By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-n6L
حقوق بشر در ایران – امروز یکشنبه ۲۷ مهر ماه ۱۳۹۹، در پی یورش ماموران امنیتی تبریز، سه تن از فعالان ملی مدنی ساکن این شهر بازداشت شدند.
به گزارش حقوق بشر در ایران، عصر روز شنبه ۲۶ مهر ماه ۱۳۹۹، اکبر مهاجری، رسول رضوی و حسن محمدیان، سه تن از فعالان ملی مدنی و شهروندان ساکن تبریز در پی یورش ماموران امنیتی این شهر بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند. احتمال می رود بازداشت اکبر مهاجری مرتبط با اجرای حکم حبس تعزیری وی باشد اما هنوز این مطلب از سوی منابع مرتبط با این فعال ملی مدنی قطعی نشده است.
یک منبع مطلع در تشریح بازداشت این افراد به حقوق بشر در ایران گفت: “ماموران امنیتی در زمان بازداشت حسین محمدیان، با یورش ۷ نفره به منزل شخصی وی و تفتیش منزل و ضبط وسائل وی را بازداشت کردند. البته صبح روز شنبه این فعال ملی مدنی بصورت تلفنی به اداره اطلاعات تبریز احضار و پس از اخذ تعهد آزاد شده بود. در مورد بازداشت اکبر مهاجری و رسول رضوی اطلاع دقیقی در دسترس نیست اما بازداشت این افراد توسط ماموران اداره اطلاعات تبریز تائید شده اما از محل نگهداری و آنها اطلاعی نداریم.”
از میان این ۳ شهروند بازداشت شده در تبریز، اکبر مهاجری، در تاریخ ۱۹ مهر ماه ۱۳۹۹، از بابت اتهام اقدام به عضویت در گروه گاماج و گوناز تی وی، توسط شعبه ۱ دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجانشرقی به تحمل ۶ ماه حبس تعزیری از نوع درجه ۶ محکوم شد.
- بیشتر بخوانید: محکومیت اکبر مهاجری، فعال ملی مدنی به حبس تعزیری/ سند
مهاجری، در تاریخ ۱۱ مرداد ماه ۱۳۹۹, توسط شعبه ۱ دادگاه انقلاب تبریز به ریاست به ریاست رحیم حملبر, با اتهامات فعالیت تبلیغی علیه نظام و عضویت در گروه غیر قانونی گاماج به تحمل ۳ سال حبس تعزیری و ۱ سال حبس تعلیقی محکوم شده بود.
اکبر مهاجری, در جریان اعتراضات آبان ماه ۱۳۹۸, در پی یورش ماموران اداره اطلاعات تبریز به محل سکونت وی بازداشت و جهت بازجوئی به بازداشتگاه این ارگان امنیتی منتقل شد. این فعال ملی مدنی در تاریخ ۶ اسفند ماه ۱۳۹۸, با تودیع قرار وثیقه تا اتمام مراحل دادرسی از بازداشت آزاد شده بود.
- بیشتر بخوانید: بازداشت ۳ تن از فعالان ملی مدنی توسط نیروهای امنیتی در تبریز
- بیشتر بخوانید: اعتراضات آبان ۱۳۹۸: آزادی ۲شهروند ساکن تبریز با تودیع قرار وثیقه
همچنین رسول رضوی، پیش از این در ارتباط با تجمعات اعتراضی هماهنگی که در تاریخ ۲۶ تیر ماه بصورت هماهنگ در مقابل سفارتخانه ارمنستان در شهرهای تبریز و تهران برگزار شده شده بود در تاریخ ۲۶تیر ماه ۱۳۹۹, به اداره اطلاعات تبریز احضار و پس از بازجوئی و تهدید با اخذ تعهد ساعتی بعد آزاد شده بود.
بین ۱۶ تا ۲۵ درصد جمعیت ایران ترکزبان هستند که اغلب آنان در استانهای آذربایجان شرقی و غربی، اردبیل و زنجان سکونت دارند. برخی از این شهروندان برخورد حاکمیت با شهروندان ترکزبان را توام با تبعیض میدانند و منع تدریس زبانهای غیر فارسی در مدارس را یکی از برجستهترین موارد تبعیض می دانند که همواره با اعتراض بخشی از فعالان مدنی این مناطق روبرو بوده است.
سرکوب فعالان ملی مدنی از مصادیق بارز آزادی بیان ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ میباشد که در آنها به صراحت بر حق افراد بر انتشار افکار و عقاید بدون ملاحظات مرزی و به هر طریق ممکن را مورد تاکید قرار داده است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط دادگاهی بیطرف از جمله موارد تاکید در اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۴ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶، است.
عدم امکان دسترسی به وکیل و محرومیت فرد از دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی ناقض, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل . سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید قرار گرفته است اما برخوردهای فراقانونی از سوی ارگانهای امنیتی ناقض قوانینی است که خود تدوینگر آن بودند و ادعای عمل بر آن را دارند.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.