By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-ypu
حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۱۱تیر ماه ۱۴۰۲، ماموران امنیتی در ملارد از توابع استان تهران، میلاد ارسنجانی زندانی سیاسی پیشین را بازداشت کردند.
به گزارش حقوق بشر در ایران، صبح امروز یکشنبه ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۲، میلاد ارسنجانی، فعال مدنی و از زندانیان سیاسی پیشین، توسط نیروهای امنیتی در منزل پدری خود، بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. این فعال مدنی پیش از این هم طی ۳ مرحله توسط نیروهای امنیتی، بازداشت و با پرونده سازی قضایی مواجه شده بود.
به نقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”ماموران امنیتی صبح امروز با یورش به منزل پدری میلاد ارسنجانی، پس از تفتیش منزل توقیف گوشی تلفن همراه این فعال مدنی، سپس وی را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند.”
تا لحظه تنظیم این خبر، از مکان نگهداری، نام ارگان بازداشت کننده و مصادیق حقوقی اتهام یا اتهاماتی که منجر به بازداشت میلاد ارسنجانی شده اطلاعی حاصل نشده است.
لازم به اشاره است، میلاد ارسنجانی، اواخر شهریور ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در غرب استان تهران بازداشت و پس از انتقال به زندان اوین سپس به بازداشتگاه اطلاعات فراجا واقع در آگاهی مرکزی تهران منتقل و مجددا در تاریخ ۲۲ دی ماه ۱۴۰۱، به زندان اوین بازگردانده شد و پس از اتمام مراحل بازپرسی و تشکیل پرونده به زندان تهران بزرگ منتقل و اواسط اسفند ماه ۱۴۰۱، پس از صدور منع تعقیب از زندان تهران بزرگ آزاد شده بود.
میلاد ارسنجانی، برای نخستین بار، در جریان اعتراضات سراسری آبان ۱۳۹۸، به اتهام (پناه دادن به یکی از مصدومان این تجمعات که جراحات گلوله او را درمان کرده بود) توسط ماموران امنیتی بازداشت و در تاریخ ۱۰ بهمن ماه ۱۳۹۸، توسط شعبه ۱ دادگاه انقلاب شهرستان شهریار به ریاست قاضی برجسته، به اتهامات (اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور) به ۵ سال حبس تعزیری و به اتهام (توهین به رهبری) هم به ۲ سال حبس تعزیری محکوم شده بود. این حکم در دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تائید و به او در زندان تهران بزرگ ابلاغ شد. میلاد ارسنجانی، در تاریخ ۱۶ مرداد ماه ۱۴۰۰، در راستای آزادسازی زودهنگام زندانیان آزاد شده بود.
وی مجددا، در تاریخ ۱۲آبان ماه ۱۴۰۰، توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و پس از انتقال به بند ۲۰۹ زندان اوین و طی مراحل بازجوئی به زندان تهران بزرگ منتقل شد اما در تاریخ ۶ آذر ماه ۱۴۰۰ مجددا از زندان تهران بزرگ برای بازجویی های تکمیلی به بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین بازگردانده شد و در تاریخ ۸ آذر ماه ۱۴۰۰ به بند قرنطینه زندان تهران بزرگ بازگرداند شد و در تاریخ ۲۵ تیر ماه ۱۴۰۱، پس سپری کردن حبس تعزیری ۹ ماهه خود از تیپ ۲ زندان تهران بزرگ آزاد شده بود.
اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی است که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد.
همچنین، جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۱، در گزارش دوره ای خود که مربوط به ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۱ خورشیدی بود در خصوص محرومیت شهروندان از حق دسترسی به وکیل مورد نظر خودشان در یک فرایند دادرسی، سرکوب و ارعاب گسترده بر علیه شهروندان را محکوم کرد.
سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
عدم امکان دسترسی به وکیل مورد نظر متهم و محرومیت فرد از دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.