By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-GWV
حقوق بشر در ایران – امروز جمعه ۱۱اسفند ماه ۱۴۰۲، کاوه امیری، پس از محاکمه و اتمام مرخصی برای سپری کردن ادامه حبس خود به زندان اوین بازگشت.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز پنجشنبه ۱۰ اسفند ماه ۱۴۰۲، کاوه امیری، زندانی سیاسی، پس از اتمام حضور در جلسه محاکمه از بابت پرونده قضایی خود در شعبه دادگاه انقلاب شهرستان شهریار و اتمام مرخصی برای سپری کردن ادامه حبس تعزیری خود به اندرزگاه ۴ زندان اوین بازگشت. این زندانی سیاسی در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری ۸ ماهه خود است.
به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”در حالی که پیش از ظهر پنچشنبه ۱۰ اسفند ماه ۱۴۰۲، کاوه امیری در بخش دیگر پرونده قضایی خود توسط قاضی شعبه دادگاه انقلاب شهرستان شهریار با اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) محاکمه شد و با توجه به اینکه جلسه محاکمه و همزمان با روز آخر مرخصی این زندانی سیاسی هم بود پس از اتمام جلسه دادرسی مستقیما عازم زندان اوین شد و در حال حاضر هم در اندرزگاه ۴ آن زندان بسر می برد.”
لازم به اشاره است، کاوه امیری، در تاریخ ۱۲ دی ماه ۱۴۰۲، پس از احضار به شعبه اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان، شهریار، بازداشت و برای سپری کردن دوران حبس تعزیری ۸ ماهه خود به تیپ ۴ سالن ۱ زندان تهران بزرگ، منتقل و در حالی که بدون رعایت اصل تفکیک جرائم، در میان زندانیان (جرائم خشن)، (موادمخدر) و (هم بند با مصرف کنندگان متادون و معتاد) بسر می برد در تاریخ ۳ اسفند ماه ۱۴۰۲، با تودیع وثیقه برای مدت ۶ روز به مرخصی اعزام شده بود.
این شهروند ساکن شهرستان شهریار، پیش از این هم توسط قاضی برجسته ـ رئیس شعبه اول دادگاه انقلاب آن شهرستان، از بابت اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) محاکمه و به تحمل ۸ ماه حبس تعزیری محکوم و از بابت اتهام (نشر اکاذیب به قصد تشویش اذان عمومی) هم برای وی قرار منع تعقیب صادر و پس از اعلام اعتراض و ارجاع پرونده وی به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، حکم صادره بدوی بر علیه وی عینا تائید شد.
کاوه امیری، در تاریخ ۱۹ شهریور ماه ۱۴۰۲، به پلیس امنیت شهرستان شهریار واقع در فاز۴ شهرک اندیشه، احضار و پس از بازداشت، در تاریخ ۲۰ شهریور ماه ۱۴۰۲ به شعبه ۱۰ بازپرسی در دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، منتقل و پس از تفهیم اتهام تا زمان تامین وثیقه به اندرزگاه ۴ زندان اوین، منتقل و در تاریخ ۲۲ شهریورماه ۱۴۰۲، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۲۵۰ میلیون تومان، آزاد شد.
اجبار شهروندان به پیروی از یک نوع عقیده خاص به مثابه سرکوب آزادی بیان و اندیشه و ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشرو ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.