تداوم بازداشت و بلاتکلیفی یاشار راستی و نبیل موفقی دو شهروند بهایی
حقوق بشر در ایران – امروز جمعه ۱۴بهمن ماه ۱۴۰۱، نبیل موفقی و یاشار راستی، شهروندان بهایی ساکن شیراز و ساری، بطور بلاتکلیف در بازداشت بسر می برند.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز جمعه ۱۴ بهمن ماه ۱۴۰۱، نبیل موفقی، شهروند بهایی، اهل ساری مرکز استان مازندران، علیرغم گذشت ۲۲ روز از تاریخ دستگیری بطور بلاتکلیف در بازداشت بسر می برد.
به نقل از یک منبع نزدیک به خانواده نبیل موفقی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”با توجه به اتمام مراحل بازجویی و سپس بازپرسی پرونده نبیل موفقی به دادگاه انقلاب ساری ارجاع سده و پیامک آن هم به خانواده اش ارسال شده اما با توجه به ایراداتی که ر کیفرخواست وجود داشت جهت رفع نواقص مجددا پرونده به دادسرا عودت داده شد و در این میان نبیل موفقی بطور بلاتکلیف محبوس شده و با تبدیل قرار قضایی پرونده او به وثیقه مخالفت شده است.”
لازم به اشاره است، نبیل موفقی، در تاریخ ۲۲ دی ماه ۱۴۰۱، در حالی که به منزل یکی از اقوام خور در شهرستان گنبد کاووس از توابع استان گلستان رفته بود پس از بازداشت توسط نیروهای امنیتی به شهر ساری و بازداشتگاه اداره اطلاعات منتقل شد.
تا لحظه تنظیم این خبر، از مصادیق حقوقی اتهامات نبیل موفقی اطلاعی حاصل نشده است.
در خبری دیگر، امروز جمعه ۱۴ بهمن ماه ۱۴۰۱، یاشار راستی، متولد: ۱۳۷۴، شهروند بهایی، ساکن شیراز مرکز استان فارس پس از گذشت ۲۹ روز از تاریخ دستگیری بطور بلاتکلیف در زندان عادل آباد شیراز بسر می برد.
به نقل از یک منبع مطلع از روند حقوق پرونده یاشار راستی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”بازجوئی های یاشار راستی به پایان رسیده اما رسیدگی و بازپرسی پرونده او به دلایل نامشخصی متوقف شده. از زمان بازداشت یاشار راستی چند تماس کوتاه با خانواده اش داشته و با توجه به آنچه خانواده این شهروند بهایی متوجه شدند به لحاظ روحی و روانی به شدت تحت فشار است.”
لازم به ذکر است، یاشار راستی، در تاریخ ۱۴ دی ماه ۱۴۰۱، پس از یورش ماموران وزارت اطلاعات به منزل وی و تفتیش و توقیف برخی لوازم شخصی اش بازداشت جهت تشکیل پرونده به بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ منتقل و پس از مدتی به زندان عادل آباد شیراز منتقل شد.
شهروندان بهائی با طبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم هستند و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند.
در تاریخ ۱ شهریور ماه ۱۴۰۱، سازمان عفو بین الملل با انتشار درخواست اقدام فوری ضمن محکم کردن سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و اجتماعی بر جامعه بهائی ایران به عات باورهای مذهبی این شهروندان خواستار پایان دادن به سرکوب بهائیان ایران شد.
همچنین، در تاریخ ۳۰ تیر ماه ۱۴۰۱، جامعه جهانی بهائی با انتشار بیانیه ای نسبت به افزایش فشارهای امنیتی و موج گسترده بازداشت، سرکوب محرومیت بهائیان ایران از حقوق شهروندی شان در ایران هشدار داده بود.
سرکوب اقلیتهای مذهبی ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.
بازداشت افراد بدون تفهیم اتهام فرد و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
