بلاتکلیفی دستکم ۴ شهروند در بازداشت و آزادی ۶ شهروند دیگر با تودیع وثیقه

حقوق بشر در ایران ـ امروز چهارشنبه ۵مهر ماه ۱۴۰۲، صمد پورشه، محمدمهدی وثوقیان، سلمان زندیان و پیمان ابراهیمی، علیرغم گذشت مدیت قابل توجه از تاریخ دستگیری در بلاتکلیفی بسر می برند. ازسوی دیگر، فرزانه برزه کار، محمود تورنگ، بنیامین افرا، علیرضا فروهر، میلاد اکبری و فرهاد حسینی، پس ار اتمام بازجویی ها و تفهیم اتهام با قید وثیقه آزاد شدند. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز چهارشنبه ۵ مهر ماه ۱۴۰۲، صمد پورشه، اهل و ساکن شهر یاسوج مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد، علیرغم گذشت ۱۱روز از تاریخ دستگیری، در وضعیت بلاتکلیف در زندان مرکزی یاسوج بسر می برد. 

به نقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”با توجه به این ۱۱ روز از تاریخ دستگیری آقای پورشه گذشته و بازجویی ها ی او هم به اتمام رسیده اما در پی ممانعت دادستان برای تبدیل قرار بازداشت این متهم در بلاتکلیفی بسر می برد.” 

لازم به اشاره است، صمد پورشه، در تاریخ ۲۵ شهریور ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران اطلاعات سپاه فتح در شهر یاسوج، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه آن نهاد امیتی و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام به زندان مرکزی باسوج منتقل شد. 

تا لحظه تنظیم این خبر، به علت عدم پاسخگویی صحیح از طرف بازپرس به خانواده صمد پورشه از مصادیق حقوقی اتهامات وی اطلاعی حاصل نشده است. 

در خبری دیگر، امروز چهارشنبه ۵ مهر ماه ‍۱۴۰۲، محمد مهدی وثوقیان، ساکن شهرستان گلپایگان از توابع استان اصفهان و محبوس و بلاتکلیف در بند الف طا اداره اطلاعات سپاه استان اصفهان، پس از طی مراححل بازجویی ها و تفهیم اتهام به بند قرنطینه در زندان دستگرد اصفهان منتقل شد. 

یک منبع نزدیک به خانواده محمدمهدی وثوقیان در این خصوص به گزارشگر حقوق بشر در ایران گفت:”بازجویی ها از آقای وثوقیان به اتمام رسیده و او پیش از ظهر دیروز سه شنبه ۴ مهر ماه به بند قرنطیه در زندان دستگرد اصفهان منتقل شده ولی مصادیق اتهامات او مشخصی نیست اما مبنی بازداشت وی اطلاع رسانی به رسانه ها در خصوص بازداشت مادرش معصومه یاوری عنوان شده اما با توجه به اعلام بازپرس احتمال تغییر اتهامات دور از ذهن نیست.” 

لازم به اشاره است، محمدمهدی وثوقیان، در تاریخ ۲۹ شهریور ماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در شهرستان گلپایگان، دستگیر و برای تحقیقات و تشکیل پرونده قضایی به بازداشتگاه الف طا متعلق به اطلاعات سپاه استان اصفهان واقع در زندان دستگرد منتقل شده بود. 

همچنین، معصومه یاروی، مادر محمدحسین وثوقیان و از زندانیان سیاسی پیشین، با توجه گذشت بیش از ۳ هفته از تاریخ دستگیری در زندان دولت آباد اصفهان در بلاتکلیفی بسر میبرد. 

در خبری دیگر، طی روزهای اخیر، سلمان زندیان، براس تشکیل پرونده و ادامه مراحل تحقیقات قضایی پرونده خود به زندان پارسیلون خرم آباد مرکز استان لرستان، منتقل شد. 

همچنین، براساس تحقیقات صورت گرفته از سوی حقوق بشر در ایران، اتهامات منتسب شده به سلمان زندیان، مرتبط با فعالیتهای ولی در فضای مجازی و مصداق آن هم (فعالیت تبلیغی علیه نظام) عنوان شده است. 

لازم به اشاره است، سلمان زندیان، در تاریخ ۱ مهر ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران امنیتی در محل کار خود واقع در شهر کرج مرکز استان البرز، دستگیر و از وضعیت وی اطلاعی در دسترس نبود. 

در خبری دیگر، امروز چهارشنبه ۵ مهر ماه ۱۴۰۲، پیمان ابراهیمی، فعال ملی مدنی، ساکن تبریز مرکز استان آذربایجان شرقی، علیرغم گذشت بیش از ۳۰ روز از تاریخ دستگیری و طی مراحل بازجویی ها در بلاتکلیفی بسر می برد. 

به نقل از یک فرد نزدیک به خانواده این متهم در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”روز دوشنبه هفته جاری، خانم پاکیزه غلامی، مادر پیمان ابراهیمی به شهبه ۱۵ دادسرای انقلاب تبریز مراجعه کرد اما بازپرس پرونده ضمن بی اعتنایی به وی از ارایه هرگونه توضیح در خصوص علت بازداشت و بلاتکلیفی آقای ابراهیم امتناع کرد ولی بازپرس موسوی به خانواده پیمان ابراهیمی اعلام کرده که قرار بازداشت موقت وی تا تاریخ ۲۱ مهر ماه ۱۴۰۲، تمدید شده است.” 

این فرد مطلع در ادامه افزود:”با توجه به اینکه بیش از ۱ ماه از تاریخ بازداشت آقای ابراهیمی گذشته وی از روز بازداشت تا به امروز فقط یک تماس تلفنی ۱۰ ثانیه ای با خانواده خود داشت و اعلام کرد برای بازجویی به بازداشتگاه اداره اطلاعات تبریز منتقل شده است.”

لازم به اشاره است، پیمان ابراهیمی، در تاریخ ۴ شهریور ماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در شهر تبریز، بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه اداره اطلاعات تبریز و طی مراحل بازجویی ها در تاریخ ۱۳ شهریور ماه ۱۴۰۲ به بند قزنطینه زندان مرکزی تبریز منتقل شد. 

از سوی دیگر، طی روزهای اخیر، فرزانه برزه کار، محبوس و بلاتکلیف در زندان شهرستان قائمشهر از توابع استان مازندران، پس از اتمام بازجویی ها آزاد شد. 

یک منبع مطلع در تشریح این خبر به گزارشگر حقوق بشر در ایران گفت:”آزادی خانم فرزانه بزه کار در حالی از زندان قائمشهر میسر شده که وی برای آزادی خود وثیقه تودیع کرده و باید در انتظار ابلاغیه برای حضور در جلسه دادرسی باشد.” 

علیرغم آزادی فرزانه برزه کار، با تویدع وثیقه اما از مصادیق حقوقی اتهامات یا اتهام تفهیم شده به وی اطلاعی در دسترس نیست. 

لازم به اشاره است، فرزانه برزه کار، که فرزندش عرفان رضایی را در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، از دست داده در تاریخ ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۲، از بابت اتهاماتی مرتبط با دادخواهی پرونده جان باختن فرزندش، توسط ماموران امنیتی، دستگیر و به زندان شهرستان قائمشهر، منتقل شده بود. 

از سوی دیگر، روز سه شنبه ۴ مهر ماه ۱۴۰۲، محمود تورنگ، بنیامین افرا، علیرضا فروهر و میلاد اکبری، ساکن شهر یاسوج و شهرستان دهدشت از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد، پس از اتمام بازجویی ها و تفهیم اتهام، با تودیع قرار کفالت از زندان مرکزی یاسوج آزاد شدند. 

یک فرد مطلع در تشریح این خبر به گزارشگر حقوق بشر در ایران گفت:”اتهامات تفهیم شده به محمود تورنگ، بنیامین افرا، علیرضا فروهر و میلاد اکبری، مرتبط با انتشار پستهایی بوده که آنها رد صفحات مجازی (اینستاگرام( شخصی خود منتشر کرده بودند و به همین علت مورد تفهیم اتهام قرار گرفته و هر یک با تودیع قرار کفالت آزاد شدند.” 

لازم به اشاره است، محمود تورنگ، بنیامین افرا، میلاد اکبری و علیرضا فروهر، در شهریور ماه ۱۴۰۲، در ارتباط با فعالیتهای مسالمت آمیز خود توسط نیروهای امنیتی در شهرهای دهدشت و یاسوج بازداشت شده بودند. 

 محمود تورنگ، نخستین مرحله در تاریخ ۵ دی ماه ۱۴۰۱، در شهرستان دهدشت از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه مرکزی یکی از نهادهای امنیتی به مدت ۴ روز تحت شدیدترین بازجوئی ها توام با ضرب و شتم قرار گرفت و سپس به زندان یاسوج و در تاریخ ۱۳ بهمن ماه ۱۴۰۱، با تودیع قرار کفالت آزاد شده بود. 

همچنین،  بنیامین افرا هم در تاریخ ۵ دی ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در شهرستان دهدشت، بازداشت و پس از انتقال به شهر یاسوج و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام در نهایت به زنان مرکزی یاسوج، منتقل و در تاریخ ۱۰ بهمن ماه ۱۴۰۱، با تودیع وثیقه آزاد شده بود. 

علیرضا فروهر نیز، نخستین مرحله در تاریخ ۱۸ آذرماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در یاسوج بازداشت و پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام، به زندان مرکزی یاسوج، منتقل شد اما اوایل بهمن ماه ۱۴۰۱، با تودیع قرار وثیقه آزاد شده بود. 

در خبری دیگر، روز سه شنبه ۴ مهر ماه ۱۴۰۲، فرهاد حسینی، خبرنگار پیشین نشریه بایرام، مدرس زبان تورکی و فعال ملدی مدنی، پس از اتمام بازجویی ها و تفهیم اتهام، با تودیع قرار وثیقه از از زندان مرکزی زنجان، آزاد شد. 

به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”روز سه شنبه ۴ مهر اه ۱۴۰۲، آقای حسینی، پس از تفهیم اتهام و تشکیل پرونده قضایی با شکایت اطلاعات سپاه استان زنجان و طی مراحل بازجویی ها و بازپرسی با تودیع وثیقه آزاد شد.”  

علیرغم آزادی فرهاد حسینی، با تودیع قرار وثیقه اما از مصادیق حقوقی اتهامات منتسب شده به وی اطلاعی حاصل نشده است. 

لازم به اشاره است، فرهاد حسینی، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد در رشته مدیریت از دانشگاه آزاد واحد استان زنجان، در تاریخ ۲۸ شهریور ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران امنیتی در استان زنجان، بازداشت و برای تشکیل پرونده و بازجویی به بازداشتگاه اطلاعات سپاه آن استان، منتقل و در بلاتکلیفی بسر می برد.

وی همچنین، از اعضای کانون فرهنگی ـ ادبی استان زنجان و از مدرسان زبان ترکی آذربایجانی، است و فعالیتهایی را در زمینه آوازخوانی و شعر در آن مجموعه ادبی به ثبت رسانده است. 

فرهاد حسینی، پیشتر هم بعنوان روزنامه نگار و فعال مطبوعاتی در نشریه (بایرام) فعالیت می کرد. 

اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی است که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد. 

سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.

احضار تلفنی، بازداشت خودسرانه، ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.

همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.

Please follow and like us: