ۱۳۹۷ با ۸ دهم درصد رشد اعلام کرد.
- بیشتر بخوانید: بیش از ۵ هزار خودکشی در میان شهروندان ایران در سال ۱۳۹۸
افزایش میزان خودکشی شهروندان در نقاط مختلف کشور به مثابه نبود امید به زندگی است. محرومیت از تامین اجتماعی شهروندان در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر که ایران از امضائ کنندگان این سند معتبر بین المللی می باشد بر محق بودن افراد بر تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان ، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود را مورد تاکید قرار داده اما برخوردهای قهرآمیز ارگانهای امنیتی و قضائی با شهروندان ایران و بیان اتهامات امنیتی بر خواسته های این افراد مصداق بارز نقض حقوق بشر نیز می باشد.
