حقوق بشر در ایران – امروز شنبه ۲۶ مهر ماه ۱۳۹۹، جوان ۲۱ ساله ساکن شهرستان جم از توابع بوشهر پس از حلق آویز کردن خود به زندگی اش پایان داد.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، صبح امروز شنبه ۲۶ مهر ماه ۱۳۹۹، یک مَرد جوان – متولد: ۱۳۷۸ – ساکن شهرستان جم از توابع استان بوشهر در پی عدم وجود امید به آینده و زندگی پس از حلق آویز کردن خود به زندگی اش پایان داد.
براساس این گزارش، اعلام شده که این شهروند ۲۱ ساله در یکی از باغ تالارهای شهرستان جم پس از حلق آویز کردن خود جان باخته است.
دادستان عمومی و انقلاب شهرستان جم در تشریح این خبر اعلام کرد: “امروز جوانی ٢١ ساله با هویت مشخص در شهرستان جم اقدام به خودکشی کرده است.”
وی افزود: “این جوان که در شهرستان جم مشغول به کار بود صبح امروز خود را حلق آویز کرد و به زندگی‌اش پایان داد.”
لازم به ذکر است، این سومین خودکشی طی ۲ هفته اخیر در جنوب استان بوشهر است. پیش از این کودکی ۱۱ ساله در دیّر و نوجوانی ۱۶ ساله هم در کنگان بر اثر خودکشی در اقدامی مشابه به زندگی خود پایان دادند.
- بیشتر بخوانید: خودکشی کودک ۱۱ ساله به علت فقر در شهرستان دیّر
- بیشتر بخوانید:خودکشی نوجوان ۱۶ ساله ساکن شهرستان کنگان
اغلب موارد خودکشی و یا اقدام به آن از سوی شهروندان ایران که روند رو به افزایش هم دارد در سایه نبود امید به زندگی و فشارهای روحی و روانی بر اثر مشکلات اقتصادی، معیشتی و گسترش فزآینده سرکوب آزادی بیان و عقیده در ایران است.
در تاریخ ۳۱ خرداد ماه ۱۳۹۹, مسعود قادی‌پاشا, معاون پزشکی و آزمایشگاهی سازمان پزشکی قانونی کشور از خودکشی ۵ هزار و ۱۴۳ نفر از شهروندان ایران در سال ۱۳۹۸ خبر داد و این رقم را در مقایسه با مدت مشابه سال ۱۳۹۷ با ۸ دهم درصد رشد اعلام کرد.
- بیشتر بخوانید: بیش از ۵ هزار خودکشی در میان شهروندان ایران در سال ۱۳۹۸
افزایش میزان خودکشی شهروندان در نقاط مختلف کشور به مثابه نبود امید به زندگی است. محرومیت از تامین اجتماعی شهروندان در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر که ایران از امضائ کنندگان این سند معتبر بین المللی می باشد بر محق بودن افراد بر تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان ، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود را مورد تاکید قرار داده اما برخوردهای قهرآمیز ارگانهای امنیتی و قضائی با شهروندان ایران و بیان اتهامات امنیتی بر خواسته های این افراد مصداق بارز نقض حقوق بشر نیز می باشد.
