https://wp.me/p6xuBy-Mq3
حقوق بشر در ایران ـ امروز جمعه ۱۶ شهریور ماه ۱۴۰۳، سعیده شفیعی، برای تحمل ادامه حبس، بازداشت شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز جمعه ۱۶ شهریور ماه ۱۴۰۳، سعیده شفیعی، روزنامه نگار و فعال رسانه ای، ساکن تهران، برای سپری کردن ادامه حبس تعزیری، خود، به زندان اوین، بازگشت. این روزنامه نگار به تحمل ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری محکوم شده که بخشی از آن را سپری کرده است.
به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”با توجه به رد درخواست عدم تحمل کیفر و دستور قضایی صادره از سوی دادستان، خانم سعیده شفیعی، امروز برای تحمل ادامه محکومیت کیفری خود به زندان اوین رفت.”
سعیده شیفی، چندی پیش با دریافت ابلاغیه ای برای سپری کردن ادامه دوران محکومیت خود به دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، احضار شده بود.
این روزنامه نگار، در تاریخ ۲۸ آبان ماه ۱۴۰۲، پس از حضور در شعبه اول اجرای احکام دادسراس ناحیه ۳۳ تهران، بازداشت و برای تحمل حبس تعزیری خود به زندان اوین، منتقل شده بود ولی در پی افزایش مشکلات جسمانی و بیماری، در تاریخ ۱۲ اسفند ماه ۱۴۰۲، پس از سپری کردن بخشی از مجموع حبس لازم به اجرای خود با صدور قرار توقف ادامه حبس، بطور موقت آزاد شده بود.
لازم به اشاره است، سعیده شفیعی، در تاریخ ۱۲ تیر ماه ۱۴۰۲، توسط قاضی ایمان افشاری ـ رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، محاکمه شد و تاریخ ۹ مرداد ماه ۱۴۰۲، از بابت اتهام (اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور)به ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری، به اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) هم به تحمل ۸ ماه حبس تعزیری و بعنوان مجازات تکمیلی هم به ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور و ۲ سال ممنوعیت عضویت در احزاب، گروهها و دسته جات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، محکوم گردید.
این حکم در پی اعتراض سعیده شفیعی، به شعبه ۳۶دادگاه تجدیدنظر استان تهران ارجاع و در تاریخ ۲۲ شهریور ماه ۱۴۰۲، توسط عباسعلی حوزان و مستشار دادگاه خسرو خلیلی مهدریجی، بدوندتشکیل جلسه دادرسی عینا تائید شد.
این روزنامه نگار و فعال ادبی ساکن تهران، در تاریخ ۲ بهمن ماه ۱۴۰۱، توسط ماموران وزارت اطلاعات، بازداشت و پس از انتقال به دادسرای ناحیه ۳۳ تهران و تفهیم اتهام به زندان اوین منتقل و در تاریخ ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۱، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۵۰۰ میلیون تومان آزاد شد.
زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی مسئولان قضائی و امنیتی بر علیه این افراد که از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

