داوود رضوی، زندانی سیاسی آزاد شد

حقوق بشر در ایران ـ امروز چهارشنبه ۱۴آبان ماه ۱۴۰۴، داوود رضوی، زندانی سیاسی آزاد شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، روز سه شنبه ۱۳ آبان ماه ۱۴۰۴، داوود رضوی، فعال کارگری ـ سندیکایی و زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، پس از تحمل ۳ سال از مجموع حبس تعزیری خود، بطور مشروط، آزاد شد. این فعال کارگری در روندی ناعادلانه به تحمل ۵ سال حبس تعزیری لازم به اجرا محکوم شده بود. 

براساس این گزارش، آزادی داوود رضوی از زندان اوین در حالی صورت گرفت که این فعال کارگری، سه از از حبس تعزیری خود را سپری کرده و در نهایت بطور مشروط آزاد شده و طی دوران حبس، به علت وضعیت درمانی و منع اعزام به مرکز درمانی، از حق درمان مناسب و با کیفیت محروم شده بود. 

داوود رضوی، در زمستان ۱۴۰۳، به علت ابتلا به تاربینی بر اثر چشم بندهای مورد استفاده که در دوران بازجویی به او زده شده بود با عفونت چشم مواجه و مدتی داروهای آنتیبیوتیک استفاده کرد و از سوی دیگر با توجه به سابقه بیماری گوارشی در تاریخ های ۱ و ۲ مرداد ماه ۱۴۰۲، طی ۲ مرحله برای انجام اندوسکوپی و مشکلات ارتوپدی، به بیمارستان طالقانی تهران، اعزام شد و در پی انجام بخشی از مراحل درمانی به زندان بازگردانده شد ولی در تاریخ ۱ آذر ماه ۱۴۰۲، به بیمارستان طالقانی تهران، اعزام شده بود. 

وی در تاریخ ۱۷ خرداد ماه ۱۴۰۲، توسط قاضی ابوالقاسم صلواتی ـ رئیس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، از بابت اتهام «اجتماع و تبانی» به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و بعنوان مجازات تکمیلی هم به ۲ سال منع خروج از کشور و ۲ سال هم محرومیت از فعالیت و عضویت در احزاب، گروهها و دسته جات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، محکوم و حکم صادره بدو بر علیه وی توسط قاضی شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، (بدون تشکیل جسله دادرسی) عینا تائید شد. 

این فعال کارگری، در تاریخ ۱۵ فروردین ماه ۱۴۰۲، از تیپ ۶ سالن ۲ غربی زندان تهران بزرگ، بر اثر وخامت ناشی از بیماری گوارش و معده به بیمارستان طالقانی تهران اعزام و پس از اجبار به زدن پابند و دستبند، بستری شد اما با توجه به اجبار وی برای زدن دستبند و پابند و امتناع این فعال کارگری از این رفتار با وی پس از امضا برگه رضایت به زندان تهران بزرگ بازگردانده شد و در تاریخ ۲۱ فروردین ماه ۱۴۰۲، به همراه جمعی از زندانیان و به اندرزگاه ۴ زندان اوین منتقل و در تاریخ ۱۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، با دریافت ابلاغیه ای برای تاریخ رسیدگی ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران احضار شد اما در تاریخ مذکور به علت ارسال اشتباه نامه اعزام این فعال کارگری به زندان تهران بزرگ، با توجه به اینکه وی در حال حاضر در اندرزگاه ۶ (بند ۳۵۰ سابق) زندان اوین بسر می برد جلسه دادگاه وی تعلیق و برای تاریخ رسیدگی ۲۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ تعیین و در تاریخ مذکور پس از اعزام به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، دفاعیات خود را به ابوالقاسم صلواتی ارائه کرده بود. 

داوود رضوی هم در تاریخ ۱۵ اسفند ماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، به ریاست ابوالقاسم صلواتی در بخشی از پرونده خود محاکمه و بنا بر اعلام قاضی دادگاه جلسه دوم دادگاه داوود رضوی، طی هفته های آتی یعنی در بهار ۱۴۰۲ برگزاری خواهد شد اما هنوز تاریخ دقیق دادرسی اعلام نشده است.

این فعال کارگری و سندیکایی، در تاریخ ۵ مهر ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و پس از انتقال به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات واقع در زندان اوین و طی مراحل بازجوئی و تفهیم اتهام سپس به زندان تهران بزرگ منتقل شده و علیرغم ارجاع پرونده این فعال کارگری به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی، اما در پی مراجعه خانواده وی به دفتر شعبه مذکور در دادگاه انقلاب تهران و درخواست مرخصی درمانی اما موافقت نشده بود. 

در تاریخ ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، چهار تن از ماموران وزارت اطلاعات با یورش به منزل شخصی داوود رضوی، پس از تفتیش منزل برخی وسائل شخصی از این فعال کارگری و خانواده او را توقیف کردند و با توجه به عدم حضور او در منزل موفق به بازداشت وی نشدند و این فعال کارگری از آن زمان در یکی از شهرهای شمالی ایران بسر می برد.‌

داوود رضوی، در تاریخ ۱۱ بهمن‌ماه ۱۴۰۰، به همراه رضا شهابی، حسن سعیدی و چند تن از اعضای سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران به پلیس امنیت به نیابت از شعبه ۲ بازپرسی دادسرای زندان اوین احضار و به علت فعالیتهای کارگری مسالمت آمیز از جمله تشکیل تجمعات کارگری و کمپین هایی در جهت نافرمانی مدنی رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران،  تهدید به پرونده سازی شده بودند.‌

داوود رضوی، در تاریخ ۱۰ تیر ماه ۱۳۹۹، پس از برگزاری جلسه بازپرسی در شعبه ۲ دادسرای امنیت تهران از بابت اتهامات مطروحه بر علیه این فعال کارگری تبرئه شد.‌

 این فعال کارگری، در تاریخ ۲۰ آذر ماه ۱۳۹۸، به همراه شانزده تن از اعضای سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، به دستور محمد نصیرپور، بازپرس شعبه ۲ بازپرسی دادسرای زندان اوین، به مقر پلیس امنیت تهران، احضار و پس از بازجوئی و تهدید به پرونده سازی شده بود. 

قانون آزادی مشروط در ایران بر اساس ماده‌ ۵۸ «قانون مجازات اسلامی» به محکومان اجازه می‌دهد در صورت گذراندن بخشی از مدت حبس و نشان دادن حسن رفتار، با تصمیم دادگاه از ادامه‌ی حبس معاف شوند. با این حال، در عمل، زندانیان سیاسی و عقیدتی از اجرای این حق قانونی محروم می‌مانند.

مراجع قضایی و امنیتی معمولاً آزادی مشروط این زندانیان را با استناد به «عدم ابراز ندامت»، «تداوم فعالیت تبلیغی علیه نظام» یا «ماهیت امنیتی جرم» رد می‌کنند.

در نتیجه، بسیاری از زندانیان سیاسی حتی پس از گذراندن بیش از دوسوم محکومیت خود، همچنان در زندان باقی می‌مانند. این رفتار تبعیض‌آمیز با اصل برابری در اجرای قانون و تعهدات ایران در قبال میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی در تضاد است.

Please follow and like us: