حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۱۱شهریور ماه ۱۴۰۲، زندانیان محبوس در زندان مرکزی استان ایلام از وضعبت درمانی نامناسب در رنج هستند.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز شنبه ۱۱ شهریور ماه ۱۴۰۲، زنان زندانی محبوس در زندان مرکزی استان ایلام، با توجه به کیفیت نامطلوب خدمات درمانی ارائه شده به آنها برای دریافت دارو و معاینات پزشکی از حقوق اولیه خود محروم و در وضعیت نامناسبی دوران حبس شان را سپری می کنند. از سوی دیگر، گرانی اجناس موجود در فروشگاه آن زندان و کیفیت نامطلوب آن اجناس، منجر به اعتراض زندانیان شده و این زنان خواستار پیگیری این موضوع از سوی مسئولان زندان هستند.
به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”با توجه به اینکه مسئولان زندان ایلام برای اعزام زنان زندانی به بهداری و مراکز درمانی، سختگیریهای بسیار زیادی انجام می دهند و اغلب این زندانیان، با مشکلاتی از قبیل درد دندان، عفونت گوش و سایر بیماریها شب و روز خود را سپری می کنند و برای تامین داروی مورد نیاز خود نیازمند اعزام به بهداری، انجام معاینات تخصصی و تجویز دارو از سوی پزشک بهداری و در اختیار داشتن دارو هستند اما از اعزام این شهروندان به بهداری هم ممانعت بعمل می آید. حتی مسئولان زندان از تامین دارو برای زنان زندانی با هزینه شخصی این زندانیان هم مخالفت می کنند و زندانیان باید برای درمان خود به افسر نگهبان و سایر مسئولان زندان چندین روز التماس کنند تا به بهداری اعزام شوند و یا داروی مورد نیاز خود را با هزینه شخصی خود تهیه کنند.”
این منبع مطلع در بخش دیگری از صحبتهای خود افزود:”از سوی دیگر مواد غذایی ارائه شده در فروشگاه زندان از کیفیت بسیار پائین برخوردار است و قیمت این اجناس بسیار گران، حتی تا ۵ برابر قیمت همین جنس در خارج از زندان به زنان زندانی ارائه می شود.”
در حالی زنان زندانی محبوس در زندان ایلام با انواع و اقسام محرومیتها دست به گریبان هستند که در تاریخ ۱۴ خرداد ماه ۱۴۰۲، حقوق بشر در ایران، با انتشار گزارشی، نسبت به وضعیت نامناسب نگهداری این زندانیان اطلاع رسانی کرده بود.
در بخشی از آن گزارش، یک فرد مطلع در تشریح وضعیت این زندان گفته بود:”در بازداشتگاه زنان استان ایلام، تغذیه زندانیان با کیفیت بسیار پائین ارائه می شود و در میان زندانیان فقط تعداد معدودی که وکیل بند و یا زندانیانی که (سفارش شده هستند) حق استفاده از آشپزخانه زندان و پخت و پز غذا برای خود را دارند در غیر اینصورت، سایر زندانیان، مجبور به استفاده از غذای توزیع شده در هستند و اگر بخواهند از آشپزخانه برای پخت غذا استفاده کنند با ممانعت رامش رشیدی، رئیس بند زنان مواجه می شوند. زمانی زندانیان برای اعزام به مراکز درمانی منتقل می شوند که اخبار مرتبط با آن زندانی در رسانه ها منتشر شود و یا آن زندانی از سوی افراد خاصی تحت سفارش قرار بگیرد در غیر اینصورت خدمات درمانی و بهداشتی ارائه شده در بهداری بازداشتگاه، بسیار بی کیفیت است و زندانیان با انواع بیماری ها از حق درمان و اعزام به مرکز تخصصی درمانی محروم هستند.”
این فرد مطلع افزوده بود:”زندانیان سیاسی و عقیدتی محبوس در این بازداشتگاه با محدودیتهایی به مراتب بیشتر از سایر زندانیان مواجه هستند و هرگونه برخورد و رفتار این قبیل از زندانیان با پرونده سازی یا اقدامات تنبیهی از قبیل انتقال به سلول انفرادی و یا محرومیت از حق تماس و ملاقات با خانواده هایشان پاسخ داده می شود. بعنوان مثال چندی پیش یکی از زندانیان در دوران محرم کارت تلفن همه زندانیان جمع آوری شد و پس از اتمام مراسم عاشورا محرم کارت همه زندانیان مجددا فعال شد اما کارت متعلق به زندانیان سیاسی برای مدت زیادتری غیرفعال مانده بود و پس از پیگیری خانواده زندانیان به دروغ اعلام کرده بودند که تلفن زندان با مشکل فنی مواجه است.”
محرومیت از درمان و ممانعت از اعزام زندانیان به مراکز درمانی به مثابع شکنجه و ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین الملی حقوق مدنی، سیاسی و اجتماعی است.
اشتراک گذاری
