گزارشی از بلاتکلیفی داوود رضوی، فعال کارگری محبوس در زندان تهران بزرگ
حقوق بشر در ایران – امروز دوشنبه ۵دی ماه ۱۴۰۱، داوود رضوی، فعال کارگری محبوس در تیپ ۶ زندان تهران بزرگ بطور بلاتکلیف و محروم از حق درمان بسر می برد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز دوشنبه ۵ دی ماه ۱۴۰۱، داوود رضوی، فعال کارگری و از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، بطور بلاتکلیف در تیپ ۶ زندان تهران بزرگ محبوس و از دسترسی به خدمات پزشکی و حق درمان محروم و خانواده وی به شدت نگران وی هستند. این فعال کارگری پس از گذشت ۸۹ روز از تاریخ دستگیری تفهیم اتهام نشده و در وضعیت بلاتکلیف بسر می برد.
به نقل از یک منبع آگاه از وضعیت پرونده قضایی و جسمی داوود رضوی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”آقای رضوی در ساعات پایانی ۲۷ آذر ماه ۱۴۰۱، از زندان اوین به تیپ ۶ زندان تهران بزرگ منتقل شد. هنوز جلسه بازپرسی و تفهیم اتهام وی برگزار نشده و پس از گذشت ۸۹ روز از تاریخ دستگیری جلسه بازپرسی و تنظیم کیفرخواست وی برگزار نشده و از مصادیق حقوقی اتهامات بی خبر هستیم. اخیرا حتی تمدید مجدد قرار بازداشت را هم به این فعال کارگری اعلام نکردند. پرونده وی در شعبه ۲ بازپرسی دادسرای ناحیه ۳۳ تهران واقع در زندان اوین هست. مشکل درد دندان باعث کم خوابی و ناراحتی جسمی در او شده و از دسترسی به خدمات پزشکی تخصصی و یا اعزام به دندانپزشک محروم و تداوم این شرایط باعث نگرانی خانواده این فعال کارگری شده است.”
لازم به ذکر است، داوود رضوی، در تاریخ ۵ مهر ماه ۱۴۰۱، پس از یورش نیروهای امنیتی به محل سکونت وی و تفتیش منزل و توقیف برخی لوازم شخصی اش بازداشت و جهت بازجوئی به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات واقع در زندان اوین منتقل و سپس جهت تکمیل بازجوئی ها به بند ۲۴۱ حفاظت اطلاعات قوه قضائیه منتقل شده بود.
بازداشت، داوود رضوی مرتبط با پرونده ای است که پیشتر رضا شهابی و حسن سعیدی، دو تن از اعضای سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی به سبب آن بازداشت و پس از تحمل چند ماه بازجوئی و فشارهای امنیتی در بند ۲۰۹ و ۲۴۰ زندان اوین به اندرزگاه ۴ این زندان منتقل شدند.
در تاریخ ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، چهار تن از ماموران وزارت اطلاعات با یورش به منزل شخصی داوود رضوی، پس از تفتیش منزل برخی وسائل شخصی از این فعال کارگری و خانواده او را توقیف کردند و با توجه به عدم حضور او در منزل موفق به بازداشت وی نشدند و این فعال کارگری از آن زمان در یکی از شهرهای شمالی ایران بسر می برد.
داوود رضوی، در تاریخ ۱۱ بهمن‌ماه ۱۴۰۰، به همراه رضا شهابی، حسن سعیدی و چند تن از اعضای سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران به پلیس امنیت به نیابت از شعبه ۲ بازپرسی دادسرای زندان اوین احضار و به علت فعالیتهای کارگری مسالمت آمیز از جمله تشکیل تجمعات کارگری و کمپین هایی در جهت نافرمانی مدنی رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، تهدید به پرونده سازی شده بودند.
داوود رضوی، در تاریخ ۱۰ تیر ماه ۱۳۹۹، پس از برگزاری جلسه بازپرسی در شعبه ۲ دادسرای امنیت تهران از بابت اتهامات مطروحه بر علیه این فعال کارگری تبرئه شد.
همچنین این فعال کارگری، در تاریخ ۲۰ آذر ماه ۱۳۹۸، به همراه شانزده تن از اعضای سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، به دستور محمد نصیرپور، بازپرس شعبه ۲ بازپرسی دادسرای زندان اوین، به مقر پلیس امنیت تهران، احضار و پس از بازجوئی و تهدید به پرونده سازی شده بود.
ممانعت از انجام فعالیتهای صنفی و کارگری، ناقض ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و مفاد ۲۱ و ۲۲ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است.
احضار، بازداشت و پرونده سازی بر علیه فعالان صنفی و کارگری در حالی صورت می‌گیرد که مطالبات آنها صنفی و برای دستیابی به حقوق شهروندیشان در راستای اصل ۲۷ قانون اساسی ایران است.
سرکوب فعالان صنفی – کارگری و طرح اتهامات امنیتی بر علیه آنها ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
عدم امکان دسترسی به وکیل و محرومیت فرد از دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
