مصطفی عبدی، درویش گنابادی و زندانی عقیدتی آزاد شد

حقوق بشر در ایران – امروز دوشنبه ۲۴بهمن ماه ۱۴۰۱، مصطفی عبدی، درویش گنابادی و زندانی عقیدتی محبوس در زندان اوین آزاد شد.

به گزارش حقوق بشر در ایران، عصر یکشنبه ۲۳ بهمن ماه ۱۴۰۱، مصطفی عبدی، درویش گنابادی و زندانی عقیدتی محبوس در اندرزگاه ۸ زندان اوین، در راستای اعمال بخشنامه اخیر قوه قضائیه به پرونده وی آزاد شد.

براساس این گزارش، از جزئیات چگونگی آزادی مصطفی عبدی اطلاعی حاصل نشده اما این درویش گنابادی پس در راستای اجرای بخشنامه قوه قضائیه مبنی بر (عفو و آزاد سازی زندانیان سیاسی به مناسبت ۲۲ بهمن) آزاد شده است. 

در تاریخ ۱۶ بهمن ماه ۱۴۰۱، قوه قضائیه در بخشنامه ای نسبت به (عفو) و آزادی مشروط برخی از محکومان دادگاه‌های انقلاب و کیفری و بازداشت شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ که در فاصله زمانی ۲۵ شهریور تا تاریخ ۱۶ بهمن ماه ۱۴۰۱، توسط ارگانهای امنیتی و انتظامی بازداشت شده بودند خبر داد.

در این بخشنامه آزادی زندانیان و یا بازداشت شدگان اعتراضات سراسری مشروط بر این شده که جرائم آنها در راستای (جاسوسی)، (محاربه)، (قتل)، (افساد فی الارض)، (تخریب و آسیب رساندن به اموال عمومی) و (دارا بودن شاکی خصوصی) نباشد و در غیر اینصورت با اعمال بخشنامه مذکور این زندانیان و بازداشت شدگان آزاد می شوند. 

لازم به اشاره است، مصطفی عبدی، در تاریخ ۲۵ مرداد ماه ۱۳۹۷، توسط دادگاه انقلاب تهران در مجموع به تحمل ۲۶ سال و سه ماه حبس تعزیری، ۱۴۸ ضربه شلاق، ۲ سال تبعید به سیستان و بلوچستان، ۲ سال ممنوع الخروجی و ۲ سال محرومیت از عضویت در گروهها و احزاب و دسته جات سیاسی و اجتماعی و فعالیت رسانه ای محکوم شد. با ارجاع پرونده این درویش گنابادی به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران،  در تاریخ ۲۱ اسفند ماه ۱۳۹۷، حکم صادره دادگاه بدوی عینا تائید شد و با اعمال ماده ۱۳۴ مجازات اسلامی تحمل ۵ سال حبس تعزیری برای وی لازم به اجرا شد. 

• بیشتر بخوانید: محکومیت مصطفی عبدی، از دراویش گنابادی به ۲۶ سال حبس
• بیشتر بخوانید: محکومیت قطعی ۲۱ درویش گنابادی به تحمل ۱۹۰ سال حبس و ۱۷۷۶ ضربه شلاق 

تجمع اعتراضی دراویش گنابادی در ۳۰ بهمن سال ۱۳۹۶ که از آن با عنوان حادثه گلستان هفتم یاد می‌شود در اطراف خانه نورعلی تابنده، قطب پیشین این سلسله رخ داد که دلیل آن حضور پرتعداد نیروهای امنیتی در اطراف منزل قطب دراویش بود که این حضور با واکنش منفی سایر دراویش مواجه شد. بدنبال درگیری خونین بین دراویش و نیروهای امنیتی بیش از ۵۰۰ تن از دراویش در این درگیری‌ها بازداشت و به زندانهای تهران بزرگ، زندان قرچک ورامین و زندان اوین نیز منتقل شده بودند. همچنین تعداد بسیاری از دراویش هم بشدت توسط نیروهای امنیتی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. آنچه در تجمعات اعتراضی گلستان هفتم مشهود بود در ابتدای امر حق خواهی دراویش گنابادی بر حقوق شهروندی خود بود که این فریاد با سرکوب گسترده و رفتار خشونت آمیز نیروهای امنیتی به خشونت کشیده شد.

• بیشتر بخوانید؛ لیست تکمیلی دراویش بازداشت شده در حوادث تلخ گلستان هفتم

فشارها به دراویش در نظام جمهوری اسلامی عمدتا از شهر قم آغاز شد. قم مذهبی ترین شهر ایران است و با توجه به نزاع تاریخی صوفیه و اهل شریعت، فشار بر دراویش در این شهر سابقه طولانی دارد و به سال‌های قبل از انقلاب می‌رسد؛ اما در سال‌های اول دهه هشتاد خورشیدی با انتشار شماری از کتاب‌های ضد صوفی در قم که این سلسله را به ضد شیعی بودن متهم می‌کردند، رفته رفته جو سنگین‌تری علیه آنها شکل گرفت. تنش در مناسبات حکومت با دراویش نعمت‌اللهی با تخریب برخی از مکان‌های مذهبی‌شان و مخالفت حکومت با گردهمایی آنها به خصوص در قم وارد مرحله ای شد که یک دهه بعد در تهران به درگیری فیزیکی و خونریزی انجامید.

 سرکوب و برخوردهای قهرآمیز با اقلیتهای مذهبی، ناقض ماده ۲ و مفاد ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است.