حقوق بشر در ایران – امروز یکشنبه ۵ مرداد ماه ۱۳۹۹, حکم ۷۴ ضربه شلاق احمد حائری, زندانی سیاسی و از متهمان پرونده موسوم به پنجشنبه سیاه پس از انتقال وی به پلیس امنیت تهران اجرا و این فعال سیاسی برای تحمل حبس تعزیری به زندان تهران بزرگ منتقل شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران, روز شنبه ۴ مرداد ماه ۱۳۹۹, احمد حائری, فعال سیاسی و از متهمان پرونده موسوم به جمعه سیاه پس از معرفی خود به شعبه ۱ اجرای احکام کیفری دادسرای امنیت بازداشت و برای اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق به پلیس امنیت تهران منتقل شد و پس از اجرا حکم شلاق برای تحمل حبس تعزیری ۶ ماهه به زندان تهران بزرگ منتقل شد.
احمد حائری, با توجه به ابلاغیه قبلی دریافتی برای تحمل ۶ماه حبس تعزیری و اجرای ۷۴ ضربه شلاق به واحد اجرای احکام دادسرای امنیت واقع در زندان اوین مراجعه و بازداشت شد.
- بیشتر بخوانید: احمدرضا حائری, فعال سیاسی برای تحمل حبس راهی زندان اوین شد
این فعال سیاسی, توسط شعبه ۵۴ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی بابائی با اتهامات تبلیغ علیه نظام، تجمع غیر قانونی و اخلال در نظم عمومی به تحمل ۶ ماه حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد. این حکم پس از ارجاع پرونده به شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران عیناً تائید شد.
سعید حائری, برادر احمدرضا حائری که در فروردین ماه سال ۱۳۹۳ زندانی سیاسی محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین بود در پی یورش نیروهای گارد زندان اوین که بند مذکور که از آن عنوان جمعه سیاه یاد می شود به شدت مورد ضرب و جرح قرار گرفت.
پس از این حمله احمدرضا حائری به همراه جمعی دیگر از خانواده های زندانیان سیاسی با تجمع در برابر مجلس و ساختمان ریاست جمهوری، با نمایندگان وقت در مجلس و مسوولین دولت حسن روحانی دیدار کردند و با پیگیری های صورت گرفته، نوبخت سخنگوی وقت دولت اعلام کرد هیأتی از طرف دولت برای بررسی ابعاد مختلف جریان حمله به بند ۳۵۰ تعیین شده و گزارش تهیه شده توسط این هیأت به رئیس جمهور ارائه شده است.
همزمان علی مطهری به همراه ۸ نفر از نمایندگان مجلس نهم با طرح سؤال از وزیر دادگستری خواستار پاسخگویی وی در خصوص این موضوع شدند، که در نهایت با وجود قانع نشدن نمایندگان از پاسخ های پورمحمدی وزیر وقت دادگستری، پیگیری آن از سوی رئیس وقت مجلس، علی لاریجانی متوقف شد.
گزارشی هم که از سوی دولت درباره این موضوع تهیه و به گفته سخنگوی دولت به رئیس جمهور ارائه شده، تاکنون منتشر نشده است.
زندانیان سیاسی در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تاکید شده است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی گوناگون که میتوان گفت اکثر این افراد این بیماریها را از زمانی که در زندان محبوس گردیده اند به آن مبتلا شده اند و از سوی دیگر پرونده سازی های پی در پی برای آنها از جمله مواردی است که مستند و مشهود است. اما مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از این مسئله بعنوان یک اهرم فشار در جهت تفهیم نظریات و یا اتهامات وارده بر افراد استفاده میکنند که این مورد ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.
اشتراک گذاری
