درگیری جمعی در زندان رجائی شهر و قتل یک زندانی و انتقال چندین نفر به سلول انفرادی

با توجه به بروز درگیری در بند ۳ زندان رجائی شهر کرج که این درگیری به دلایلی از قبیل آزار و اذیت سازمان یافته از سوی رئیس بند مذکور بوده که این امر باعث اعتصاب غذای دست جمعی تنی چند از زندانیان محبوس در این بند شده است. از سوی دیگر در بند ۱ سالن ۳ این زندان با توجه به درگیری فیزیکی علیرغم حضور گارد ویژه زندان در محل دگیری یک زندانی به نام بهمن کونانی به قتل رسیده است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از سازمان حقوق بشر ایران, روز چهارشنبه ۱۱ اردیبهشت ماه، در پی یک درگیری جمعی در سالن ۳ بند ۱ زندان رجایی شهر کرج «بطور معمول هر بند را در این زندان اندرزگاه می نامند» که در حضور گارد زندان روی داد، یک زندانی سرشناس به‌نام بهمن کونانی جان خود را از دست داد. در پی این درگیری جمعی ۲۵ زندانی به سلول‌های انفرادی منتقل شدند.

بهمن کونانی به اتهام سرقت مسلحانه بازداشت و به حبس ابد محکوم شده بود. سه تن از برادران وی سال ۱۳۹۱ با همین اتهام در تهران اعدام شده بودند.

یک منبع مطلع در این رابطه گفت: «درگیری کاملا فرمایشی بود و به دستور مسئولان بهمن را جلوی چشم نیروهای گارد کشتند و انتقال به انفرادی هم کاملا نمایشی است. اخیرا شیوه‌ای مرسوم شده که زندانیان در سلول انفرادی باید دستبند و پابند باشند، ولی در بین این ۲۵ نفر کمتر کسی دستبند و پابند هستند و آنها هم که دستبند و پابند هستند از دوستان بهمن هستند».

همچنین بند ۳ زندان رجائی شهر کرج طی هفته‌های گذشته شاهد نا آرامی‌های زیادی بود که زندانیان دلیل آن را آزار و اذیت سیستماتیک و سوء مدیریت عنوان می‌کنند. این نا آرامی‌ها منجر شد از تاریخ ۱۰ اردیبهشت ماه یک اعتصاب غذای جمعی در سالن ۹ بند ۳ شروع شود که هنوز هم ادامه دارد. در طی این اعتصاب غذا نزدیک ۸۰ زندانی از پذیرفتن غذا امتناع کردند.

بنقل از یک منبع آگاه: «رییس اندرزگاه نامه زندانیان به مراجع قضایی را قبول نمی‌کند، به فروشگاه می‌گوید برایشان وسایل نیاور، اینها هار می‌شوند. حتی نامه مرخصی یا درخواست دریافت لباس از خانواده را هم قبول نمی‌کند. ما قبلا هم یکبار اعتصاب غذا کردیم و رییس زندان آمد و ما گفتیم این رییس اندرزگاه آدم سالمی نیست و زندانیان را اذیت می‌کند. رییس زندان قول داد شرایط را درست کند و ما اعتصاب غذای خود را شکستیم ولی چیزی تغییر نکرد. ما به تمام ادارات بازرسی زنگ زدیم و شکایت کردیم تا اینکه رییس اندرزگاه آقای احمدی، ۹ اردیبهشت آمد در سالن ما و در مقابل دوربین‌های سالن که در اداره مرکزی سازمان زندان‌ها هم مونیتور میشوند فریاد زد؛ شلوارتان را در میاورم، و کلی دری وری گفت. او همچنین یکی از زندانیان را که به توهین جمعی اعتراض کرد زیر مشت و لگد گرفت».

این منبع مطلع در ادامه گفت: «زندانیانی که نسبت به رفتارش به بازرسی اعتراض می‌کنند را با نقشه و برنامه ریزی و دستور به زندانیان سالن دیگر، کاری می‌کند که چاقو بخورند. برخی زندانیان هستند که پول می‌دهند به رییس اندرزگاه تا برایشان مواد بیاورد و وقتی بخواهند یک زندانی را تنبیه کنند، به این زندانیان که مواد می‌فروشند می‌گویند تا وی را با چاقو بزنند».

چند روز پیش یک زندانی به‌نام سیاوش از سالن ۹ بند ۳ از سوی رئیس این بند، به نگهبانی فراخوانده شد و در مقابل نگهبانان از سوی یک زندانی دیگر، از سالنی دیگر با چاقو مورد ضرب و شتم قرار گرفت. سیاوش به‌دلیل چاقویی که به ریه‌اش اثابت کرده به بیمارستان منتقل شده و هنوز به بند باز نگشته است.

گفتنی است، درخواست زندانیانی که در زندان رجایی شهر اعتصاب غذا کرده اند « بازگشت شرایط عادی به زندان و رعایت حقوق قانونی زندانیان» است.

در ماده یک از کنوانسیون منع شکنجه مصوب ۱۰ دسامبر ۱۹۸۴ در تعریف جامع شکنجه را هر عمل عمدي که بر اثر آن درد يا رنج شديد جسمي يا روحي عليه فردي به منظور کسب اطلاعات يا گرفتن اقرار از او و يا شخص سوم اعمال مي‌شود و یا  مجازات فردی به عنوان عملی که او يا شخص سوم انجام داده است و يا احتمال مي رود که انجام دهد، با تهديد و اجبار و بر مبناي تبعيض از هر نوع و هنگامي که وارد شدن اين درد و رنج و يا به تحريک و ترغيب و يا با رضايت و عدم مخالفت مامور دولتي و يا هر صاحب مقام ديگر انجام گيرد، شکنجه تلقي مي شود.

همچنین در منظر حقوق بشر و اسناد بین المللی مرتبط, رفتارهای قهرآمیز و ایجاد تنش و درگیری از سوی مسئولان زندان رجائی شهر از جمله موارد نقض کننده اصول حقوق بشر و همچنین ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد که بر احترام به مقام انسانی افراد در آن تاکید شده است و گفته شده که هیچ فردی نباید مرود رفتاری قرار بگیرد که منجر به تنزل مقام انسانی وی بشود. همچنین در ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز بر ممنوعیت رفتاری که ظالمانه و در راستای ضایع کردن مقام انسانی افراد باشد تاکید شده است.