حقوق بشر در ایران – امروز سه شنبه ۶ آبان ماه ۱۳۹۹، دو فرد حیوان آزار به طرز فجیعی، یک راس تشی را شکار و پوست این حیوان را بصورت زنده کندند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از رُکنا، روز پنجشنبه ۲ آبان ماه ۱۳۹۹، دو فرد حیوان آزار در منطقه کوهمره شیراز به طرز فجیعی پوست یک راس تشی را در مقابل دوربین کنده و فیلم آن را در فضای مجازی منتشر کردند.
این افراد حیوان آزار، با چهره هایی واضح، در برابر دوربین یک تشی را که به گفته فیلمبردار گوشت خوشمزه ای دارد سربریدند تا احتمالا لاشه این حیوان را بین سیخ‌های کباب تقسیم کنند.
متخلفان در منطقه کوهمره سرخی در نزدیکی شیراز، یک تشی را با پرتاب سنگ از پای درآورده و سپس در برابر دوربین سر بریدند.
شکارچیان تشی عموما با روشن کردن آتش در بیرون لانه تشی، حیوان را وادار به خروج از لانه کرده و سپس با ضربات سنگ و چوب از پای در می‌آورند. کباب کردن این حیوان، پایان تاسف‌بار قصه شکار تشی است.
گفتنی است جریمه قابل پرداخت بابت ضرر و زیان وارده به محیط زیست ناشی از شکار غیرمجاز تشی، ۴۵۰هزار تومان است.
تشی‌ها جوندگان بزرگی هستند که بخش‌های زیادی از سطح بدن آنها برای حفاظت از گزند حیوانات شکارچی، پوشیده از خارهایی تیز و بلند است. وزن تشی‌ها بین ۵ تا ۱۶ کیلوگرم بوده و رنگ آنها ترکیبی از قهوه‌ای، خاکستری و سفید است. این جانوران که حدودا ۱۵ سال عمر میکنند سرعت کم و حس بویایی بسیار قوی داشته و عموما شناگران ماهری هستند. رژیم غذایی تشی را همه قسمت‌های گیاهان « پیاز، ریشه، ساقه، میوه و برگ »، استخوان و شاخ حیوانات و حشرات تشکیل می دهد.
بر خلاف تصور، تشی نمی‌تواند خارهای خود را پرت کند؛ بلکه در موقع احساس خطر برای بزرگ جلوه دادن خود خارها را سیخ میکند. تشی ابتدا با تکان دادن آنها و تولید صدا سعی میکند دشمن را فراری دهد. اما اگر تهدید ادامه پیدا کرد، خود را از پشت به حیوان مهاجم می‌کوبد.
در این حمله، خارهای شُل بدن تشی کنده می‌شود. گاهی هم در حال فرار ناگهان توقف میکنند تا حیوان مهاجم با خارهای بدنشان برخورد کند. تشی با وجود این خارها، برخی حیوانات را می‌توانند شکار کنند.
آسیب رساندن به هرگونه از موجودات زنده به مثابه نقض حقوق بشر در رسته محیط زیست است.
هرگونه آزمایش زجرآور بر روی حیوانات اعم از آنکه روحی یا جسمی باشد، نقض حقوق حیوانات است.
اولین قانون حمایت از حیوانات در انگلستان در سال ۱۸۸۲ میلادی تصویب شد که این قانون در سال ۱۹۱۱به تکمیل رسید.
پس از انگلستان کشورهای دیگری نیز قوانینی در جهت حفظ حقوق حیوانات به تصویب رساندند.
تا کنون تعداد زیادی معاهدات چند جانبه، دو جانبه و اسناد بین‌المللی در زمینه حقوق حیوانات انعقاد گردیده که از کثرت این موارد صرفا به چند نمونه آن اشاره می کنیم: اعلامیه ۱۹۷۲استکهلم، کنوانسیون ۱۹۷۳ کیوتر، کنوانسیون تنوع زیستی ۱۹۷۲مشهور به کنوانسیون ریو، کنوانسیون تجارت بین‌المللی گونه های حیوانی و گیاهی در معرض خطر ۱۹۷۳ از جمله اسناد بین المللی است که در حمایت از حقوق حیوانات مورد تصویب قرار گرفته است.
برهمین اساس, اعلامیه جهانی حقوق حیوانات در اکتبر ۱۹۷۸ با هدف شناخت جهان مبتنی بر حقوق برای حیوانات با تلاش یونسکو در پاریس به تصویب رسید.
