By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-NYs
حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۱۳ آبان ماه ۱۴۰۳، دستکم ۲میلیون، کودک و نوجوان از حق تحصیل در ایران، محروم هستند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از رکنا، امروز یکشنبه ۱۳ آبان ماه ۱۴۰۳، فرشاد ابراهیم پور، نماینده مجلس در دوازدهم و از اعضای کمیسیون آموزش مجلس، از محرومیت دستکم ۲ میلیون، کودک و نوجوان، از حق تحصیل، به دلایلی از قبیل، فقر، مشکلات خانوادگی و سایر موارد خبر داد.
این عضو کمیسیون آموزش و مجلس در تشریح گفته خود تائید کرد:”آمار ثبتنام نشدن ۷۹۰ هزار دانشآموز، آماری است که وزارت آموزش و پرورش عنوان کرده است، ولی مشکلات اقتصادی، آگاهی ناکافی از رفع موانع آموزشی و مشکلاتی در محل به دلیل جابهجایی محل سکونت به وجود آمده است، باعث شده تا والدین و دانشآموزان به مرحله ثبتنام نرسند. آمار واقعی دانش آموزانی که موفق به ثبت نام در مدارس نشده اند بیش از آماری است که نهادهایی مانند آموزش و پرورش مدعی آن است می باشد. امسال حدود ۲ میلیون دانشآموز ثبتنام نشدهاند.”
همچنین، عادل برکم، کارشناس آموزشی میگوید:”عمده دانش آموزان بازمانده از تحصیل، دانش آموزان بیشناسنامه هستند. به هر دلیلی، این اتفاق افتاده است. یعنی امکان دارد که ریشه ایرانی بودن آنها ثابت نشده یا به دلایلی دیگر از دریافت شناسنامه بازماندهاند. این افراد، جمعیت قابل توجهی هستند و طبق گفته برکم، اختلاف آمار بازماندگان از تحصیل نیز متاثر از بیشناسنامه بودن برخی از دانش آموزان است. او به فرهیختگان میگوید:« ماجرایی که همیشه وجود داشت، این است که برخی از مدیران ادرات، ثبت نامهای شناسنامهای و سامانهای انجام میدهند و امکان دارد این ثبت نامها برخیشان آمارسازی باشد. این پدیده همیشه شامل آموزش و پرورش بوده است و معمولا این پدیده در مناطقی که توجه به کاهش آمار بازماندگان از تحصیل وجود دارد، بالاتر است. یعنی مدیران شناسنامه جمع آوری و کدملی ثبت میکنند. در صورتی که این افراد حضور واقعی در مدارس ندارند.”
برکم، عنوان میکند:”سنجش آمار دانش آموزان محصل و بازمانده از تحصیل با توجه به تعداد ثبت نامیها نیز امکان پذیر نیست. مساله دیگر این است چرا این آمارها را خود آموزش و پرورش منتشر میکند؟ قطعا مراکز مستقل و ثالثی در این رابطه نیاز است تا مسالهای مانند عدالت آموزشی و یا نرخ پوشش تحصیلی را پایش کنند و توسل به آمار آموزش و پرورش در این بین قابل اتکا نیست.”
او معتقد است:”شاخص مرکز آمار نیز در رابطه با تعداد دانش آموزان محصل و بازمانده از تحصیل، مشخص نیست. وقتی که تفکیک یک آمار مشخص شود، میتوان صحت سنجی کرد. کافی است که تعدادی از شهرها، آموزش و پرورش مناطق و استان اعلام شود تا مشخص شود این آمار از کجاست. اما آمار کلی دادن قابلیت صحت سنجی ندارد. آنچه که میتوان به صورت شهودی از اوضاع به دست آورد، این است که بازماندگی از تحصیل چه از نوع آشکار و چه از نوع نهان آن، آمار بالایی است. در بسیاری از مناطق که مدارس هم وجود دارند، اگر دانش آموز هم حضور پیدا کند؛ شما نمیتوانید کیفیت آموزش را تضمین کنید که به صورت قابل قبولی اتفاق میافتد و این نیز شکل دیگری از بازماندگی از تحصیل است و صرفا حضور در مدرسه را نمیتوان مستند شمرد. با این رویکرد، بازماندگی از آموزش و تحصیل، آمار قابل توجهی است.”
افزایش مشکلات اجتماعی خانواده های در پی سو مدیریت در اداره کشور در حالی رو به گسترش است که در تاریخ ۲۹ مهر ماه ۱۴۰۳، حسن بروشکی، مدیرکل آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان از شناسایی دستکم ۴۰هزار کودک و نوجوان محروم از حق تحصیل به دلایل، فقر، مشکلات خانوادگی و سایر موارد در آن استان خبر داده بود.
خبرگزاری مهر هم در تاریخ ۳ آبان ماه ۱۴۰۳، با انتشار گزارشی به نقل از سیدمهدی قویدل، معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری کل استان کرمان، از شناسایی دستکم ۲ هزار کودک بازمانده از تحصیل به دلایل مشکلات خانوادگی از قبیل «زندانی شدن والدین»، «طلاق والدین» و مشکلات اقتصادی خانواده در آن استان خبر داده بود.
این مشکلات به حدی گسترده شده که در تاریخ ۲۰ مهر ماه ۱۴۰۳، حمید زاکانی، شهردار تهران، از شناسایی و ثبت هویت دستکم ۷ هزار و ۶۰ کودک کار و خیابان در شهر تهران خبر داده بود.
همچنین، بر طبق آخرین آمار رسمی منتشر شده در رسانه های داخل کشور، تعداد کودکان و نوجوانان محروم از حق تحصیل، روندی افزایشی به خود گرفته است و این در حالی است که دستکم ۱ میلیون شهروند از حق تحصیل که از جمله حقوق اولیه آنها است از آموزش در ایران، محروم شدند.
ارائه این آمار در حالی است که پیش از این و در تاریخ ۳۱ شهریور ماه ۱۴۰۳، محمدعلی علوی تیار، معاون سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش، از عدم ثبت نام دستکم ۷۹۰ هزار کودک و نوجوان، برای سال تحصیلی ۱۴۰۳ ـ ۱۴۰۴، خبر داده بود.
افشار کبیری، مدیرکل دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری آذربایجانغربی، در تاریخ ۲۵ شهریور ماه ۱۴۰۳، در اظهار نظری گفت که استان با داشتن نزدیک به ۱۰ درصد دانش آموز از تحصیل باز مانده دومین استان کشور با بالاترین آمار است.
پیش از این هم در تاریخ ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۳، رضوان حکیم زاده، معاون وزیر آموزش و پرورش، از شناسایی، دستکم ۱۶۴۰۰۰ کودک و نوجوان بازمانده از حق تحصیل در شهرهای ایران، خبر دادو در ادامه هم یاسر کرمی، معاون نهضت سواد آموزی اداره کل آموزش و پرورش استان کرمانشاه از شناسایی دستکم ۴ هزار شهروند از حق سواد و یا کم سوادی در سطح آن استان خبر داد.
در استان سیستان و بلوچستان هم دستکم ۱۴۸ هزار کودک، از حق تحصیل به علت فقر و مشکلات خانوادگی زندگی می کنند و این در حالی است که مسئولان هیچگونه توجهی به وضعیت این دسته از شهروندان نمی کنند.
پیشتر نیز، در تاریخ ۲۹ مرداد ماه ۱۴۰۳، محمد پیرهادی، رئیس کمیته «امداد امام خمینی» شهرستان بروجرد از شناسایی دستکم ۱۳۵ کودک کار و خیابان در آن شهرستان خبر داده بود.
همچنین، در تاریخ ۱۳ مرداد ماه ۱۴۰۳، حسین مولوی، مدیر کل آموزش و پرورش استان مرکزی از شناسایی، دستکم ۱۴۰۰ کودک و نوجوان محروم از حق تحصیل در آن استان سخن گفته بود.
محرومیت کودکان و نوجوانان از حق تحصیل در حالی است که غلامعباس ترکی، معاون حقوق عامه دادستان کل کشور، در تاریخ ۲ مرداد ماه ۱۴۰۳، از محرومیت دستکم ۱ میلیون کودک از حق تحصیل در مقاطع مختلف تحصیل به دلایلی از قبیل فقر و مشکلات خانوادگی خبر داده بود.
پیشتر هم در تاریخ ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۳، علی دهقانی، رئیس کل دادگستری خوزستان از شناسایی دستکم ۳۰ کودک کار و خیابان و تشکیل پرونده برای ۵۱۰۰ تن از افراد با آسیبهای اجتماعی، توسط نهادهای مربوطه آن استان خبر داده بود.
در تاریخ ۲۲ خرداد ماه ۱۴۰۳، علی رضایی، دبیر کارگروه کودکان کار و خیابان وزارت کشور، با تکیه بر آمارهای رسمی از وجود دستکم ۲۶۰۰ کودک کار و خیابان در ایران خبر داده بود و با تفکیک در هر استان تائید کرد که این کودکان در ۱۴ استان هستند.
گسترش دامنه مشکلات اقتصادی بر زندگی کودکان ایران در حالی که در تاریخ ۳ خرداد ماه ۱۴۰۳، علی اکبر دریکوند، معاون مقطع ابتدایی اداره کل آموزش و پرورش استان لرستان از محرومیت دستکم ۱۶هزار و ۶۱۹ کودک از تحصیل در آن استان خبر داده بود.
همچنین، تداوم محرومیت کودکان از تحصیل که از جمله حقوق اولیه هر انسانی است در حالی رو به افزایش است که پیشتر هم در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، علی مطهری، مدیر کل آموزش پرورش آذربایجان غربی از محرومیت ۵ هزار و ۷۰۰ دانش آموز مقطع ابتدایی که از حق تحصیل به دلایل اقتصادی و یا خانوادگی، خبر داد.
در همین حال، علی اسماعیلی، مدیر کل آموزش و پرورش استان زنجان هم در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، از وجود دستکم ۷۹۰ دانش آموز محروم از حق تحصیل در سطح آن استان خبر داد.
پیش از این و در تاریخ ۴ فروردین ماه ۱۴۰۳، حمیدرضا خانمحمدی، رئیس سازمان نوسازی و تجهیز مدارس ایران از وجود دستکم ۱۰۰ هزار کلاس فاقد ایمنی برای کودکان و نوجوانان و در حال استفاده تحت عنوان مدرسه برای این شهروندان خبر داده بود.
فقدان کیفیت لازم در بناهای مدارس ایران و عدم توجه به تامین امکانات برای تحصیل کودکان و نوجوانان بعنوان نسلهیا بعدی از یک سو و افزایش مشکلات اقتصادی در جامعه منجر شده تا با توجه به تائید رضا مرادصحرایی، وزیر آموزش و پرورش، دستکم ۲۰۰ هزار کودک به علت مشکلات اقتصادی و فقر از حق تحصیل محروم شوند.
پیشتر هم در تاریخ ۱۲ دی ماه ۱۴۰۲، مرکز آمار ایران، با انتشار گزارشی، از محرومیت ۹۲۹ هزار و ۷۹۸ کودک و نوجوان واجد شرایط برای تحصیل در ۳ مقطع ابتدایی، راهنمایی و متوسطه، در سال تحصیلی ۱۴۰۲ ـ ۱۴۰۱، از حق تحصیل و دسترسی به امکانات آموزشی خبر داده بود.
مرکز آمار ایران نیز در تاریخ ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲، با انتشار گزارشی، به تشریح وضعیت تحصیلی کودکان و نوجوانان در ایران پرداخت و اعلام کرد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱، بیش از ۵۵۶ هزار نوجوان، یا به تعبیر کنوانسیون حقوق کودکان، کودک – در سن ۱۵ تا ۱۷ سال از تحصیل بازماندند که بیش از ۲۹۵ هزار نفر آنها پسر و بیش از ۲۶۱ هزار نفر هم دختر هستند.
در تاریخ ۲۰ اسفند ماه ۱۴۰۱، مرکز پژوهشهای مجلس اعلام کرد، نرخ جذب بســیار ناچیز کودکان بازمانده از تحصیل در کنار تعداد بالای ترک تحصیل سالیانه از میزان ۳۴۷ هزار نفر تا ۲۷۰ هزار نفر، سبب شده روند بازماندگی از تحصیل در نظام آموزش و پرورش روبه رشد باشد.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.