کیفرخواست آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرائی از سوی دادگاه انقلاب تهران به آنها ابلاغ شد

روز گذشته, کیفرخواست آتنا دائمی فعال مدنی محبوس در بند زنان زندان اوین به همراه گلرخ ابراهیمی ایرائی, زندانی سیاسی سابق بطور جداگانه و پس از حضور هر ۲ نفر این افراد در محل شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به آنها ابلاغ شده است. جلسه محاکمه این دوفعال مدنی در تاریخ ۱۸ خرداد ماه سالجاری توسط شعبه مذکور برگزار خواهد شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران, روز سه شنبه ۷ خرداد ۱۳۹۸, گلرخ ابراهیمی ایرائی زندانی سیاسی سابق و امروز چهارشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۸ آتنا دائمی فعال مدنی محبوس در بند زنان زندان اوین, پس از حضور در محل شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری, ضمن ابلاغ کیفرخواست به هر۲ نفر این افراد بطور جداگانه اطلاع داده شده است. جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات این ۲ کنشگر مدنی در تاریخ ۱۸ خردادماه سال جاری از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران برگزار خواهد شد. در تاریخ ۱۶ اردیبهشت‌ماه سالجاری، آخرین جلسه بازپرسی این افراد توسط شعبه ۴ دادسرای مقدس واقع در زندان اوین برگزار شده بود. آتنا دائمی هم اکنون در بند زنان زندان اوین در حال تحمل حبس است و گلرخ ابراهیمی ایرائی در فروردین سال جاری با پایان دوران محکومیت و با تودیع قرار از بابت این پرونده، از زندان آزاد شده است.

• بیشتر بخوانید: گلرخ ابراهیمی ایرائی, زندانی سیاسی آزاد شد

براساس این گزارش, جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات گلرخ ابراهیمی ایرائی و آتنا دائمی در تاریخ ۱۸ خردادماه ۱۳۹۸ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری برگزار خواهد شد.

لازم به توضیح است که کیفرخواست صادره از بابت پرونده مفتوحه ای است که در زمانی که گلرخ ابراهیمی ایرائی و آتنا دائمی در حال تحمل حبس بوده اند برای آنها صادر شده است. 

در این پرونده مذکور اتهام “توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی” و “توهین به رهبری” از این جهت بر این دو نفر مطرح شد که مسئولان زندان مدعی هستند گلرخ ابراهیمی ایرائی و آتنا دائمی به بهانه اعتراض به اجرای حکم اعدام سه زندانی سیاسی کورد در سال گذشته در حین خواندن سرود در سالن ملاقات به آن مرتکب شده اند. همچنین دیگر اتهام “تبلیغ علیه نظام” به بهانه صدور بیانیه‌ها و نامه هایی طرح شده است که به گلرخ ابراهیمی ایرائی و آتنا دائمی نسبت داده شده است. 
همزمان پرونده دیگری نیز شامل اتهام “اخلال در نظم زندان” از سال گذشته علیه این افراد مفتوح است. این دو کنشگر مدنی متهم هستند که در روز ملاقات با بازرسی بدنی بعد از انجام ملاقات و هنگام ورود به بند مخالفت کرده‌اند، خودداری آنها از تفتیش شدن و تمرد و درگیری با ماموران، از طرف مسئولان از جمله مصادیق اخلال در نظم زندان ذکر شده است. 

لازم به ذکر است که دو پرونده مذکور در دو شعبه ۴ و همچنین شعبه ۵ دادسرای مقدس مستقر در زندان اوین بررسی شده و نهایتا به شعبه ۴ دادسرای اوین به ریاست بازپرس خدابخشی ارسال شده بود. جلسات بازپرسی از آبان‌ماه ۱۳۹۷ و پس از آن در ۶ جلسه به صورت مجزا برای این افراد تشکیل شد.

• بیشتر بخوانید: احضار آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرائی به دادسرای زندان اوین
• بیشتر بخوانید: احضار آتنا دائمی به دادسرای اوین
• بیشتر بخوانید: احضار مجدد آتنا دائمی و گلرخ ایرائی به دادسرای زندان اوین

صبح روز دوشنبه ۱۶ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸، آخرین جلسه بازپرسی رسیدگی به اتهامات مطروحه علیه آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی در شعبه ۴ دادسرای اوین برگزار شده بود.

• بیشتر بخوانید: جلسه دادرسی آتنا دائمی و گلرخ ایرائی برگزار شد

حقوق بشر در ایران در تاریخ ۵ خرداد ماه سالجاری با انتشار نامه ای سرگشاده از آتنا دائمی که نسخه ای از آن در اختیار حقوق بشر در ایران جهت انتشار قرار گفته بود در آن نامه آتنا دائمی نسبت به این احضارها و پرونده‌سازی‌ها واکنش نشان داده و به تشریح مشکلاتی که به بهانه‌های واهی از طریق مسئولین زندان و مقامات قضایی به همراه گلرخ ابراهیمی ایرایی و دیگر هم‌بندیان خود متحمل شده است پرداخته بود.

• بیشتر بخوانید: نامه سرگشاده آتنا دائمی, فعال مدنی محبوس در بند زنان زندان اوین

لازم به یادآوری است، آتنا دائمی، در تاریخ ۲۹ مهرماه ۹۳ بازداشت و تحمل ۵ سال حبس تعزیری به دلیل فعالیت های مدنی خود محکوم شد. این زندانی از آذرماه سال ۹۵ دوره محکومیت خود را آغاز کرده است و هم اکنون در زندان اوین تحمل حبس می کند.
گلرخ ابراهیمی ایرایی، دیگر فعال مدنی متهم در این پرونده در تاریخ ۱۹ فروردین ماه سال جاری با پایان دوران محکومیت از زندان آزاد شد. خانم ایرایی از سوم آبان ماه سال ۹۵ همزمان با آرش صادقی -همسر خود- در حال تحمل محکومیت حبس خود به دلیل فعالیت های مدنی در زندان اوین بود.

زندانیان سیاسی  در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تاکید شده است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی گوناگون که میتوان گفت اکثر این افراد این بیماریها را از زمانی که در زندان محبوس گردیده اند به آن مبتلا شده اند و از سوی دیگر پرونده سازیهای پی در پی برای آنها از جمله مواردی است که مستند و مشهود است.  اما مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از این مسئاله بعنوان یک اهرم فشار در جهت تفهیم نظریات و یا اتهامات وارده بر افراد استفاده میکنند که این مورد ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.