گزارشی از وضعیت سیامک اشرفی, زندانی سیاسی در اعتصاب غذا در زندان ارومیه
حقوق بشر در ایران – روز شنبه ۲۶ بهمن ماه ۱۳۹۸, سیامک اشرفی اشگه سوء, زندانی سیاسی محبوس در بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه در بیست و ششمین روز از اعتصاب غذای تَر, اعتراضی خود در پی عدم توجه مسئولان این زندان به درخواست وی اعلام اعتصاب غذای خشک کرد. این زندانی سیاسی از تاریخ ۱ بهمن ماه سالجاری در اعتراض به عدم موافقت مسئولان قضائی با در خواست عفو مشروط وی دست به اعتصاب غذا زد.
به گزارش حقوق بشر در ایران, امروز دوشنبه ۲۸ بهمن ماه ۱۳۹۸, سیامک اشرفی اشگه سوء, زندانی سیاسی محبوس در بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه, در حالی ۲۸ روز از اعتصاب غذای خود را پشت سر می گذارد که از روز شنبه هفته جاری در نامه ای اعلام کرده که اعتصاب غذای خود را از تَر به خشک تبدیل کرده است. این زندانی سیاسی در اعتراض به عدم موافقت مسئولان قضائی با درخواست آزادی مشروط وی در اعتصاب غذا بسر می برد.
بنقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران ضمن اعلام این خبر گفت: “سیامک اشرفی به دلیل بی‌توجهی مسئولان زندان مرکزی ارومیه به درخواست وی روز شنبه هفته جاری پس از مراجعه به دفتر افسر نگهبان بند ۱۲ زندان نامه اعلام اعتصاب غذای خشک خود را به آنها تحویل داد”.
این منبع مطلع همچنین گفت: “پس اعلام اعتصاب غذای خشک از سوی سیامک اشرفی اشگه سوء, مسئولان زندان ارومیه سعی کرده بودند او را از این اقدام منصرف کنند و به بند بازگردانند اما وی ضمن رد این درخواست برای مدت طولانی در دفتر افسر نگهبان زندان تحصن کرده بود”.
لازم به ذکر است؛ سیامک اشرفی اشگه سوء, زندانی سیاسی محبوس در بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه که در حال تحمل دوران محکومیت حبس ۵ ساله خود میباشد از تاریخ ۱ بهمن ماه ۱۳۹۸, در اعتراض به مخالفت مسئولان قضائی با درخواست آزادی مشروط وی اعلام اعتصاب غذا کرده است.
وی از تاریخ ۳۰ خرداد ماه سال ۱۳۹۵ در بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه در حال تحمل دوران محکومیت حبس ۵ ساله خود می باشد و تا به امروز بیش از نیمی از دوران محکومیت حبس خود را سپری کرده است.
این زندانی سیاسی در تاریخ ۳۰ خرداد ماه ۱۳۹۵, توسط نیروهای امنیتی در شهرستان ارومیه بازداشت شده بود و پس از انتقال بازداشتگاه و طی مراحل بازجوئی با تفهیم اتهام “عضویت در یکی از احزاب مخالف نظام”, مورد تفهیم اتهام قرار گرفت.
با آغاز روند دادرسی پرونده وی به شعبه ۲ دادگاه انقلاب شهرستان ارومیه ارجاع شد و این زندانی سیاسی از بابت اتهام “عضویت در یکی از احزاب مخالف نظام” به تحمل ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم پس از ارجاع به دادگاه تجدید نظر عینا مورد تائید قرار گرفت.
زندانیان سیاسی در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۴ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶, بر آن تاکید شده است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی گوناگون و عدم برخورداری آنها از حقوق شهروندیشان در درمان بیماریها و آسیبهای جسمی که میتوان گفت اکثر این افراد این بیماریها را از زمانی که در زندان محبوس گردیده اند به آن مبتلا شده اند اما مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از این مسئله بعنوان یک اهرم فشار در جهت تفهیم نظریات و یا اتهامات وارده بر افراد استفاده میکنند که این مورد ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.
