حقوق بشر در ایران – امروز یکشنبه ۱ تیر ماه ۱۳۹۹, حسین سرلک, زندانی سیاسی محبوس در اندرزگاه ۴ سالن ۳ زندان اوین بطور مشروط آزاد شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران, عصر امروز یکشنبه ۱ تیر ماه ۱۳۹۹, حسین سرلک, زندانی سیاسی محبوس در اندرزگاه ۴ سالن ۳ زندان اوین بطور مشروط از این زندان آزاد شد. آزادی این زندانی سیاسی بر اساس بخشنامه اخیر قوه قضائیه و بطور مشروط است. این زندانی سیاسی به اتهام فعالیت در یک کانال تلگرامی بازداشت و پس از طی مراحل بازجوئی و دادرسی از سوی دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۵ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
در تاریخ ۳ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹, یک منبع نزدیک به حسین سرلک در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران گفته بود: “حسین سرلک, بالغ بر ۳ سال و ۶ ماه از مجموع حبس تعزیری ۵ ساله خود را سپری کرده است و از آغاز دوران محکومیت حبس حتی ۱ مرتبه هم به مرخصی اعزام نشده و از سوی دیگر با توجه به ادعای مسئولان قضائی مبنی بر آزادی زندانیان سیاسی که حبس آنها ۵ سال یا کمتر است می توانند در صورت سپری کردن ۱ سوم از مجموع حبس خود آزاد شوند ظاهراً این حرف در مورد حسین سرلک و بسیاری دیگر از زندانیان سیاسی صحت ندارد”.
در تاریخ ۱۵ دی ماه ۱۳۹۸, درخواست آزادی مشروط حسین سرلک, زندانی سیاسی که از مجموع حبس تعزیری ۵ ساله خود ۳ سال و ۶ ماه از آن را سپری کرده و واجد شرایط برای آزادی مشروط می باشد در پی مخالفت امین وزیری نماینده دادستان و دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی و امنیتی و محمد براعه قاضی شعبه ۱ اجرای احکام کیفری دادسرای امنیت تهران رد شد.
حسین سرلک, پیش از این و در تاریخ ۲۵ تیرماه ۱۳۹۸, به همراه رضا محمدحسینی, مرتضی نظری سدهی, علی بازآزاده, بهروز زارع و محسن امین پور, پنج تن از زندانیان سیاسی محبوس در بند۴ زندان اوین که در اعتراض به محرومیت از حق دادرسی عادلانه دست به اعتصاب غذا زده بودند پس از احضار به دفتر رئیس زندان اوین به مکان نامعلومی منتقل شده بودند.
نهایتا در تاریخ ۳ مردادماه ۱۳۹۸, حسین سرلک به همراه رضا محمدحسینی, مرتضی نظری سدهی, علی بازآزاده, بهروز زارع و محسن امین پور , شش تن از زندانیان سیاسی محبوس در بند۴ زندان اوین در پی وعده مسئولان قضائی زندان اوین مبنی بر رسیدگی به خواسته این افراد با صدور بیانیه ای به اعتصاب غذای خود بطور مشروط پایان داده بودند.
حسین سرلک, در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۳۹۷, توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست “محمد مقیسه” مورد محاکمه قرار گرفت و در تاریخ ۲ آذر ماه ۱۳۹۷, از بابت اتهامات “توهین به رهبری, به تحمل ۲ سال حبس تعزیری”, “تبلیغ علیه نظام, به تحمل ۱ سال حبس تعزیری”, “توهین به مقدسات, به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و همچنین از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی هم به تحمل ۵ سال حبس تعزیری” محکوم شده بود و پس ارجاع پرونده به دادگاه تجدید نظر, حکم صادره توسط دادگاه بدوی عینا توسط دادگاه تجدید نظر مورد تائید قرار گرفت. با اعمال ماده ۱۳۴ از قانون مجازا اسلامی, مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس تعزیری که از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی” به آن محکوم سده بعنوان حکم قطعی وی جهت اجرای حبس در پرونده وی لحاظ شد.
این زندانی سیاسی در تاریخ ۱۸ فروردین ماه ۱۳۹۶, در تهران به همراه چند تن دیگر توسط ماموران اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت و پس از انتقال به سلول انفرادی بند ۲ الف سپاه در زندان اوین از بابت اتهامات مرتبط با تشکیل گروههای غیرقانونی”, تحت بازجوئی قرار گرفت و در تاریخ ۲۵ تیر ماه ۱۳۹۷, از سلول انفرادی بند ۲ الف سپاه به بند ۴ زندان اوین منتقل شد.
- بیشتر بخوانید؛ بلاتکلیفی حسین لک , زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین
زندانیان سیاسی در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تاکید شده است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی گوناگون و عدم برخورداری آنها از حقوق شهروندیشان در درمان بیماریها و آسیبهای جسمی که میتوان گفت اکثر این افراد این بیماریها را از زمانی که در زندان محبوس گردیده اند به آن مبتلا شده اند اما مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از این مسئله بعنوان یک اهرم فشار در جهت تفهیم نظریات و یا اتهامات وارده بر افراد استفاده میکنند که این مورد ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.
همچنین سرکوب شهروندان در ایران و بیان اتهامات امنیتی بر آنها به دلیل مشارکت آنها در تجمعات اعتراضی ناقض اصل آزادی بیان است که در اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ میباشد که بر حق افراد بر انتشار افکار و عقاید و نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی آنها تاکید شده است.
