سه شنبه , ۰۱ فروردین , ۱۴۰۲
سه‌شنبه, مارس 21

بیانیه زندانیان اندرزگاه ۸ زندان اوین در واکنش به دروغ پراکنی صدا و سیما از وضعیت زندان اوین

0
1139

حقوق بشر در ایران – امروز پنجشنبه ۲۳ مرداد ماه ۱۳۹۹, در واکنش به انتشار گزارش کذب و خلاف واقع در برنامه تلویزیونی ۲۰:۳۰ که از زندان اوین و وضعیت زندانیان در مورد شیوع کرونا تهیه شده بود جمعی از زندانیان سیاسی محبوس در اندرزگاه ۸ این زندان با انتشار بیانه ای نارضایتی خود را از دروغ پراکنی رسانه داخلی و پنهان کاری وضعیت وخیم زندانیان در زندان اوین ابراز کردند. 

به گزارش حقوق بشر در ایران, امروز پنجشنبه ۲۳ مرداد ماه ۱۳۹۹, پانزده تن از زندانیان سیاسی محبوس در اندرزگاه ۸ زندان اوین در واکنش به پنهان کاری و سفسطه گری رسانه های حکومتی و برنامه ۲۰:۳۰ در مورد گزارشی که از وضعیت بهداشت و درمان در اندرزگاههای این زندان تهیه شده بود ضمن تاکید بر کذب بودن آن گزارش از تداوم وضعیت اسفناک اندرزگاههای این زندان خبر دادند.

متن بیانیه زندانیان سیاسی اندرزگاه ۸ زندان اوین جهت انتشار در اختیار حقوق بشر در ایران قرار گرفته که در ادامه می آید: 

“در پی انتشار یک گزارش سراسر دروغ دیگر از صدا و سیمای جمهوری اسلامی که پر واضح است رسالتی جز دروغ ندارد، بر آن شدیم تا برای تنویر افکار عمومی و جلب توجه دوباره آن‌ها به وضعیت زندان‌ها نکاتی را در مورد گزارش مضحک اخبار ۲۰:۳۰، مورخ ۲۲ مرداد ۹۹ به اطلاع مردمی که در پی حقیقت هستند (آن‌هم در ایران که پیگیری حقیقت جرم است) به اطلاع برسانیم.

یک: تونل ضدعفونی‌کننده که در تصاویر ملاحظه کردید اسباب خنده ما را فراهم کرد؛ چرا که اساسا هیچ‌کدام از ما از وجودش مطلع نبودیم. چه برسد به این‌که در حین ورودمان به زندان از آن استفاده کرده باشیم.

دو: قرنطینه بند یک نه چهارده روز بلکه فقط چند ساعت یا نهایتا یک روز پذیرای زندانیان تازه‌وارد است و زندانیان تازه‌وارد در بندهای ۴، ۸ و ۷ به شکلی فرمالیته و در جوار دیگر زندانیان به اصطلاح قرنطینه می‌شوند که برای نمونه شرح قرنطینه یکی از بندها در پی خواهیم آورد.

سه: گزارشی که از بند ۴ پخش شد مربوط به اتاق‌هایی می‌شد که افرادی مانند غارت‌گران صندوق ذخیره فرهنگیان، بانک سرمایه، موسسه ثامن و چندین اختلاس‌گر سرشناس دیگر و سلطان‌های خودرو و چه و چه … به همراه برخی سرداران تاریخ‌گذشته سپاه (که حتی از ترس‌شان نسبت به خشم زندانیان اسامی مشخصی ندارند و برای نمونه گویا نام یکی‌شان سردار سیف است) و دیگر اسلاف‌شان در آن‌جا سکنی داشته و دارند و با اموال غارت‌شده مردم تحت ستم ایران و با خاصه خرجی اتاق‌های لوکس برای خود ترتیب داده‌اند و با این ولخرجی‌ها نظم و اتوریته مطلوب خود را در آن بند حاکم کرده‌اند.

اتاق‌هایی که افرادشان حسین فریدون (برادر رئیس‌جمهور) و محمدعلی نجفی، شهردار سابق تهران (فردی که با جرم قتل اساسا نباید در آن بند و این زندان باشند) و مهدی هاشمی (که در بند ۷ در اتاق ویژه در ایامی که مرخصی نیست به سر می‌برد) در آن‌جا سکنی دارند. اتاق‌هایی که در آن افرادی از اقشار فرودست جامعه همچون بیرون از زندان از سر احتیاج ناچار به خدمت‌رسانی در ازای گرفتن مبالغی ناچیزند.

بدین ترتیب یک نظام کاملا طبقاتی و تبعیض‌آمیز را در زندان هم حکم‌فرما کرده‌اند و خب طبیعی است که مسئولان سازمان زندان‌ها و قوه قضاییه از این شیک‌ و برجسته‌سازی بخشی از زندان ویترین (اوین) جهت نمایش‌های این‌چنینی بهره برده و استقبال کنند.

چهار: اما داستان بند ۸ متفاوت است. بندی که قرار است به تعبیر خود زندان‌بانان نقش «تبعید‌گاه» را داشته باشد. ابتدا این‌که در بهداری که در تصاویر ملاحظه کردید فاقد امکانات پزشکی لازم است و از فقر تجهیزات پزشکی و دارویی رنج می‌برد و ناتوان از ارائه کوچک‌ترین خدمات پزشکی برای بیماران است. بهداری که از تامین بخش اعظم داروهای تخصصی و گاه حتی غیر تخصصی بیماران ناتوان است. دوم این‌که سالنی که از بند ۸ در تصاویر آن‌هم نه به صورت واضح مشاهده کردید سالن ۷ بند ۸ بود که سالن کارگری است. همان سالنی که کارگران زندانی را با روزانه بیش از شش ساعت کار با دستمزدی فوق ناچیز همچون بیرون از زندان با دستمزدی بین ۳۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان در ماه به استثمار می‌کشند. و در ساعاتی که اکثر آن‌ها در محل کار خود، در کارگاه‌ها حضور دارند اقدام به تهیه این گزارش کرده‌اند. گویا حضور آن‌ها مانع از ترسیم فضای سانتیمانتال از زندان می‌بود.

نکته بعدی این‌که زندانیان سیاسی و عقیدتی بند ۸ در سالن‌های ۸ و ۹ هستند و با توجه به این‌که صدا و سیما و مسئولانش به درستی می‌دانند که زندانیان سیاسی و عقیدتی صدا و سیما را به عنوان بخشی از دستگاه سرکوب و پروپاگاندای حاکم می‌شناسند و هرگز با این رسانه مصاحبه نمی‌کنند و با توجه به وضع اسفناک بهداشتی این دو سالن، به خصوص سالن ۹ که از تراکم بالای جمعیت برخوردار است حتی جرات حضور در این دو سالن را که چند مورد مبتلا به کرونا (بر اساس اعلام مسئولان خود زندان) و مشکوک به کرونا را دارند به خود ندادند.

موضوع در این‌جا صرفا زندانیان عقیدتی و سیاسی یا صرفا زندان در معرض توجه اوین نیست. بلکه ساختار فشل، تبعیض‌آمیز، ظالمانه و بر اساس اهمیت شرایط روز، غیر بهداشتی بودن فضاهای کل زندان‌ها است که همگی به خوبی می‌دانیم شرایط در زندان‌های دیگر شهرستان‌ها و به خصوص شهرستان‌های محروم، زندان‌هایی چون قرچک، قزل‌حصار، تهران‌ بزرگ، رجایی‌شهر و غیره به مراتب بدتر هستند. زمانی‌که ما در یک سالن کوچک بند ۸ (سالن ۹) با جمعیتی بیش از ۱۳۰ نفر با امکان استفاده از تنها سه روشویی و پنج حمام و پنج توالت که از وضع بهداشتی نامناسبی برخوردارند مواجهیم و زمانی‌که در اتاق‌های ۱۲، ۱۵ و ۱۷ کوچک، هفده و هجده نفر انسان زندگی می‌کنند، می‌شود تصور کرد که در دیگر زندان‌ها چه خبر است.

اساس ما در این نامه، نه پاسخ دادن به اراجیف نخ‌نمای تکراری بنگاه دروغ و نفرت‌پراکنی «بیست و سی» (که با گزارش‌های سراسر دروغ و نفرت‌پراکنانه‌اش دستش به خون صدها بی‌گناه آلوده است و در بین مردم از بی‌آبروترین رسانه‌هاست) که یادآوری شرایط اسفناک بهداشتی و زیستی زندان‌های کشور بود.

حالا در جایی‌که قرنطینه‌های مضحک بندهای زندان اوین، افراد تازه‌وارد با افرادی که در روز چندم « به عنوان مثال روز ۱۰ یا ۱۱ » قرنطینه‌ هستند یک‌جا نگهداری می‌شوند و با دیگر زندانیان نیز در ارتباطند، گزارش‌گر دلقک‌ مآبی «بیست و سی» بیاید و از وجود امر خارق‌العاده‌ای چون دسترسی به مایع دست‌شویی گزارش تهیه کند. یا در جایی‌ که پزشک معتمد زندان که در بند ۸ مشغول به کار است به جای اعزام افراد با علائم مشکوک به کرونا و افرادی که در مراوده مستقیم با مبتلایان به کرونا بودند، جهت انجام تست کرونا با گذاشتن دست روی پیشانی به سنجش تب می‌پردازد و بی‌هیچ معاینه دیگری دست به نسخه می‌شود، باید هم جلوی دوربین رسوای صدا و سیما خودشیرینی کند.

پایان این قصه هرچقدر هم برای ما تلخ باشد، برای نظام حاکم صد چندان تلخ‌تر خواهد بود.

اندرزگاه ۸ زندان اوین/  ۲۳ مرداد ماه ۱۳۹۹

اسامی امضاکنندگان:

بهنام موسیوند، بهنام محجوبی، روح‌الله « آرش » خضری، محمدهادی مهرانی، حسین محمودی، آتبین جعفریان، یاسین جمالی، علیرضا فرشید، حمید منافی، بهنام شیخی، سبحان ایمانی، مصیب رئیسی یگانه « محسن رئیسی »، اصغر شیری، احمد فارسی، محسن فرید.

در توضیحات بیشتر پیرامون وضعیت شیوع ویروس کرونا در زندان اوین لازم به ذکر است که در تاریخ ۲۱ مرداد ماه ۱۳۹۹, هادی مهرانی, آبتین جعفریان, یاسین جمالی, بهنام محجویی و محمود علی نقی, پنج تن از زندانیان سیاسی محبوس در اندرزگاه ۸ زندان اوین به نشانه اعتراض به وضعیت نابهنجار این زندان و عدم رعایت نکات بهداشتی از سوی مسئولان و عدم ارائه اقلام و وسائل جهت پیشگیری زندانیان از ابتلا به ویروس کووید ۱۹ و حمایت از نسرین ستوده, زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین اعلام اعتصاب غذا کردند. 

در تاریخ ۲۰ مردادماه ۱۳۹۹، در پی شیوع همه گیری علائم کرونا در بین زندانیان محبوس  در اندرزگاه ٨ زندان اوین، ۲۷ تن از زندانیان سیاسی در این بند با تحصن و بست نشینی در حیاط این زندان خواستار رسیدگی فوری به شرایط پیش آمده در این اندرزگاه شدند.

در تاریخ ۱۹ مرداد ماه ۱۳۹۹, پس از انجام آزمایش دوره ای مشخص شد شانزده تن از مجموع ۱۷ زندانی محبوس در اندرزگاه ۸ زندان اوین به ویروس کووید ۱۹ مبتلا شدند. که اسامی چند تن از این افراد عبارتند از : جعفر عظیم زاده, امیرسالار داوودی, اسماعیل عبدی و مجید آذرپی و محمد علی « یاسر » مسیب زاده. 

لازم به ذکر است, در تاریخ ۷ اسفند ماه ۱۳۹۸, خانواده های ۲۴ نفر از زندانیان سیاسی محبوس در زندانهای تهران بزرگ, زندان اوین و زندان رجائی شهر کرج در نامه ای سرگشاده به ابراهیم رئیسی از وی خواستند برای پیشگیری از فاجعه انسانی که شیوع ویروس کرونا می تواند برای هر انسانی داشته باشد خواهان آزادی یا اعطای مرخصی به زندانیان شدند. در این نامه خطاب به ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضائیه آمده است “زندانیان به خاطر عدم برخورداری از امکانات بهداشتی و درمانی مناسب و قابل قبول و به دلیل زندگی جمعی و تنگاتنگ به شدت در معرض خطر ابتلا به این ویروس هستند”.

زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندانهای کشور, علیرغم بخشنامه رئیس قوه قضاییه مبنی بر اعطای مرخصی به زندانیان با محکومیت زیر ۵ سال، کماکان از اعزام به مرخصی محروم هستند.

سازمان عفو بین الملل در تاریخ ۹ مرداد ماه ۱۳۹۹, با انتشار یک گزارش مستند براساس نامه های رسیده به این سازمان بین المللی مدافع حقوق بشر مبنی بر محرومیت زندانیان محبوس در زندانهای ایران از دسترس به اقلام بهداشتی برای مقابله با ویروس کرونا در زندانهای ایران خبر داد. عفو بین الملل در این گزارش از بالا رفتن میزان افراد مبتلا به ویروس کرونا در زندانهای ایران ابراز نگرانی کرده بود. 

دسترسی افراد به امکانات پزشکی و بهداشتی از جمله موارد مورد تاکید در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر می باشد و بر محق بودن افراد بر تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ بهداشت, درمان, خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان ، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود. 

برچسب هامحرمیت از حق درمان زندانیان در ایرانمحرومیت از حق درمان زندانیمدیرکل سازمان زندانهای استان تهراننقض حقوق بشرنقض حقوق بشر در ایراننقض حقوق بشر در جمهوری اسلامینقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی در ایراننقض حقوق بشرد ر ایراننقض حقوق شهروندینقض حقوق شهروندی در ایرانویروس کووید 19 در زندانهای ایرانویروس کوید 19ویروس کروناویروس کرونا در ایرانویروس کرونا در استان قزوینویروس کرونا در زندان اوینویروس کرونا در زندانهای کشورویروس کرونا در زندانهای ایرانویروس کرونا در شهرهای ایرانویروس کروید ۱۹اندرزگاه 8 زندان اویناندرزگاه 8 سالن 21اندرزگاه هشتاندرزگاه هشت زندان اویناندرزگاه ۸ زندان اویناندرزگاه8 در زندان اوینبهداشت و درمانبهداشت و درمان تهرانبهداشت و درمان در ایرانبهداشت و درمان زندانیانبهداشت و درمان زندانیان در ایرانبهداشت و درمان شهروندانبرنامه 20:30برنامه 30:20حق درمان زندانحق درمان زندانیحق درمان زندانیانحق درمان زندانیان در ایرانحقوق نقض حقوق بشر در ایرانحقوق شهروندیحقوق شهروندی در ایرانحقوق شهروندی در جمهوری اسلامیحقوق شهروندی درایرانرئیس سازمان زندانهازندان اوینزندان اوین ویروس کرونازندان اوین اندرزگاه ۴زندان اوین احضار زندانی به دادسرازندانیان زندان اوینزندانیان سیاسیزندانیان سیاسی در ایرانزندانیان سیاسی زندان اوینسازمان زندانهاسازمان زندانهایسازمان زندانهای کل کشورسازمان زندانهای کشورسازمان زندانهای استان تهرانسرکوب زندانیان در ایرانسرکوب شهروندان در ایران

پاسخی بگذارید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.