حقوق بشر در ایران ـ امروز سه شنبه ۲۲ فروردین ماه ۱۴۰۲، جلسه واخواهی به حکم صادره بر علیه آرش صادقی در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری برگزار شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز سه شنبه ۲۲ فروردین ماه ۱۴۰۲، آرش صادقی، فعال مدنی و زندانی سیاسی پیشین، در مرحله واخواهی، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری و با همراهی وکیل مدافع خود محاکمه و دفاعیاتشان را به دادگاه ارائه کردند.
رامین صفرنیا، وکیل مدافع آرش صادقی ضمن اعلام این خبر در تشریح اتهامات منتسب شده به موکل خود نوشت:”امروز جلسه محاکمه موکلم آرش صادقی، با اتهامات (اجتماع وتبانی) و (تبلیغ علیه نظام) در شعبه ۲۶ داگاه انقلاب تهران تشکیل شد. آرش صادقی و بنده دفاعیات را ارائه کردیم. در دادنامه مورد واخواهی، موکل در ۲ اتهام انتسابی به ۵ سال و ۸ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود.”
لازم به اشاره است، آرش صادقی، در تاریخ ۵ بهمن ماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری، از بابت اتهامات (اجتماع و تبانی) و (تبلیغ علیه نظام) در مجموع به تحمل ۵ سال و ۸ ماه حبس تعزیری، ۲ سال منع حضور در تهران و استانهای شمالی و مجاور (دو سال تبعید)، ۲سال منع از فعالیت در فضای مجازی، ۲سال منع عضویت در احزاب و گروهها و دسته جات سیاسی و اجتماعی، ۲سال منع خروج از کشور و توقیف وسایل کشف شده در منزل به نفع دولت محکوم شده بود.
آرش صادقی، اواخر مهر ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در یکی از شهرهای شمال ایران، بازداشت و پس از انتقال به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات واقع در زندان اوین و طی مراحل بازجوئی و سپس بازپرسی در دادسرای ناحیه ۳۳ سپس در آبان ماه ۱۴۰۱، به زندان تهران بزرگ منتقل شد و در تاریخ ۲۹ آذر ماه ۱۴۰۱، در پی اجبار به پوشیدن لباس زندان و زدن دستبند و پابند برای اعزام به شعبه ۲۶دادگاه انقلاب تهران جهت محاکمه از حضور در جلسه دادرسی امتناع کرده بود. این فعال مدنی، در تاریخ ۱ بهمن ماه ۱۴۰۱، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۹۰۰ میلیون تومان از زندان اوین آزاد شد.
پرونده سازی، برای آرش صادقی توسط ارگانهای امنیتی در حالی صورت گرفته که این فعال حقوق بشر در اردیبهشت ماه ۱۴۰۰ پس از تحمل ۵ سال و ۶ ماه از مجموع حبس تعزیری خود و تحمل درد و رنج شدی ناشی از بیماری (کندرو سارکوما) از زندان رجایی شهر کرج آزاد شده بود.
آرش صادقی، در تاریخ ۲۱ شهریور ماه ۱۳۹۷، پس از تشخیص پزشکان مبنی بر ابتلای وی به بیماری سرطان استخوان از نوع (کندرو سارکوما)، تحت عمل جراحی قرار گرفت و تنها ۳ روز پس از عمل جراحی و علیرغم نظر پزشکان متخصص مبنی بر لزوم تحت نظر ماندن، به زندان بازگردانده شده بود.
وی با تاخیر بسیار و چند بار اعزام بی فایده که منجر به دیدن تیم پزشکی نشده بود یک ماه پس از انجام عمل جراحی سرانجام مورخ ۲۱ مهرماه ۱۳۹۷، برای اعزام به بیمارستان از بند خود فراخوانده شد و به دلیل مخالفت وی با اعزام در لباس زندان، توسط مقصود زلفعلی، فرمانده یگان حفاظت زندان علیرغم بیماری از ساعت ۷ تا ۱۰ و نیم صبح در سرما نگه داشته شده بود.
بیماری کندرو سارکوما، یکی از شایع ترین تومور اولیه بدخیم استخوانی در سنین نسبتا جوانی است که در آن سلولهای بدخیم غضروف ساز تولید تومور می کنند. حدس زده می شود که در کشور ما سالیانه۱۰۰ مورد جدید آن ایجاد می شود.
گفتنی است آرش صادقی، در مراحل دادرسی، توسط دادگاه انقلاب تهران با اتهامات (اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی)، (توهین به رهبری)، (تشکیل گروه‌های غیرقانونی)، (تبلیغ علیه نظام) به تحمل ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم پس از اعلام اعتراض و ارجاع پرونده به شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر استان تهران توسط قاضی پورعرب عینا تایید شد و حکم ۴ سال حبس تعلیقی این فعال مدنی از بابت بازداشت وی در سال ۱۳۸۸ نیز بصورت تعزیری در آمد و را لازم به اجرا شد. به این ترتیب آرش صادقی به ۱۹ سال حبس محکوم شده بود. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی به ۱۱ سال و ۶ ماه کاهش پیدا کرده بود.
آرش صادقی، برای نخستین مرحله در دی ماه سال ۱۳۸۸ به همراه تعدادی از دانشجویان معترض به نتایج انتخابات سال ۱۳۸۸ در تهران توسط نیروهای امنیتی بازداشت و جهت بازجوئی به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات منتفل شد و در تاریخ ۲۳ اسفند همان سال پس از طی مراحل بازجوئی و تفهیم اتهام با تودیع وثیقه آزاد شد.
این فعال مدنی، برای دومین مرحله در اردیبهشت ۱۳۹۳ توسط ماموران سازمان اطلاعات سپاه بازداشت و پس از انتقال له بند۲ الف این ارگان امنیتی و طی مراحل بازجوئی پس از ۶ماه در آبان ماه همان سال با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۶۰۰ میلیون تومان آزاد شده بود.
اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی هست که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد.
همچنین، جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۱، در گزارش دوره ای خود که مربوط به ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۱ خورشیدی بود در خصوص محرومیت شهروندان از حق دسترسی به وکیل مورد نظر خودشان در یک فرایند دادرسی، سرکوب و ارعاب گسترده بر علیه شهروندان در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱ را محکوم کرد.
سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
