افزایش تَرک تحصیل در پی رشد توروم و گسترش مافیای خصوصی سازی مدارس
حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، با توجه به افزایش تورم و گرانی، تعداد کودکان و نوجوانان بازمانده از تحصیل روند افزایشی به خود گرفته و این در حالی است که مافیای خصوصی سازی در آموزش و پرورش هر روز قوی تر از قبل شده است.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از رُکنا، امروز شنبه ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، سید ابراهیم سحرخیز، معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش از افزایش چشم گیر تعداد کودکان و نوجوانان ترک تحصیل کرده به علت رشد تورم و از سوی دیگر گسترش رانت و مافیا در ساختار آموزش و پرورش که در تلاش برای خصوصی کردن نظام آموزشی برای کسب پول هستند خبر داد و با مثالی خواستار باز کردن شیر نفت در حوزه آموزش و پرورش شد.
معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش در تشریح این خبر اعلام کرد:”با توجه به اصل ۳۰ قانون اساسی کاملا واضح است و حتی شورای نگهبان هم نمی تواند آن را تفصیل دیگری کند. دولت حتی اگر شده باید شیر نفت را باز کند و پول آن را در حوزه آموزش و پرورش سرمایه گذاری کند. سرمایه گذاری برای تربیت نسل آینده ذخیره اصلی کشور است. شعار فرزند پروری، تسهیل ازدواج و … بدون توجه به حوزه تعلیم و تربیت بچه ها بی معناست.”
سید ابراهیم سحرخیز، در تشریح علل ترک تحصیل دانش آموزان اعلام کرد:”تورم، می تواند باعث بی انگیزگی در دانش آموزان شود و پای کودکان را به آشفته بازارِ کار باز کند. همچنین این مهم، جو روانی حاکم بر خانواده را نیز آسیب پذیر می کند، چراکه بسیاری از خانواده ها، با توجه به گرانی های چند سال اخیر، بسیار بی انگیزه شده اند و نمی توانند امکانات لازم را برای فرزند دانش آموزشان، از جمله سرویس ایاب و ذهاب، پوشاک و لوازم التحریر را تهیه کنند. گذشته از آن آسیب گرانی، می تواند خودش را در قالب کلاس های فوق برنامه و نابرابری های آموزشی نیز نشان دهد. همچنین در چند روز گذشته خبری منتشر شد مبنی بر اینکه کاغذ یارانه ای برای تولید کتاب های درسی دیگر به دست آموزش و پرورش نمی رسد. اگر این یارانه هم قطع شود، گران شدن کتب درسی را در پیش خواهیم داشت که می تواند مزید بر علت ترک تحصیل دانش آموزان باشد.”
وی افزود:”دانش آموزی که در خانواده ای که مشکل مسکن دارد زندگی می کند و دائما رنج جا به جایی و تغییر محله و مدرسه را به دوش می کشد با آسیب های روانی زیادی مواجه می شود که این به طور غیر مستقیم بر نظام تعلیم و تربیت هم اثر می گذارد.”
معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش در ادامه خاطرنشان کرد:”نخست، آنچه که امروز ا در نظام آموزشی شاهد آن هستیم در تعارض آشکار با اصل ۳۰ قانون اساسی، یعنی همان حق (آموزش و پرورش رایگان) است.”
سحرخیز ضمن هشدار نسبت به افزایش تعداد مدارس غیرانتفاعی و ناتوانی خانوادها در تامین امکانات تحصیلی برای فرزندانشان افزود:”مدیریت آموزش و پرورش ثبات ندارد. بله ثبات ندارد و آن هم عللی دارد. عمر وزیران آموزش و پرورش به طور میانگین حتی به ۲ سال هم نمی رسد و باید دلیل آن را در مافیای مدارس غیر دولتی و کسانی که ۴۰ سال است تلاش می کنند آموزش و پرورش را غیر دولتی کنند جست و جو کرد.”
سید ابراهیم سحرخیز تاکید کرد:”متاسفم! در تمام این سالها، به جز دو سال اول بعد از انقلاب، سهم آموزش و پرورش از بودجه عمومی دولت از ۱۰ درصد بیشتر نشده است. و همه این موارد، بازتاب ها و پیامدهای سیاسی و اجتماعی دارد. آموزش و پرورش حتی اولویت دهم دولت هم نیست.”
وی تاکید کرد: ظهور مدارس خصوصی یا همان غیر انتقفاعی که پس از انقلاب رخ داد منجر به طبقاتی شدن مدارس نیز شد. از شاهد و تیزهوشان و غیر دولتی گرفته تا هیئت امنایی و مدارس ورزشی و قرآنی و الی آخر. این اتفاق باعث شده است تا دانش آموزان به شکل سوا کن و جدا کن طبقاتی شوند. آنهایی که پول ندارند در مدارس دولتی عادی، با کلاس های ۴۰ نفره با بهره وری پایین و کمک به مدرسه های اجباری باید درس بخوانند. مردمی که با این تورم، مجبور هستند مسکن و مواد خوراکی و خودروی گران تهیه کنند، با همه گرفتاری ها، در آموزش و پرورش هم باید نابرابری را به جان بخرند.”
سحرخیز افزود:”حال آموزش و پرورش اصلا خوش نیست؛ منتها برخی فکر می کنند این بدحالی، با زیاد شدن مدارس غیر دولتی رو به بهبود می رود. این راه را ۳۵ سال است تجربه و طی کرده ایم و دیدیم که روز به روز حال آموزش و پرورش بدتر شد. دلیل این است که راهبرد ثابتی برای حل مشکلات وجود ندارد. قانون اساسی نادیده گرفته شده است. در سند تحول، حرف های قشنگی زده شده است ولی هیچ وزیری، یا به آن اعتقاد ندارد یا دولت اجازه ورود نمی دهد. نمونه بارز آن، رتبه بندی معلمان است که همه در آن مانده اند. مجلس و دولت هم دیگر را محکوم می کنند و معلم ها در این دعوای دولت و مجلس بی نصیب مانده اند و هرچه فریاد می زنند حق و حقوقشان به دست نمی رسد. به این آموزش و پرورش، نباید لقب مولد سرمایه انسانی و اجتماعی داد. این آموزش و پرورش نابود شده است. نسل آینده نادیده گرفته می شود و آب در هاون کوبیده!”
این صحبتها از طرف معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش در حالی عنوان می شود که در تاریخ ۲۰ اسفند ماه ۱۴۰۱، مرکز پژوهشهای مجلس اعلام کرده نرخ جذب بســیار ناچیز کودکان بازمانده از تحصیل در کنار تعداد بالای ترک تحصیل سالیانه از میزان ۳۴۷ هزار نفر تا ۲۷۰ هزار نفر، سبب شده روند بازماندگی از تحصیل در نظام آموزش و پرورش روبه رشد باشد.
- بیشتر بخوانید: افزایش ۱۷ درصدی تعداد دانش آموزان بازمانده از تحصیل در ایران
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی شهروندان ایران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
