By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-N5V
امروز چهارشنبه ۱۱ مهر ماه ۱۴۰۳، تعداد بازماندگان از تحصیل در ایران افزایش پیدا کرده است.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از اعتماد، امروز چهارشنبه ۱۱ مهر ماه ۱۴۰۳، براساس آمارهای رسمی منتشر شده تعداد کودکان و نوجوانان محروم از حق تحصیل در ایران، روندی افزایشی به خود گرفته است و این در حالی است که دستکم ۱ میلیون شهروند از حق تحصیل که از جمله حقوق اولیه آنها است از آموزش در ایران، محروم شدند.
براساس این گزارش، آمار بازماندگی از تحصیل در سالهای اخیر هر چند با افتهایی هم همراه بوده، اما در یک نگاه کلی رو به افزایش بوده است، در حالی که گزارش مرکز پژوهشهای مجلس میگوید در سال ۱۳۹۵، تعداد ۷۷۸ هزار کودک بازمانده از تحصیل در کشور وجود داشته است. این عدد در سال ۱۴۰۰ به ۹۱۱ هزار نفر رسیده است. بررسی دادههای مرکز آمار ایران نشان میدهد که سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در مقاطع تحصیلی مختلف به ۹۲۹ هزار و ۷۹۸ نفر رسیده است.
همچنین، در سال ۱۴۰۲، شهروندان با سنین ۱۵ تا ۱۷ ساله، بیشترین جمعیت بازماندگان از تحصیل را داشتهاند. سال تحصیلی گذشته، جمعیت ۱۵ تا ۱۷ سالهها، سه میلیون و ۵۵۲ هزار و ۸۸۹ نفر بود. از این میان، ۵۵۶ هزار و ۹۹۴ نفر از آنها از تحصیل بازماندند. ۲۹۵ هزار و ۱۰۱ نفر از بازماندگان از تحصیل در این مقطع را پسران و مابقی را دختران تشکیل میدهند. جمعیت در سن مقطع متوسطه اول یعنی ۱۲ تا ۱۴ سالهها در سال تحصیلی گذشته، سه میلیون و ۹۸۰ هزار و ۸۳۷ نفر بود. از این میان، ۱۹۷ هزار و ۶۹۰ نفر از آنها از تحصیل بازماندند. حدود ۹۸ هزار نفر از بازماندگان از تحصیل در این مقطع را پسران و حدود ۹۹ هزار نفر را هم دختران تشکیل میدهند. همچنین جمعیت کودکان ۶ تا ۱۱ سال در سال تحصیلی گذشته، ۹ میلیون و ۸۶ هزار و ۸۰۵ نفر بود. از این میان، ۹۶ هزار و ۲۰۲ نفر از پسران و ۷۸ هزار و ۹۱۲ نفر از دختران از تحصیل بازماندند. یعنی در مجموع ۱۷۵ هزار و ۱۱۴ نفر از کودکان ۶ تا ۱۱ بیرون از مدرسه هستند.
در ادامه این گزارش، صمد نوروزیان، کارشناس آموزش و پرورش اعلام کرد:”بعد از دوران کرونا، شاهد این مساله هستیم که ترک تحصیل یا بازماندگی از تحصیل در مناطق شهری هم افزایش پیدا کرده است. وقتی در شهرهای کوچک یا روستاها بچهها از مدرسه باز میمانند یا به مدرسه برنمیگردند، پیدا کردن آنها و جویا شدن اینکه چرا به مدرسه نیامدهاند، راحتتر است تا وقتی بچهها در شهرها ترک تحصیل میکنند، چون در شهرها جابهجایی مردم بیشتر است، ردگیری دانشآموزانی که به مدرسه نیامدهاند هم بیشتر است.”
آمارها نشان میدهد بازماندگی و ترک تحصیل با میزان توسعهیافتگی و نقشه فقر کشور هماهنگی دارد. استانهایی که از نظر اقتصادی توسعه کمتری را تجربه کردهاند، در صدر استانهای درگیر بازماندگی و ترک تحصیل هستند. گزارش مرکز پژوهشهای مجلس میگوید پنج استان سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، تهران، خوزستان و آذربایجان غربی دارای بیشترین فراوانی مطلق بازماندگان از تحصیل هستند. همچنین استانهای سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، خوزستان، آذربایجان غربی و کرمان نیز به ترتیب دارای بیشترین آمار تارکان از تحصیل در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ هستند.
ارائه این آمار در حالی است که پیش از این و در تاریخ ۳۱ شهریور ماه ۱۴۰۳، محمدعلی علوی تیار، معاون سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش، از عدم ثبت نام دستکم ۷۹۰ هزار کودک و نوجوان، برای سال تحصیلی ۱۴۰۳ ـ ۱۴۰۴، خبر داده بود.
افشار کبیری، مدیرکل دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری آذربایجانغربی، در تاریخ ۲۵ شهریور ماه ۱۴۰۳، در اظهار نظری گفت که استان با داشتن نزدیک به ۱۰ درصد دانش آموز از تحصیل باز مانده دومین استان کشور با بالاترین آمار است.
پیش از این هم در تاریخ ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۳، رضوان حکیم زاده، معاون وزیر آموزش و پرورش، از شناسایی، دستکم ۱۶۴۰۰۰ کودک و نوجوان بازمانده از حق تحصیل در شهرهای ایران، خبر دادو در ادامه هم یاسر کرمی، معاون نهضت سواد آموزی اداره کل آموزش و پرورش استان کرمانشاه از شناسایی دستکم ۴ هزار شهروند از حق سواد و یا کم سوادی در سطح آن استان خبر داد.
در استان سیستان و بلوچستان هم دستکم ۱۴۸ هزار کودک، از حق تحصیل به علت فقر و مشکلات خانوادگی زندگی می کنند و این در حالی است که مسئولان هیچگونه توجهی به وضعیت این دسته از شهروندان نمی کنند.
پیشتر نیز، در تاریخ ۲۹ مرداد ماه ۱۴۰۳، محمد پیرهادی، رئیس کمیته «امداد امام خمینی» شهرستان بروجرد از شناسایی دستکم ۱۳۵ کودک کار و خیابان در آن شهرستان خبر داده بود.
همچنین، در تاریخ ۱۳ مرداد ماه ۱۴۰۳، حسین مولوی، مدیر کل آموزش و پرورش استان مرکزی از شناسایی، دستکم ۱۴۰۰ کودک و نوجوان محروم از حق تحصیل در آن استان سخن گفته بود.
محرومیت کودکان و نوجوانان از حق تحصیل در حالی است که غلامعباس ترکی، معاون حقوق عامه دادستان کل کشور، در تاریخ ۲ مرداد ماه ۱۴۰۳، از محرومیت دستکم ۱ میلیون کودک از حق تحصیل در مقاطع مختلف تحصیل به دلایلی از قبیل فقر و مشکلات خانوادگی خبر داده بود.
پیشتر هم در تاریخ ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۳، علی دهقانی، رئیس کل دادگستری خوزستان از شناسایی دستکم ۳۰ کودک کار و خیابان و تشکیل پرونده برای ۵۱۰۰ تن از افراد با آسیبهای اجتماعی، توسط نهادهای مربوطه آن استان خبر داده بود.
در تاریخ ۲۲ خرداد ماه ۱۴۰۳، علی رضایی، دبیر کارگروه کودکان کار و خیابان وزارت کشور، با تکیه بر آمارهای رسمی از وجود دستکم ۲۶۰۰ کودک کار و خیابان در ایران خبر داده بود و با تفکیک در هر استان تائید کرد که این کودکان در ۱۴ استان هستند.
گسترش دامنه مشکلات اقتصادی بر زندگی کودکان ایران در حالی که در تاریخ ۳ خرداد ماه ۱۴۰۳، علی اکبر دریکوند، معاون مقطع ابتدایی اداره کل آموزش و پرورش استان لرستان از محرومیت دستکم ۱۶هزار و ۶۱۹ کودک از تحصیل در آن استان خبر داده بود.
همچنین، تداوم محرومیت کودکان از تحصیل که از جمله حقوق اولیه هر انسانی است در حالی رو به افزایش است که پیشتر هم در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، علی مطهری، مدیر کل آموزش پرورش آذربایجان غربی از محرومیت ۵ هزار و ۷۰۰ دانش آموز مقطع ابتدایی که از حق تحصیل به دلایل اقتصادی و یا خانوادگی، خبر داد.
در همین حال، علی اسماعیلی، مدیر کل آموزش و پرورش استان زنجان هم در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، از وجود دستکم ۷۹۰ دانش آموز محروم از حق تحصیل در سطح آن استان خبر داد.
پیش از این و در تاریخ ۴ فروردین ماه ۱۴۰۳، حمیدرضا خانمحمدی، رئیس سازمان نوسازی و تجهیز مدارس ایران از وجود دستکم ۱۰۰ هزار کلاس فاقد ایمنی برای کودکان و نوجوانان و در حال استفاده تحت عنوان مدرسه برای این شهروندان خبر داده بود.
فقدان کیفیت لازم در بناهای مدارس ایران و عدم توجه به تامین امکانات برای تحصیل کودکان و نوجوانان بعنوان نسلهیا بعدی از یک سو و افزایش مشکلات اقتصادی در جامعه منجر شده تا با توجه به تائید رضا مرادصحرایی، وزیر آموزش و پرورش، دستکم ۲۰۰ هزار کودک به علت مشکلات اقتصادی و فقر از حق تحصیل محروم شوند.
پیشتر هم در تاریخ ۱۲ دی ماه ۱۴۰۲، مرکز آمار ایران، با انتشار گزارشی، از محرومیت ۹۲۹ هزار و ۷۹۸ کودک و نوجوان واجد شرایط برای تحصیل در ۳ مقطع ابتدایی، راهنمایی و متوسطه، در سال تحصیلی ۱۴۰۲ ـ ۱۴۰۱، از حق تحصیل و دسترسی به امکانات آموزشی خبر داده بود.
مرکز آمار ایران نیز در تاریخ ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲، با انتشار گزارشی، به تشریح وضعیت تحصیلی کودکان و نوجوانان در ایران پرداخت و اعلام کرد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱، بیش از ۵۵۶ هزار نوجوان، یا به تعبیر کنوانسیون حقوق کودکان، کودک – در سن ۱۵ تا ۱۷ سال از تحصیل بازماندند که بیش از ۲۹۵ هزار نفر آنها پسر و بیش از ۲۶۱ هزار نفر هم دختر هستند.
در تاریخ ۲۰ اسفند ماه ۱۴۰۱، مرکز پژوهشهای مجلس اعلام کرد، نرخ جذب بســیار ناچیز کودکان بازمانده از تحصیل در کنار تعداد بالای ترک تحصیل سالیانه از میزان ۳۴۷ هزار نفر تا ۲۷۰ هزار نفر، سبب شده روند بازماندگی از تحصیل در نظام آموزش و پرورش روبه رشد باشد.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.