حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، جلسه دوم دادرسی به اتهامات ۵ تن از شهروندان بهایی در دادگاه انقلاب کرمان برگزار شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، بهنام پوراحمدی، فواد شاکر ارکانی، شهرام فلاح، پریدخت شجاعی باغینی و یکتا فلاح، پنج تن از شهروندان بهایی ساکن استان کرمان، در دومین جلسه دادرسی به پرونده خود توسط قاضی شعبه ۱دادگاه انقلاب آن استان، محاکمه شدند.
براساس این گزارش، اتهامات منتسب شده به بهنام پوراحمدی، فواد شاکر ارکانی، شهرام فلاح، پریدخت شجاعی باغینی و یکتا فلاح (اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت آموزشی یا تبلیغی انحرافی مغایر یا مخل به شرع مقدس اسلام) عنوان و متهمان این پرونده دفاعیات خود را از بابت اتهام مذکور به قاضی دادگاه انقلاب کرمان ارائه کردند.
لازم به اشاره است، اولین جلسه دادرسی به اتهامات بهنام پوراحمدی، شهرام فلاح، پریدخت شجاعی باغینی و یکتا فلاح، در تاریخ ۴ بهمن ۱۳۴۰۲، توسط قاضی در شعبه اول دادگاه انقلاب کرمان برگزار و بشی از دفاعیات متهمان این پرونده اخذ شده بود.
شهرام فلاح، یکتا فلاح و پریدخت شجاعی، در تاریخ ۲۱ تیر ماه ۱۴۰۲، به همراه فواد شاکر ارکانی و بهنام احمدی، در حالی که بعنوان مهمان در منزل شهرام فلاح بسر می بردند در پی یورش نیروهای امنیتی، بازداشت و پس از تفتیش منزل و توقیف برخی لوازم شخصی، به بازداشتگاه اداره اطلاعات کرمان واقع در زندان مرکزی آن شهر منتقل و در تاریخ ۴ مرداد ماه ۱۴۰۲، با تودیع قرار وثیقه، آزاد شدند.
بهنام پوراحمدی هم در تاریخ ۲۸ تیر ماه ۱۴۰۲، به همراه فواد شاکر ارکانی، پس از اتمام بازجویی ها و طی مراحل بازپرسی با قید وثیقه از زندان مرکزی کرمان، آزاد شده بود.
شهروندان بهائی با طبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم هستند و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند.
اجبار شهروندان به پیروی از یک نوع عقیده خاص به مثابه سرکوب آزادی بیان و اندیشه و ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشرو ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
سرکوب بهائیان ایران ناقض ماده ۲و ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.