گزارشی از وضعیت داوود رضوی، زندانی سیاسی

حقوق بشر در ایران ـ امروز چهارشنبه ۲۳ آبان ماه ۱۴۰۳، داوود رضوی، زندانی سیاسی از حقوق اولیه خود محروم شده است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، امروز چهارشنبه ۲۳ آبان ماه ۱۴۰۳، داوود رضوی، فعال کارگری ـ سندیکایی و زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، علیرغم درد و رنج از چندین بیماری، با توجه به رد درخواست آزادی مشروط، حتی از حق اعزام به مرخصی هم محروم شده است. این زندانی سیاسی در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری ۵ ساله خود است. 

براساس این گزارش، درخواست آزادی مشروط داوود رضوی، در حالی از سوی دادستان تهران رد شده که این زندانی سیاسی، ۲ سال و ۲ ماه از حبس لازم به اجرای خود را سپری کرده و از سوی دیگر، با توجه به اینکه خدمات درمانی ارائه شده در زندان اوین، مناسب درمان قطعی بیماری های این زندانی نیست از اعزام داوود رضوی به مرخصی هم امتناع شده است. پیشتر هم طی ۲ مرحله درخواست اعزام داوود رضوی به مرخصی در پی کارشکنی دادستان تهران و وزارت اطلاعات، رد شده بود. 

پیشتر نیز در تاریخ  ۲۷ بهمن ماه ۱۴۰۲، همسر داود رضوی به حقوق بشر در ایران، اعلام کرده بود:”پس از اعلام کمیسیون پزشکی قانونی مبنی بر صدور گواهی (تحمل کیفر) از اعزام داوود رضوی به بیمارستان مخالفت شده و صدور این گواهی در پی اعلام پزشکان مبنی بر (رعایت رژیم غذایی) مورد تائید قرار گرفته اما با توجه به کیفیت نامطلوب غذای زندان استفاده از غذای رژیمی برای فردی مثل داوود رضوی به علت (گرانی مواد غذایی و ناتوانی اقتصادی خانواده در تامین مواد غذایی رژیمی) قابل اجرا نیست. آقای رضوی، همچنان با مشکلاتی از قبیل درد معده، ترش کردن، زانو درد و ناراحتی از ناحیه چشم دارد. البته برای درمانی چشم به بیمارستان فرابی تهران اعزام و پس از تجویز و مصرف دارو، فقط میزان بسیار کمی از بیماری چشم وی درمان شده اما در پی عدم اعزام وی به بیمارستان بیماری چشم وی هم رو به وخامت رفت.” 

داوود رضوی، در زمستان ۱۴۰۳، در پی ابتلا به بیماری تاربینی بر اثر چشم بندهای مورد استفاده که در دوران بازجویی به او زده شده بود با عفونت چشم مواجه و مدتی داروهای آنتیبیوتیک استفاده کرد و از سوی دیگر با توجه به سابقه بیماری گوارشی در تاریخ های ۱ و ۲ مرداد ماه ۱۴۰۲، طی ۲ مرحله برای انجام اندوسکوپی و مشکلات ارتوپدی، به بیمارستان طالقانی تهران، اعزام شد و در پی انجام بخشی از مراحل درمانی به زندان بازگردانده شد ولی در تاریخ ۱ آذر ماه ۱۴۰۲، به بیمارستان طالقانی تهران، اعزام شده بود. 

در تاریخ ۱۷ خرداد ماه ۱۴۰۲، ابوالقاسم صلواتی، قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، با صدور دادنامه ای داوود رضوی را از بابت اتهام «اجتماع و تبانی» به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و بعنوان مجازات تکمیلی هم به ۲ سال منع خروج از کشور و ۲ سال هم محرومیت از فعالیت و عضویت در احزاب، گروهها و دسته جات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، محکوم و حکم صادره بدو بر علیه داوود رضوی، توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، (بدون تشکیل جسله دادرسی) عینا تائید شد. 

این فعال کارگری، در تاریخ ۱۵ فروردین ماه ۱۴۰۲، از تیپ ۶ سالن ۲ غربی زندان تهران بزرگ، بر اثر وخامت ناشی از بیماری گوارش و معده به بیمارستان طالقانی تهران اعزام و پس از اجبار به زدن پابند و دستبند، بستری شد اما با توجه به اجبار وی برای زدن دستبند و پابند و امتناع این فعال کارگری از این رفتار با وی پس از امضا برگه رضایت به زندان تهران بزرگ بازگردانده شد و در تاریخ ۲۱ فروردین ماه ۱۴۰۲، به همراه جمعی از زندانیان و به اندرزگاه ۴ زندان اوین منتقل و در تاریخ ۱۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، با دریافت ابلاغیه ای برای تاریخ رسیدگی ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران احضار شد اما در تاریخ مذکور به علت ارسال اشتباه نامه اعزام این فعال کارگری به زندان تهران بزرگ، با توجه به اینکه وی در حال حاضر در اندرزگاه ۶ (بند ۳۵۰ سابق) زندان اوین بسر می برد جلسه دادگاه وی تعلیق و برای تاریخ رسیدگی ۲۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ تعیین و در تاریخ مذکور پس از اعزام به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، دفاعیات خود را به ابوالقاسم صلواتی ارائه کرده بود. 

داوود رضوی هم در تاریخ ۱۵ اسفند ماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، به ریاست ابوالقاسم صلواتی در بخشی از پرونده خود محاکمه و بنا بر اعلام قاضی دادگاه جلسه دوم دادگاه داوود رضوی، طی هفته های آتی یعنی در بهار ۱۴۰۲ برگزاری خواهد شد اما هنوز تاریخ دقیق دادرسی اعلام نشده است.

این فعال کارگری و سندیکایی، در تاریخ ۵ مهر ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و پس از انتقال به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات واقع در زندان اوین و طی مراحل بازجوئی و تفهیم اتهام سپس به زندان تهران بزرگ منتقل شده و علیرغم ارجاع پرونده این فعال کارگری به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی، اما در پی مراجعه خانواده وی به دفتر شعبه مذکور در دادگاه انقلاب تهران و درخواست مرخصی درمانی اما موافقت نشده بود. 

در تاریخ ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، چهار تن از ماموران وزارت اطلاعات با یورش به منزل شخصی داوود رضوی، پس از تفتیش منزل برخی وسائل شخصی از این فعال کارگری و خانواده او را توقیف کردند و با توجه به عدم حضور او در منزل موفق به بازداشت وی نشدند و این فعال کارگری از آن زمان در یکی از شهرهای شمالی ایران بسر می برد.‌

داوود رضوی، در تاریخ ۱۱ بهمن‌ماه ۱۴۰۰، به همراه رضا شهابی، حسن سعیدی و چند تن از اعضای سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران به پلیس امنیت به نیابت از شعبه ۲ بازپرسی دادسرای زندان اوین احضار و به علت فعالیتهای کارگری مسالمت آمیز از جمله تشکیل تجمعات کارگری و کمپین هایی در جهت نافرمانی مدنی رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران،  تهدید به پرونده سازی شده بودند.‌

داوود رضوی، در تاریخ ۱۰ تیر ماه ۱۳۹۹، پس از برگزاری جلسه بازپرسی در شعبه ۲ دادسرای امنیت تهران از بابت اتهامات مطروحه بر علیه این فعال کارگری تبرئه شد.‌

همچنین این فعال کارگری، در تاریخ ۲۰ آذر ماه ۱۳۹۸، به همراه شانزده تن از اعضای سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، به دستور محمد نصیرپور، بازپرس شعبه ۲ بازپرسی دادسرای زندان اوین، به مقر پلیس امنیت تهران، احضار و پس از بازجوئی و تهدید به پرونده سازی شده بود. 

زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است. 

Please follow and like us: