حقوق بشر در ایران ـ امروز سه شنبه ۲۲ فروردین ماه ۱۴۰۲، جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده محمود بهشتی لنگرودی، معلم بازنشسته و فعال صنفی فرهنگیان، در شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری ۲ شهرستان لنگرود برگزار شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از کانون صنفی معلمان ایران، امروز سه شنبه ۲۲ فروردین ماه ۱۴۰۲، محمود بهشتی لنگرودی، فرهنگی بازنشسته و فعال صنفی معلمان، توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری ۲ شهرستان لنگرود از توابع استان گیلان، در دومین جلسه نیز محاکمه شد. این فعال صنفی فرهنگیان، پیش از این هم به سبب فعالیتهای صنفی و مدنی خود در راستای مطالبات جامعه فرهنگیان ایران پس از بازداشت و طی مراحل دادرسی به تحمل حبس تعزیری محکوم و با سپری کردن دوران حبس خود از زندان اوین آزاد شد.
براساس این گزارش، اتهامات مندرج در کیفرخواست صادره بر علیه محمود بهشتی لنگرودی (توهین به رهبری) و (فعالیت تبلیغی علیه نظام) عنوان و این فعال صنفی فرهنگیان، به همراه وکیل مدافع خود دفاعیاتشان را به قاضی دادگاه ارائه کردند.
لازم به اشاره است، محمود بهشتی لنگرودی، در تاریخ ۲۷ فروردین ماه ۱۴۰۱، در همین پرونده پس از احضار به شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری ۲ شهرستان لنگرود در پی نقص در تحقیقات صورت گرفته از سوی اداره اطلاعات شهرستان لنگرود، پرونده برای رفع نقص به شعبه بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان لنگرود بازگردانده شد و مجددا در تاریخ ۲۶ اسفند ماه ۱۴۰۱، محمود بهشتی لنگرودی، با دریافت ابلاغیه ای کتبی برای تاریخ رسیدگی ۲۲ فروردین ماه ۱۴۰۲، به جلسه دادرسی احضار شده بود.
محمود بهشتی لنگرودی، در تاریخ ۲۱ اسفند ماه ۱۴۰۰، به همراه محمود صدیقی پور، حسن نظریان، امیرحسین آقاجان و مسعود فرهیخته، توسط ماموران امنیتی شهرستان رودسر توام با ضرب و شتم و رفتار خشونت آمیز بازداشت و پس از انتقال به پلیس امنیت و بدون سپردن تعهد و بدون وثیقه آزاد شدند.
این عضو کانون صنفی معلمان ایران و فرهنگی بازنشسته، در سال ۱۴۰۰، توسط ماموران امنیتی بازداشت و پس از طی مراحل بازجوئی و تفهیم اتهام چندی بعد با تودیع وثیقه تا اتمام مراحل دادرسی آزاد شد.
محمود بهشتی لنگرودی سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران نخستین بار سال ۱۳۸۳، توسط نیروهای امنیتی به سبب فعالیتهای صنفی خود بازداشت و پس از ۱ ماه آزاد شد اما مجددا در تاریخ ۲۳ اسفند ماه ۱۳۸۵، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از طی مراحل بازجویی سپس توسط دادسرای ناحیه ۳۳ تهران از بابت اتهام (اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی) تفهیم اتهام و در مرحله دادرسی، اواسط فروردین ماه ۱۳۸۶، توسط دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۴ سال حبس با طول مدت تعلیق ۵ ساله محکوم شد.
این فعال صنفی معلمان ایران، در سال ۱۳۸۹ مجددا توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از طی مراحل دادرسی توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران از بابت اتهام (اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
بهشتی لنگرودی، در تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۹۴، توسط ماموران قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران برای سومین مرحله، بازداشت و پس از طی مراحل بازجوئی در بند۲ الف سپاه در زندان اوین و تفهیم اتهام، سپس توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی وقت شعبه مذکور – محمد مقیسه، محاکمه و به تحمل ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.
حکم محکومیت قطعی محمود بهشتی لنگرودی که در ۳ پرونده مجزا در شعبه های ۱۵ و ۲۸ دادگاه انقلاب در مجموع به ۱۴ سال حبس تعزیری محکوم شده بود از طرف شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تائید شد و با اعمال ماده ۱۳۴مجازات اسلامی، تحمل ۵ سال حبس تعزیری برای وی لازم به اجرا شد و در تاریخ ۶ شهریورماه ۱۳۹۶ در تماسی از طرق شعبه اجرای احکام دادسرای ناحیه ۳۳ تهران به این فرهنگی بازنشسته اعلام شد چنانچه تا ۱۰ برای سپری کردن حبس تعزیری اش خود را به آن دادسرا معرفی نکند وثیقه وی توقیف خواهد شد و محمود بهشتی لنگرودی این حکم را غیرقانونی خوانده بود و گفته بود در موعد مقرر به دادستانی مراجعه می‌کند اما با پای خود به زندان نخواهد رفت.
برهمین اساس، محمود بهشتی لنگرودی، در تاریخ ۲۱ شهریورماه ۱۳۹۶، در منزل شخصی خود، برای سپری کردن دوران حبس ۵ ساله اش بازداشت و ابتدا به اندرزگاه ۴ زندان اوین و سپس اندرزگاه ۸ زندان مذکور منتقل شد و در تاریخ ۱۹ خرداد ماه ۱۳۹۹، پس از اعطای مرخصی متصل به آزادی از زندان اوین آزاد شد.
محمود بهشتی لنگرودی، در خرداد ۱۳۳۹ در شهرستان لنگرود در استان گیلان به دنیا آمد. در همین شهر بزرگ شد و به مدرسه رفت. در سال ۱۳۶۲ در رشته ادبیات عرب، مدرک لیسانس خود را دریافت کرد و از همان سال به صورت حق‌التدریس در آموزش و پرورش مشغول به کار شد، تا اینکه هفت سال بعد توانست به استخدام رسمی در بیاید. در همان سال ۱۳۶۲ و با آغاز معلمی با آدینه مرادعلی بیگی نیز ازدواج کرد. ازدواجی که ابوذر و سارا ثمره آن هستند. بهشتی لنگرودی، از سال ۱۳۷۸ فعالیتهای صنفی خود را در جهت بهبود وضعیت صنفی معلمان آغاز کرد.
ممانعت از انجام فعالیتهای صنفی، ناقض ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و مفاد ۲۱ و ۲۲ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است.
احضار، بازداشت و پرونده سازی بر علیه فعالان صنفی فرهنگیان ایران در حالی صورت می‌گیرد که مطالبات آنها صنفی و برای دستیابی به حقوق شهروندیشان در راستای اصل ۲۷ قانون اساسی ایران است.
اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی هست که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد.
همچنین، جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۱، در گزارش دوره ای خود که مربوط به ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۱ خورشیدی بود در خصوص محرومیت شهروندان از حق دسترسی به وکیل مورد نظر خودشان در یک فرایند دادرسی، سرکوب و ارعاب گسترده بر علیه شهروندان در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱ را محکوم کرد.
سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
اشتراک گذاری
