By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-T7Z
حقوق بشر در ایران ـ امروز جمعه ۳۰ خرداد ماه ۱۴۰۴، ماموران امنیتی، در شهر مشهد، حسن باقری نیا و فاطمه نورادی را دستگیر کردند.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۲۸ خرداد ماه ۱۴۰۴، حسن باقری نیا و همسر وی ـ فاطمه نورادی، ساکن شهر مشهد مرکز استان خراسان رضوی، توسط ماموران امنیتی در آن شهر، دستگیر شدند.
به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”ماموران امنیتی روز چهارشنبه هفته جاری با یورش به منزل آقای باقری نیا، این فعال مدنی را به همراه همسرشان خانم فاطمه نورادی، دستگیر کردند.”
این فرد مطلع در ادامه افزود:”پیش از دستگیری این زوج ساکن مشهد، ماموران، با تفتیش منزل، برخی لوازم شخصی از قبیل گوشی ها تلفن همراه و لوازم ارتباطی آنها را هم توقیف کردند.”
وی در ادامه خاطرنشان کرد:”دستگیری حسن باقری نیا در حالی صورت گرفته که این فعال مدنی، چندی پیش با دریافت ابلاغیه ای برای محاکمه در تاریخ ۳۱ خرداد ماه ۱۴۰۴، به دادگاه انقلاب مشهد احضار شده بود.”
پیشتر هم جلسه بازپرسی و تفهیم اتهام حسن باقری نیا، پس از احضار وی به شعبه ۹۲۱ دادیاری دادسرای عمومی و انقلاب شهر مشهد برگزار و این فعال مدنی، در تاریخ ۱۲ خردادماه ۱۴۰۴، توسط قاضی شعبه ۱۱۷ دادگاه کیفری ۱ مشهد، در اولین جلسه دادرسی به پرونده خود محاکمه شده بود.
این فعال مدنی، اوایل دی ماه ۱۴۰۳، با دریافت ابلاغیه ای کتبی به این جلسه دادرسی در شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد، احضار و در تاریخ ۱ بهمن ماه ۱۴۰۳، محاکمه و در اسفند ماه ۱۴۰۳، توسط قاضی غلامرضا اکبری ـ رئیس شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد، از بابت اتهام «تشکیل و اداره گروه با هدف برهم زدن امنیت کشور» به تحمل ۶سال حبس تعزیری، به اتهام «توهین به رهبری در فضای مجازی» به تحمل ۱ سال و ۳ ماه حبس تعزیری، از بابت اتهام «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرائم ضد امنیت داخلی کشور» به تحمل ۳سال و ۶ ماه حبس تعزیری، محکوم شده اما میزان ۵ سال از این حکم به مدت ۵ سال تعلیق شده بود و بعنوان مجازات تکمیلی هم به ۲سال محرومیت از تدریس در دانشگاهها، موسسات آموزش عالی، مدارس و کانونهای آموزشی اعم از دولتی، خصوصی، انتفاعی و غیرانتفاعی و ۲ سال منع خروج از کشور محکوم شده بود.
حسن یاقری نیا، در تاریخ ۱۲ مرداد ماه ۱۴۰۳، با دریافت ابلاغیه ای کتبی، به شعبه ۹۰۳ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب مشهد، احضار و در تاریخ ۱۵ مرداد ماه ۱۴۰۳، تفهیم اتهام و پرونده این فعال مدنی با اتهامات «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم برضد امنیت داخلی / خارجی کشور»، «فعالیت تبلیغی علیه نظام»، «توهین به رهبری»، «توهنی به مقدسات اسلامی در فضای مجازی»، «تحریک و اغوا شهروندان به جنگ و کشتار با یکدیگر به قصد برهم زدن امنیت کشور» و «نشر اکاذیب در فضای مجازی از طریق انتشار محتوا و کلیپ»، از سوی بازپرس شعبه ۹۰۲ دادسرای عمومی و انقلاب مشهد به دادگاه انقلاب و دادگاه کیفری۲ مشهد ارجاع شد.
پیشتر هم در تاریخ ۱۳ خرداد ماه ۱۴۰۳، پس از احضار به شعبه ۲۱۶ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب شهر مشهد و طی مراحل تفهیم اتهام، تا زمان تامین وثیقه بازداشت و به زندان وکیل آباد(مرکزی) مشهد منتقل و از حق دسترسی به وکیل در پی اعمال تبصره ماده ۴۸ آئین دادرسی کیفری، محروم شد و در تاریخ ۲۳ خرداد ماه ۱۴۰۳، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۲ میلیارد تومان از زندان وکیل آباد(مرکزی) مشهد، آزاد شد.
باقری نیا، پیش پیش از این هم در تاریخ ۳۰ بهمن ماه ۱۴۰۱، از بابت اتهامات «تبلیغ علیه نظام»، «نشر اکایب به قصد تشویش اذعان عمومی» و «تحریک افراد به اعمال خشونت آمیز در فضای مجازی» و در پی شکایت دادستان بجنورد، جهت بازپرسی به شعبه ۹۰۲ دادسرای عمومی و انقلاب مشهد احضار و در تاریخ ۱۰ اسفند ماه ۱۴۰۱، پس از حضور در جلسه بازپرسی قرار منع تعقیب خود را دریافت کرد.
صدور قرار منع تعقیب برای این استاد دانشگاه در راستای اعمال بخشنامه قوه قضائیه موسوم به (عفو رهبری) صورت گرفته بود.
این استاد بازنشسته دانشگاه، در تاریخ ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، با دریافت ابلاغیه ای کتبی برای ارائه دفاعیات خود از بابت اتهام «تشویش اذعان عمومی از طریق انتشار مطالب در فضای مجازی» به شعبه ۵ بازپرسی در دادسرای عمومی و انقلاب آن شهرستان، احضار شده بود.
حسن باقری نیا، در تاریخ ۷ دی ماه ۱۴۰۲ هم توسط رحیمه علی آبادی ـ دادیار شعبه ۶ دادیاری دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان سبزوار، برای ارائه دفاعیات خود از بابت اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام در فضای مجازی» به آن دادسرا احضار شده بود.
سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.