تلف شدن یک قلاده کفتار در تصادف با خودروهای عبوری در جاده شاهرود

حقوق بشر در ایران ـ امروز سه شنبه ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، یک قلاده کفتار راه راه، در جاده شاهرود پس از تصادف با خودروهای عبوری تلف شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از رُکنا، روز دوشنبه ۷ فروردین ماه ۱۴۰۲، یک قلاده کفتار راه راه، هنگام گذر از جاده شاهرود، بر اثر سرعت بیش از حد و بی توجهی خودروهای عبوری و تصادف با این حیوان تلف شد.
براساس این گزارش، تلف شدن این کفتار راه راه پس از آن صورت گرفت که در تاریخ ۶ فروردین ماه ۱۴۰۲ هم در همین جاده با توجه به فقدان علائم هشدار دهنده کافی، سرعت بیش از حد خودروهای عبوری و بی توجهی رانندگان وسائل نقلیه، یک قلاده یوزپلنگ ماده که داراری ۳ جنین بود بر اثر تصادف با خودروهای عبوری تلف شد.
بنا بر بررسی های صورت گرفته از روی شناسنامه یوزها، مشخص شد ماده یوز تلف شده بالغ در جاده میامی_سبزوار، یوز (ماجراد) بوده است.
روابط عمومی محیط زیست استان اعلام کرد:”یوزپلنگ ماجراد در سال ۱۳۹۹ در محدوده پارک ملی توران تحت عنوان یوز جنسیت نامشخص ثبت گردید و از آن زمان تا تابستان سال ۱۴۰۱ در هیچ نقطه ای از این منطقه مشاهده نگردیده بود تا اینکه در تابستان ۱۴۰۱، با یک قلاده توله یوزپلنگ نر، نزدیک ۲ سال خود مجدّداً در منطقه ثبت و ضبط شد و امروز پس از بررسی های کارشناسی مشخص گردید یوز تصادفی متاسفانه همان ماجراد است.”
لازم به توضیح است، کفتار راه راه، گونهای از خانواده کفتارها است که در شمال و شرق آفریقا، قفقاز، آسیای میانه، غرب آسیا و جنوب آسیا زندگی میکند. کفتار راهراه تنها کفتاری است که در خارج از آفریقا هم زندگی میکند.
این جانور با توجه به کاهش جمعیت جهانی این گونه از حیوان، به کمتر از ۱۰ هزار کفتار بالغ، و کاهش جمعیت طعمههایش در درجه حفاظتی در مرز تهدید قرار گرفته است. کفتار راهراه در وهله اول لاشهخوار است اما برخی از آنها به شکار نیز میپردازند. این جانور تک همسر است و نر و ماده هر ۲ در پرورش تولهها مشارکت دارند.
کفتار راهراه جانوری شب گرد است و تنها در تاریکی کامل خود را نمایان میکند و قبل از طلوع خورشید هم به پناهگاهش بازمیگردد. این جانور هنگام مواجهه با خطر ممکن است خود را به مردن بزند و به همین جهت به ترسویی مشهور است. با این حال مشاهده شده که در مقابل درندگان بزرگتر از خود همچون پلنگ بر سر طعمه و غذا درگیر شده و از خود دفاع کردهاست.
عدم نصب حصار سراسری و از سوی دیگر بی توجهی رانندگان خودروهای عبوری و سرعت بیش ازحد مجاز و یا فقدان علائم هشدار دهنده کافی مبنی بر (تردد حیات وحش از جاده) سالانه منجر به حوادثی از این قبیل می شود.
در حال حاضر، شرایط نگهداری از حیوانات در اکثر مناطق و حیات وحش ایران، سازگاری درستی با ضوابط و اصول مندرج در اسناد کنوانسیونهای مرتبط با وضعیت محیط زیست که مورد تائید سازمان ملل متحد قرار گرفته ندارد.
در هدف پانزدهم سند ۲۰۳۰ یونسکو، به صراحت بر حفاظت، بازیابی و ترویج استفاده پایدار از اکوسیستم های زمینی، مدیریت پایدار جنگل ها، مبارزه با بیابان زایی، متوقف و معکوس نمودن فرسایش زمین و توقف از بین بردن تنوع زیستی تاکید شده است.