By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-B18
حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۲، جعفر ابراهیمی و کامیار فکور، دو زندانی سیاسی با پرونده قضایی جدید مواجه شدند.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۲، جعفر ابراهیمی، معلم، فعال صنفی فرهنگیان به همراه کامیار فکور، فعال کارگری و رسانه های، دو زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار کرج، از بابت پرونده ای که با شکایت سازمان زندانها بر علیه این ۲ زندانی سیاسی تشکیل شده طی روزهای پیش رو تفهیم اتهام خواهند شد. جعفر ابراهیمی در حال سپری کردن حبس تعزیری ۲ ساله خود است. همچنین، کامیار فکور در حال تحمل حبس تعزیری ۱ساله خود است.
عرفان کرم ویسی، وکیل دادگستری، ضمن اعلام این خبر در تشریح آن به شکایت سازمان زندانها و اقدامات تامینی از کامیار فکور و جعفر ابراهیمی اشاره کرد و اتهامات منتسب شده به این ۲ زندانی سیاسی را (اخلال در نظم و آسایش عمومی) و (توهین به مقامات و مامورین زندان) و از ارجاع این پرونده به شعبه ۲ بازپرسی دادسرای ناحیه ۳ تهران، خبر داد.
کامیار فکور و جعفر ابراهیمی، پیش از ظهر امروز یکشنبه ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۲، به همراه جمع دیگری از زندانیان سیاسی از زندان اوین به زندان قزلحصار کرج منتقل شدند.
لازم به اشاره است، جعفر ابراهیمی، در ساعات اولیه صبح ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، توسط ماموران امنیتی، بازداشت و جهت بازجوئی به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات منتقل و در تاریخ ۳مردادماه ۱۴۰۱، از سلول انفرادی در بندهای ۲۴۰ زندان اوین به اتاقهای چند نفره در بند ۲۰۹ منتقل شد و در تاریخ ۱۳ مردادماه ۱۴۰۱، در ملاقات کابینی با همسرش، خبر تمدید قرار بازداشت خود را اعلام کرد و در تاریخ ۱۹ مردادماه ۱۴۰۱، به اندرزگاه ۴ زندان اوین منتقل شد و در تاریخ ۱ آبان ماه ۱۴۰۱، از بابت دومین پرونده قضایی خود توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری از بابت اتهام (اجتماع و تبانی) به تحمل ۴ سال حبس تعزیری و به اتهام (تبلیغ علیه نظام) هم به ۱ سال حبس تعزیری و بعنوان مجازات تکمیلی به ۲ سال منع خروج از کشور و محرومیت از عضویت در احزاب، گروهها و دسته جات سیاسی، اجتماعی محکوم شد. این حکم در تاریخ ۶ آذر ماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تائید شد و در تاریخ ۲۹ مرداد ماه ۱۴۰۲، پس از تجمیع ۲ پرونده قضایی وی در دادگاه انقلاب تهران و کرج، توسط عباسعلی حوزان و خسرو خلیلی مهدیرجی ـ قضات شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، در مجموع به تحمل ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد و پس از اعمال بخشنامه کاهش مجازات صادره از سوی قوه قضائیه تحمل ۲ سال حبس تعزیری برای این فعال صنفی فرهنگیان، لازم به اجرا شد و او در حال سپری کردن دوران محکومیت خود است.
در خصوص کامیار فکور هم لازم به اشاره است، در تاریخ ۱۹ خرداد ماه ۱۴۰۱، در پی یورش نیروهای امنیتی به منزل وی پس از تفتیش و توقیف برخی وسائل شخصی اش، بازداشت و به زندان اوین منتقل و در تاریخ ۲۲ خرداد ماه ۱۴۰۱، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۳۰۰ میلیون تومان آزاد شد اما اواسط مردادماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری از بابت اتهام(نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی)به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و از بابت اتهام(تبلیغ علیه نظام) هم به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. پس از تائید این حکم در دادگاه تجدیدنظر استان تهران و اعمال ماده ۱۳۴ مجازات اسلامی، تحمل ۲ سال از مجموع این حبس تعزیری برای کامیار فکور لازم به اجرا شد.
کامیار فکور، در تاریخ ۱۵ آبان ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در خانه اش، بازداشت و به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات واقع در زندان اوین منتقل و با دریافت اجرائیه حکم حبس از بابت پرونده اول خود برای سپری کردن دوران حبس به بند عمومی زندان اوین منتقل شد ولی در تاریخ ۲۰ بهمن ماه ۱۴۰۱، پس اعمال بخشنامه قوه قضائیه به پرونده وی و صدور منع تعقیب از زندان اوین آزاد شد.
این فعال رسانه ای و کارگری، برای سومین مرحله در تاریخ ۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و پس از اتمام بازجویی ها در بند ۲۰۹ آن نهاد امنیتی واقع در زندان اوین، برای سپری کردن دوران حبس خود به بند عمومی زندان اوین منتقل شد و در تاریخ ۱۴دی ماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی محاکمه و در تاریخ ۹ بهمن ماه ۱۴۰۱، پس از تبرئه از اتهام (اجتماع و تبانی) فقط از بابت اتهام (تبلیغ علیه نظام) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم گردید و پس از اعلام اعتراض و ارجاع پرونده به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، در تاریخ ۲۱ اسفند ماه ۱۴۰۱، حکم صادره بر علیه وی عینا تائید شد.
زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.