بحران کرونا: نتیجه آزمایش محمدعلی مسیب زاده, نوکیش مسیحی محبوس در اندرزگاه ۸ زندان اوین مثبت اعلام شد
حقوق بشر در ایران – امروز پنجشنبه ۲۳ مرداد ماه ۱۳۹۹, محمد علی « یاسر » مسیب زاده, نوکیش مسیحی محبوس در اندرزگاه ۸ زندان اوین به ویروس کرونا مبتلا شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از ماده ۱۸, روز چهارشنبه ۲۲ مرداد ماه ۱۳۹۹, در ادامه بی توجهی مسئولان سازمان زندانها در زندان اوین و محرومیت زندانیان از دسترسی به اقلام بهداشتی برای مقابله با ویروس کرونا نتیجه آزمایش محمد علی « یاسر » مسیب زاده, شهروند مسیحی محبوس در اندرزگاه ۸ زندان اوین مثبت اعلام شد. این نوکیش مسیحی در حال تحمل حبس تعزیری ۱۰ ساله خود است. پیش از این هویت ۶ تن دیگر از مبتلا شدگان به این ویروس احراز شده بود.
براساس این گزارش, با توجه به آزمایش دوره ای انجام شده روز یکشنبه ۱۹ مرداد ماه ۱۳۹۹ به محمدعلی « یاسر » مسیب زاده, اعلام شد که به این ویروس مبتلا شده است. پیش از این نیز ابتلای جعفر عظیم زاده, امیرسالار داوودی, اسماعیل عبدی, مجید آذرپی, فریدون احمدی و سعید شریفی توسط حقوق بشر در ایران اطلاع رسانی شده بود.
در تاریخ ۲۱ مرداد ماه ۱۳۹۹, هادی مهرانی, آبتین جعفریان, یاسین جمالی, بهنام محجویی و محمود علی نقی, پنج تن از زندانیان سیاسی محبوس در اندرزگاه ۸ زندان اوین به نشانه اعتراض به وضعیت نابهنجار این زندان و عدم رعایت نکات بهداشتی از سوی مسئولان و عدم ارائه اقلام و وسائل جهت پیشگیری زندانیان از ابتلا به ویروس کووید ۱۹ و حمایت از نسرین ستوده, زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین اعلام اعتصاب غذا کردند.
- بیشتر بخوانید: بحران کرونا: اعتصاب غذای ۵ زندانی سیاسی در اعتراض به بی توجهی مسئولان زندان اوین
- بیشتر بخوانید: اعلام اعتصاب غذای نسرین ستوده, زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین
در تاریخ ۲۰ مردادماه ۱۳۹۹، در پی شیوع همه گیری علائم کرونا در بین زندانیان محبوس در اندرزگاه ٨ زندان اوین، ۲۷ تن از زندانیان سیاسی در این بند با تحصن و بست نشینی در حیاط این زندان خواستار رسیدگی فوری به شرایط پیش آمده در این اندرزگاه شدند.
- بیشتر بخوانید: بحران کرونا: تحصن اعتراضی ۲۷ زندانی در حیاط زندان اوین
در تاریخ ۱۹ مرداد ماه ۱۳۹۹, شانزده تن از مجموع ۱۷ زندانی محبوس در اندرزگاه ۸ زندان اوین پس از انجام آزمایش کووید ۱۹ مشخص شد به این ویروس مرگ بار آلوده هستند و از میان این افراد جعفر عظیم زاده, امیرسالار داوودی, اسماعیل عبدی و مجید آذرپی, پس از انتقال به بهداری سپس به اندرزگاه ۴ زندان اوین منتقل شدند.
لازم به ذکر است, در تاریخ ۷ اسفند ماه ۱۳۹۸, خانواده های ۲۴ نفر از زندانیان سیاسی محبوس در زندانهای تهران بزرگ, زندان اوین و زندان رجائی شهر کرج در نامه ای سرگشاده به ابراهیم رئیسی از وی خواستند برای پیشگیری از فاجعه انسانی که شیوع ویروس کرونا می تواند برای هر انسانی داشته باشد خواهان آزادی یا اعطای مرخصی به زندانیان شدند. در این نامه خطاب به ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضائیه آمده است “زندانیان به خاطر عدم برخورداری از امکانات بهداشتی و درمانی مناسب و قابل قبول و به دلیل زندگی جمعی و تنگاتنگ به شدت در معرض خطر ابتلا به این ویروس هستند”.
زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندانهای کشور, علیرغم بخشنامه رئیس قوه قضاییه مبنی بر اعطای مرخصی به زندانیان با محکومیت زیر ۵ سال، کماکان از اعزام به مرخصی محروم هستند.
محمدعلی « یاسر » مسیب زاده, نوکیش مسیحی, ساکن رشت, در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ماه ۱۳۹۵, در جریان برگزاری مراسم کلیسای خانگی به همراه یوسف ندرخانی, تینا « فاطمه » پسندیده, صاحب فدائی و محمد وفادار در پی یورش ماموران اداره اطلاعات رشت بازداشت شدند. یوسف ندرخانی و همسرش فاطمه پسندیده ساعتی پس از این بازداشت آزاد شدند.
- بیشتر بخوانید؛ بازداشت ۵ نوکیش مسیحی در رشت
با آغاز روند دادرسی بر پرونده محمدعلی « یاسر » مسیب زاده و ۳ نوکیش مسیحی دیگر پرونده این افراد در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ماه ۱۳۹۶, توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران, به ریاست قاضی وقت “ماشاالله احمدزاده” مورد بررسی قرار گرفت و این نوکیشان مسیحی از بابت اتهامات تشکیل و راه اندازی کلیساهای خانگی و تبلیغ مسیحیت به گفته دادگاه صهیونیستی, هر یک به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شدند. همچنین یوسف ندرخانی, به تحمل ۲ سال تبعید به شهرستان نیک شهر و محمدرضا امیدی هم به ۲ سال تبعید به شهرستان برازجان محکوم شد.
- بیشتر بخوانید؛ برگزاری جلسه دادگاه کشیش یوسف ندرخانی و سه شهروند مسیحی دیگر
- بیشتر بخوانید؛ صدور حکم ۴۰ سال حبس برای چهار شهروند مسیحی
با ارجاع پرونده محمدعلی « یاسر » مسیب زاده و ۳ نوکیش مسیحی دیگر به دادگاه تجدیدنظر پرونده این افراد در خردادماه ۱۳۹۷, توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست احمد زرگر, حکم صادره توسط دادگاه بدوی عینا به تائید این دادگاه رسید.
- بیشتر بخوانید؛ محکومیت قطعی ۳ نوکیش مسیحی در مجموع به تحمل ۴۰ سال حبس
سازمان عفو بین الملل در تاریخ ۹ مرداد ماه ۱۳۹۹, با انتشار یک گزارش مستند براساس نامه های رسیده به این سازمان بین المللی مدافع حقوق بشر مبنی بر محرومیت زندانیان محبوس در زندانهای ایران از دسترس به اقلام بهداشتی برای مقابله با ویروس کرونا در زندانهای ایران خبر داد. عفو بین الملل در این گزارش از بالا رفتن میزان افراد مبتلا به ویروس کرونا در زندانهای ایران ابراز نگرانی کرده بود.
- بیشتر بخوانید: سازمان عفو بین الملل: درز نامههای رسمی از بحران کرونا در زندانهای کشور بر خلاف انکار حکومت خبر میدهد
دسترسی افراد به امکانات پزشکی و بهداشتی از جمله موارد مورد تاکید در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر می باشد و بر محق بودن افراد بر تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ بهداشت, درمان, خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان ، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود.
علیرغم اینکه طبق قانون مسیحیان به عنوان یکی از پیروان ادیان به رسمیت شناخته میشوند، با این حال دستگاههای امنیتی مسئلهی گرویدن مسلمانان به مسیحیت را با حساسیت خاصی دنبال میکنند و برخورد قهرآمیزی با فعالان این عرصه دارند.
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، در طی نشستی که در پارلمان بریتانیا برگزار شد وضعیت نوکیشان مسیحی در ایران را بسیار نگرانکننده خواند. او افزود که این موضوع از “دغدغهها و نگرانیهای” اوست و در سالهای آینده او با جدیت به این موضوع خواهد پرداخت.
سرکوب دگراندیشان مذهبی در ایران ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۲ و ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۸میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۸۶ است که بر حق افراد بر رفتاری بدون تبعیض و محفوظ ماندن حق تغییر دین و انجام مناسک مذهبی بدون ترس و انجام تبلیغات و آموزشهای مذهبی را برای افراد تاکید کرده است.
عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم دوران بازجوئی و دادرسی ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل . سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید قرار گرفته است اما برخوردهای فراقانونی از سوی ارگانهای امنیتی ناقض قوانینی است که خود تدوینگر آن بودند و ادعای عمل بر آن را دارند.