سه زندانی سیاسی تحت نظارت قضایی از زندان عادل آباد شیراز آزاد شدند

حقوق بشر در ایران ـ امروز دوشنبه ۲۳بهمن ماه ۱۴۰۲، ایرج رهنما، محمدعلی زحمت کش و افشین رزمجو، پس از نصب پابند الکترونیکی آزاد شدند. 

به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان کشور، امروز دوشنبه ۲۳ بهمن ماه ۱۴۰۲، افشین رزمجو، ایرج رهنما و محمدعلی زحمتکش، سه تن از زندانیان سیاسی و فعالان صنفی معلمان، محبوس در زندان عادل آباد شهر شیراز مرکز استان فارس، پس از نصب پابند الکترونیکی آزاد شدند. این فعالان صنفی فرهنگیان در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری ۲ ساله خود هستند. 

براساس این گزارش، آزادی ایرج رهنما، محمدعلی زحمت کش و افشین رزمجو، در پی نصب پابند الکترونیکی و به منزله تحمل ادامه توسط این زندانی سیاسی تحت نظارت قضایی و شعاع حرکتی محدود است. 

لازم به اشاره است، ایرج رهنما، افشین رزمجویی و محمدعلی زحمتکش، در تاریخ ۲۷ خرداد ماه ۱۴۰۲، توسط قاضی محمود ساداتی، رئیس شعبه اول دادگاه انقلاب شیراز، در مجموع به ۲۰ سال حبس تعزیری توام با مجازات تکمیلی و تبعید محکوم شدند و در پی اعتراض و ارجاع پرونده این افراد به شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان فارس، هر یک به تحمل ۵ سال حبس، ۲ سال منع فعالیت در فضای مجازی، ۲ سال منع خروج از کشور و ابطال گذرنامه، محکوم شدند و در پی ثبت درخواست اعاده دادرسی  و ارجاع پرونده این فعالان صنفی فرهنگیان به شعبه ۳۸ دیوان عالی کشور و تائید اعاده دادرسی، پس از تائید اعاده دادرسی پرونده آنها به شعبه یک دادگاه تجدیدنظر استان فارس ارجاع و در تاریخ در تاریخ ۸ بهمن ماه ۱۴۰۲، توسط ـ نادر قلندری و رضا رحیمیان، مستشاران شعبه ۱ دادگاه تجدیدنظر استان فارس، هر یک از بابت اتهام (اجتماع و تبانی جهت برهم زدن امنیت ملی کشور) به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و هر یک به ۲ سال منع خروح از کشور و ابطال گذرنامه، دو سال منع حضور و فعالیت در فضای مجازی، محکوم شدند. 

ایرج رهنما، در تاریخ ۱۳ مهر ماه ۱۴۰۲، هنگامی که برای اخذ مجوز جهت برگزاری مجمع عمومی سالانه انجمن صنفی فرهنگیان استان فارس به فرمانداری شیراز مراجعه کرده بود توسط نیروی انتظامی، بازداشت و برای تحمل حبس به زندان عادل آباد شیراز منتقل شده بود. 

همچنین، محمدعلی زحمتکش، در تاریخ ۲۹ آبان ماه ۱۴۰۲، برای سپری کردن دوران حبس تعزیری خود بازداشت و به زندان عادل آباد شیراز، منتقل شده بود. 

افشین رزمجو،‌ در جریان برگزاری تجمع اعتراضی فرهنگیان که در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ در شهر شیراز برگزار شده بود توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز و طی مراحل بازجویی و تفهیم اتهام، در تاریخ ۷ خرداد ماه ۱۴۰۱، با قید وثیقه یا کفالت آزاد شده بود. 

همچنین، ایرج رهنما، دیگر فعال صنفی فرهنگیان استان فارس هم در تاریخ ۸ خرداد ماه ۱۴۰۱، پس از یورش ماموران لباس شخصی به مغازه او در خیابان مصدق شیراز بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز و طی مراحل بازجویی و تفهیم اتهام، در تاریخ ۱۳ تیر ماه ۱۴۰۱، با قرار وثیقه آزاد شده بود. 

محمدعلی زحمتکش هم در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، در پی یورش ماموران امنیتی به منزل شخصی و تفتیش و توقیف برخی لوازم شخصی اش سپس، بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز منتقل و پس از طی مراحل بازجویی و تفهیم اتهام در نهایت به بند دارالقرآن زندان عادل آباد منتقل و در تاریخ ۱ تیر ماه ۱۴۰۱، در اعتراض به تداوم بازداشت و بلاتکلیفی اعتصاب غذا کرد و در تاریخ ۲ تیر ماه ۱۴۰۱، بطور مشروط اعتصاب خود را پایان داد اما در تاریخ ۷ تیر ماه ۱۴۰۱ با توجه به عدم تحقق وعده های مسئولان قضایی مجددا اعتصاب غذا کرد و پس از ۱۹ روز به اعتصاب غذای خود پایان داد و در تاریخ ۲۸ تیر ماه ۱۴۰۱، با تودیع وثیقه آزاد شد ولی اواسط اسفند ماه ۱۴۰۱، با دریافت ابلاغیه ای کتبی به شعبه ۱۴ دادسرای انقلاب شهر شیراز احضار و مراحل بازپرسی وی تکمیل شده بود. 

این فعال صنفی فرهنگیان، در تاریخ ۸ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹، از بابت پرونده دیگر خود، برای تحمل حبس تعزیری ۱ ساله اش بازداشت و به زندان عادل آباد شیراز منتقل شد و در تاریخ ۱۹ تیر ماه ۱۳۹۹، پس از اعزام به مرخصی متصل به آزادی با عفو مشروط آزاد شده بود. 

در تاریخ ۸ بهمن ۱۳۹۷، محمدعلی زحمتکش، توسط شعبه ۱ دادگاه انقلاب شیراز به ریاست قاضی ساداتی، از بابت اتهامات (تبلیغ علیه نظام) و (توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی) و حضور در تجمّعات اعتراضی معلمان در شیراز و تهران به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و ۱ سال تبعید به شهرستان ارسنجان و پرداخت ۱۵ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شد. پس از دریافت حکم صادره توسط دادگاه بدوی و پیش از ابلاغ حکم از سوی دادگاه تجدیدنظر، محمدعلی زحمتکش، در تاریخ ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۸، جهت سپری کردن دوران محکومیت حبس خود پس از مراجعه به واحد اجرای احکام شیراز بازداشت و به زندان عادل آباد منتقل شد و در دورانی که حبس خود را سپری می کرد پرونده وی توسط شعبه دادگاه تجدیدنظر استان فارس، بررسی و او به تحمل ۸ ماه حبس تعزیری محکوم شد و سایر مجازاتهای تکمیلی وی نیز حذف شد و محمدعلی زحمتکش، در تاریخ ۲۵ شهریور ماه ۱۳۹۸، پس از تحمل حبس تعزیری ۸ ماهه خود آزاد شد 

محمدعلی زحمتکش، همزمان با دور دوم تحصن تجمّعات اعتراضی فرهنگیان ایران توسط نیروهای امنیتی در شیراز، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس انتقال به بازداشتگاه و طی مراحل بازجویی و تفهیم اتهام، در تاریخ ۱۰ آذر ماه ۱۳۹۷ با تودیع وثیقه تا پایان مراحل دادرسی آزاد شده بود. 

همچنین، اصغر امیرزادگان، در تاریخ ۱۵ مرداد ماه ۱۳۹۸، توسط دادگاه انقلاب شیراز، از بابت اتهام (تبلیغ علیه نظام) به تحمل ۱ سال حبس تعلیقی محکوم شد. پس از ابلاغ این حکم و اعتراض نماینده دادستان بعنوان دیگر طرف این دعوای حقوقی پرونده به شعبه دادگاه تجدیدنظر استان فارس، ارجاع و این فعال صنفی فرهنگیان، در نهایت به تحمل ۸ ماه حبس تعزیری محکوم و پرونده وی به شعبه اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان فیروزآباد ارجاع شده بود. 

این فعال فرهنگی بازنشسته، در پرونده ای دیگر هم توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری ۲ شهرستان فیروزآباد، در تاریخهای ۲۵ و ۲۸ خرداد ماه ۱۳۹۸ از بابت اتهامات (تبلیغ علیه نظام)،  (توهین به مقامات دولتی) و (نشر اکاذیب)، محاکمه و به تحمل ۶ ماه حبس با طول مدت تعلیق ۱۸ ماهه محکوم شده بود. 

ممانعت از انجام فعالیتهای صنفی، ناقض ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و مفاد ۲۱ و ۲۲ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است.

احضار، بازداشت و پرونده سازی بر علیه فعالان صنفی در حالی صورت می‌گیرد که مطالبات آنها صنفی و برای دستیابی به حقوق شهروندیشان در راستای اصل ۲۷ قانون اساسی ایران است. 

سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.

بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.

همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است. 

Please follow and like us: