انتقال اجباری ۴تن از دراویش گنابادی به تیپ ۵ زندان تهران بزرگ
حقوق بشر در ایران – امروز شنبه ۱۳اردیبهشت ماه ۱۳۹۹, در پی تهدید و ارعاب مسئول تیپ ۲ و رئیس زندان تهران بزرگ مصطفی عبدی, کیانوش عباس زاده, محمد شریفی مقدم, عباس دهقان, چهار تن از دراویش گنابادی بازداشت شده در حادثه گلستان هفتم که در حال تحمل دوران محکومیتهای حبس تعزیری خود هستند همزمان با یورش گارد ویژه زندان به تیپ ۵ این زندان منتقل شدند.
به گزارش حقوق بشر در ایران, ساعت ۸ صبح امروز شنبه ۱۳ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹, مصطفی عبدی, کیانوش عباس زاده, محمد شریفی مقدم, عباس دهقان, چهار تن از دراویش گنابادی محبوس در تیپ ۲ اندرزگاه ۱ زندان تهران بزرگ در پی یورش خشونت آمیز گارد ویژه زندان با تهدید و ارعاب به تیپ ۵ اندرزگاه ۲ سالن ۱ این زندان منتقل شدند. بنا بر اعلام مسئولان زندان تهران بزرگ بدلیل وجود ۱۰۰ زندانی مبتلا به ویروس کرونا تیپ ۲ این زندان به قرنطینه نگهداری این بیماران تبدیل خواهد شد.
بنقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران ضمن اعلام این خبر گفت: “در حالی که جملگی دراویش گنابادی از زمان انتقال به تیپ ۲ و تیپ ۴ زندان تهران بزرگ با هزینه های شخصی خود وسایلی از قبیل یخچال فریز, دستگاه تصفیه آب, فرش, لوازم آشپزخانه و سایر اقلام مورد نیاز خود را تهیه کردند اما ساعت ۸ صبح امروز رئیس تیپ ۲ زندان تهران بزرگ به این دراویش اعلام کرد که باید به تیپ ۵ این زندان منتقل شوند و این زندانیان عقیدتی بدون انتقال اسباب و وسایلی که خودشان تهیه کرده بودند با تهدید و ارعاب به روشی خشونت آمیز به تیپ ۵ اندرزگاه ۲ سالن ۱ این زندان منتقل شدند.
این منبع مطلع در ادامه افزود: ” در بدو انتقال این ۴ درویش گنابادی به تیپ ۵ کلیه وسائل شخصی این دراویش را در وسط سالن زندان به روشی توهین آمیز پرت کردند و این درحالی است که با توجه به شیوع کرونا و تردد زندانیان از سالن مذکور برای استفاده از سرویس بهداشتی می تواند با آلودگی وسائل این دراویش گنابادی به این ویروس بشود و این کار با هدف تفتیش وسائل شخصی ۴ درویش گنابادی صورت گرفت. با توجه به گفته مسئول زندان تهران بزرگ ۱۰۰ زندانی مبتلا به ویروس کرونا در زندان تهران بزرگ نگهداری می‌شود و انتقال این دراویش با هدف آماده کردن تیپ ۲ برای نگهداری زندانیان مبتلا به ویروس کرونا است”.
مصطفی عبدی, درویش گنابادی بازداشت شده در حادثه گلستان هفتم, در تاریخ ۲۵ مرداد ماه ۱۳۹۷, توسط دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۲۶ سال و سه ماه حبس تعزیری، ۱۴۸ ضربه شلاق، ۲ سال تبعید به سیستان و بلوچستان، ۲ سال ممنوع الخروجی و ۲ سال محرومیت از عضویت در گروهها و احزاب و دسته جات سیاسی و اجتماعی و فعالیت رسانه ای محکوم شد. با ارجاع پرونده این درویش گنابادی به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر در تاریخ ۲۱ اسفند ماه ۱۳۹۷, حکم صادره توسط دادگاه بدوی عینا در دادگاه تجدیدنظر تائید شد.
- بیشتر بخوانید: محکومیت مصطفی عبدی، از دراویش گنابادی به ۲۶ سال حبس
- بیشتر بخوانید: محکومیت قطعی ۲۱ درویش گنابادی به تحمل ۱۹۰ سال حبس و ۱۷۷۶ ضربه شلاق
همچنین, کیانوش عباس زاده, درویش گنابادی بازداشت شده در حادثه گلستان هفتم, در مرداد ماه ۱۳۹۷, توسط شعبه ۱۵ دادگاه دادگاه انقلاب تهران در مجموع به تحمل ۱۶ سال و ۶ ماه حبس تعزیری, ۲ سال تبعید به سیب و سوران , و همچنین ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد. با ارجاع پرونده این درویش گنابادی به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر در تاریخ ۲۱ اسفند ماه ۱۳۹۷, حکم صادره توسط دادگاه بدوی عینا در دادگاه تجدیدنظر تائید شد. با اعمال ماده ۱۳۴ از قانون مجازات اسلامی ۷ سال و ۶ ماه از مجموع حکم صادره بر علیه کیانوش عباس زاده اجرائی شده است.
- بیشتر بخوانید: انتقال مجدد کیانوش عباس زاده به آگاهی شاپور/ شکنجه‌ی مادر و پسر جهت گرفتن اعترافات اجباری
محمد شریفی مقدم, خبرنگار وبسیات مجذوبان نور و فعال دانشجوئی و از دراویش گنابادی بازداشت شده در حادثه گلستان هفتم, در تاریخ ۲۷ مرداد ماه ۱۳۹۷, توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران در مجموع به تحمل ۱۲ سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق، ۲ سال تبعید به برازجان و ۲ سال محرومیت‌های اجتماعی و ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد. با ارجاع پرونده این درویش گنابادی به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۳۹۷, حکم صادره توسط دادگاه بدوی عینا در دادگاه تجدیدنظر تائید شد.
- بیشتر بخوانید: صدور در مجموع ۱۰۳۲ سال حبس برای ۲۰۲ تن از دراویش گنابادی/ صدور احکام جدید برای هشت درویش دیگر
- بیشتر بخوانید: محکومیت قطعی محمد شریفی مقدم به دوازده سال حبس تعزیری
همچنین عباس دهقان, دیگر درویش گنابادی بازداشت شده در حادثه گلستان هفتم علیرغم گذشت بیش از ۸۰۰ روز بلاتکلیفی از زمان بازداشت با اتهامات ۸ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹, اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور, تمرد از دستور ماموران در حین انجام وظیفه و اقدام علیه امنیت داخلی, توسط دادگاه کیفری ۲ واقع در مجتمع قضائی بعثت تهران مورد محاکمه قرار گرفت.
- بیشتر بخوانید: عباس دهقان, درویش گنابادی توسط دادگاه کیفری محاکمه شد
حقوق بشر در ایران, در تاریخ ۵ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹, با انتشار گزارشی برای اولین به شرح بلاتکلیفی ۷۹۵ روزه این درویش گنابادی بازداشت شده در حادثه گلستان هفتم پاسداران پرداخت. این درویش گنابادی پس از بازداشت در حادثه گلستان هفتم, به مدت ۱ ماه در بازداشتگاه اداره آگاهی واقع در چهارراه شاپور تهران بسر برن و پس از آن به تیپ ۴ زندان تهران بزرگ منتقل شد. عباس دهقان مجدداً ۱ ماه پس از انتقال به زندان تهران بزرگ به بازداشتگاه ۱ الف قرارگاه ثارالله متعلق به سپاه پاسداران منتقل شد و به مدت ۳۰ روز تحت بازجوئی توام با ضرب و شتم قرار گرفت. این درویش گنابادی پس از اتمام مراحل بازجوئی به تیپ ۴ زندان تهران بزرگ منتقل شد.
تجمع اعتراضی دراویش گنابادی در ۳۰ بهمن سال ۱۳۹۶ که از آن با عنوان حادثه گلستان هفتم یاد می‌شود در اطراف خانه نورعلی تابنده، رهبر این سلسله رخ داد که دلیل آن حضور پرتعداد نیروهای امنیتی در اطراف منزل قطب دراویش بود که این حضور با واکنش منفی سایر دراویش مواجه شد. بدنبال درگیری خونین بین دراویش و نیروهای امنیتی بیش از ۵۰۰ تن از دراویش در این درگیری‌ها بازداشت و به زندانهای تهران بزرگ, زندان قرچک ورامین و زندان اوین نیز منتقل شده بودند. همچنین تعداد بسیاری از دراویش هم بشدت توسط نیروهای امنیتی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. آنچه در تجمعات اعتراضی گلستان هفتم مشهود بود در ابتدای امر حق خواهی دراویش گنابادی بر حقوق شهروندی خود بود که این فریاد با سرکوب گسترده و رفتار خشونت آمیز نیروهای امنیتی به خشونت کشیده شد.
- بیشتر بخوانید؛ لیست تکمیلی دراویش بازداشت شده در حوادث تلخ گلستان هفتم
فشارها به دراویش در نظام جمهوری اسلامی عمدتا از شهر قم آغاز شد. قم مذهبی ترین شهر ایران است و با توجه به نزاع تاریخی صوفیه و اهل شریعت، فشار بر دراویش در این شهر سابقه طولانی دارد و به سال‌های قبل از انقلاب می‌رسد؛ اما در سال‌های اول دهه هشتاد خورشیدی با انتشار شماری از کتاب‌های ضد صوفی در قم که این سلسله را به ضد شیعی بودن متهم می‌کردند، رفته رفته جو سنگین‌تری علیه آنها شکل گرفت. تنش در مناسبات حکومت با دراویش نعمت‌اللهی با تخریب برخی از مکان‌های مذهبی‌شان و مخالفت حکومت با گردهمایی آنها به خصوص در قم وارد مرحله ای شد که یک دهه بعد در تهران به درگیری فیزیکی و خونریزی انجامید.
سازمان عفو بین الملل, در تاریخ ۴ خردادماه ۱۳۹۷, با صدور بیانیه ای ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت زنان دراویش، از جمهوری اسلامی ایران خواسته بود آنها را بی‌قید و شرط آزاد کند.
سرکوب دراویش گنابادی در ایران ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۸ و ۱۹ این سند معتبر بین المللی و همچنین ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز میباشد که در این ۲ ماده به صراحت بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و همچنین تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی برای افراد چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید شده است.
زندانیان عقیدتی در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تاکید شده است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی گوناگون و عدم برخورداری آنها از حقوق شهروندیشان در درمان بیماریها و آسیبهای جسمی که میتوان گفت اکثر این افراد این بیماریها را از زمانی که در زندان محبوس گردیده اند به آن مبتلا شده اند اما مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از این مسئله بعنوان یک اهرم فشار در جهت تفهیم نظریات و یا اتهامات وارده بر افراد استفاده میکنند که این مورد ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل . سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید قرار گرفته است اما برخوردهای فراقانونی از سوی ارگانهای امنیتی ناقض قوانینی است که خود تدوینگر آن بودند و ادعای عمل بر آن را دارند.
اشتراک گذاری
