خالد پیرزاده، زندانی سیاسی در پی وخامت وضعیت جسمانی به بهداری منتقل شد
حقوق بشر در ایران – امروز جمعه ۱۲ دی ماه ۱۳۹۹، خالد پیرزاده، زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران که از بیماری عصبی رنج می برد از دسترسی به خدمات درمانی تخصصی برای درمان بیماری و اعزام به مرکز درمانی محروم مانده است.
به گزارش حقوق بشر در ایران، در ساعات پایانی پنجشنبه ۱۱ دی ماه ۱۳۹۹، خالد پیرزاده، زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ، در پی حالت تهوع شدید و لرزش دست و پا و بروز مشکلات عصبی و استرس به بهداری زندان اعزام و پس از تزریق سرم و نوار قلب به بند محل اقامت خود بازگردانده شد. این زندانی سیاسی چندی پیش از ناحیه کمر مورد عمل جراحی قرار گرفت و در حالی نیاز به مراقبتهای بازیابی داشت به زندان بازگردانده شد. این زندانی سیاسی در حال تحمل حبس تعزیری ۵ ساله خود به اتهام اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور است.
علی شریف زاده اردکانی، وکیل دادگستری ضمن اعلام این خبر به حقوق بشر در ایران گفت: “مشکلات جسمانی خالد پیرزاده باعث شده تا این زندانی سیاسی به شدت دست به گریبان فشارهای روحی بشود. شب گذشته بر اثر افزایش استرس که منجر به بروز حالت تهوع شدید و لرزش ناگهانی دست و پا در این زندانی سیاسی شد وی را بصورت اورژانسی به بهداری منتقل کردند و پس از معاینه پزشک بهداری مشخصی شده خالد از شدت فشارهای روحی و عصبی دچار این حالت شده و دکتر بهداری هم این نکته را تائید کرد اما با توجه به امکانات محدود بهداری فقط با تزریق سرم مقداری از لرزش دست و پا و شدت حالت تهوع وی کم شد. این زندانی سیاسی باید برای انجام مراحل درمانی به خارج از زندان منتقل شود و تداوم این وضعیت افزایش شدت فشارهای عصبی صدمات جبران ناپذیری را به وی وارد خواهد کرد.”
لازم به ذکر است، خالد پیرزاده، در تاریخ ۲۴ شهریور ماه ۱۳۹۹، توسط ایرج شاملی، افسر نگهبان تیپ ۵ به این بهانه که چرا درخواست خود را مستقیماً به رئیس اندرزگاه مطرح کرده مورد ضرب و جرح قرار گرفت و در حالی که حدود ۲ ماه قبل از ناحیه کمر مورد عمل جراحی قرار گرفته بود ایرج شاملی وی را از ناحیه جراحی شده مورد ضرب و شتم قرار داد.
- بیشتر بخوانید: ضرب و شتم خالد پیرزاده، زندانی سیاسی توسط افسر نگهبان زندان تهران بزرگ
- بیشتر بخوانید: عمل جراحی خالد پیرزاده, زندانی سیاسی با موفقیت انجام شد
در تاریخ ۱۸ مرداد ماه ۱۳۹۹, حقوق بشر در ایران, با انتشار گزارشی با مضمون محرومیت از درمان خالد پیرزاده از حق درمان و نیاز اورژانسی این زندانی سیاسی به عمل جراحی را اطلاع رسانی کرده بود.
در تاریخ ۱ مرداد ماه ۱۳۹۹, این زندانی سیاسی بدون اطلاع قبلی از اندرزگاه ۴ سالن ۴ زندان اوین توام با ضرب و جرح و رفتار خشونت آمیز به تیپ ۵ زندان تهران بزرگ منتقل شد. انتقال خالد پیرزاده به تهران بزرگ در حالی صورت گرفت که وی از سوی ماموران گارد زندان اوین به شدت مورد ضرب و جرح قرار گرفته بود و قادر به کنترل ادرار خود نبود.
در تاریخ ۵ بهمن ماه ۱۳۹۸, خالد پیرزاده, توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست محمد مقیسه از بابت اتهامات “اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور”, “توهین به رهبری”, “تمرد از دستور ماموران در حین انجام وظیفه”, “خروج غیرقانونی از کشور” و “ورود غیرقانونی به کشور در مجموع به تحمل ۲۳ سال و ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شد که این حکم در تاریخ ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹, عینا توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران تائید شد.
- بیشتر بخوانید: دادگاه انقلاب تهران: محکومیت ۲ تن از شهروندان در مجموع به تحمل ۲۳ سال و ۶ ماه حبس تعزیری
- بیشتر بخوانید: محکومیت قطعی خالد پیرزاده و رضا محمدحسینی در مجموع به بیش از ۲۳ سال حبس تعزیری
خالد پیرزاده از اواسط آذر ماه ۱۳۹۸, در اعتراض به تداوم بازداشت و قبول مسئولان قضائی برای تبدیل قرار بازداشت وی به قرار وثیقه اعلام اعتصاب غذا کرده بود و چندی بعد در پی وعده های مسئولان مبنی بر پی گیری درخواست این زندانی سیاسی به اعتصاب غذای خود پایان داد. این زندانی سیاسی همچنین در تاریخ ۱۶ بهمن ماه ۱۳۹۸, به همراه برزان محمدی, رضا محمد حسینی و مهدی مسکین نواز, اعتصاب غذا کرده بودند. در تاریخ ۱۵ اسفند ماه ۱۳۹۸, خالد حسینی پس از وعده پی گیری از سوی مسئولان زندان به اعتصاب غذای خود پایان داد.
- بیشتر بخوانید: اعتصاب غذای ۴ زندانی سیاسی در اندرزگاه ۴ سالن ۳ زندان اوین
- بیشتر بخوانید: زندان اوین: پایان اعتصاب غذای ۳زندانی سیاسی و تداوم اعتصاب غذای زندانی دیگر
لازم به ذکر است؛ ماموران اطلاعات سپاه پاسداران, در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۸, رضا محمدحسینی, را پس از بازداشت به بند امنیتی ۲ الف سپاه واقع در زندان اوین منتقل کردند و پس از طی دوران بازجوئی در مرداد ماه ۱۳۹۸, به بند قرنطینه زندان اوین منتقل شده بود.
همچنین خالد پیرزاده, در اردیبهشت ماه ۱۳۹۸, توسط ماموران اطلاعات سپاه پاسداران در تهران بازداشت به سلول انفرادی بند امنیتی ۲ الف سپاه واقع در زندان اوین منتقل شد و طی این مدت تحت بازجوئی های فشرده قرار گرفت. پس از اتمام مراحل بازجوئی این زندانی سیاسی به بند قرنطینه و پس از آن به اندرزگاه ۴ سالن ۴ زندان اوین منتقل شد.
سرکوب شهروندان و بیان اتهامات امنیتی بر علیه آنها بدون وجود مستندات قانع کننده ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶، است.
عدم امکان دسترسی به وکیل و محرومیت فرد از دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی ناقض, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی, بازجو و بازپرسی بیطرف از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید قرار گرفته است اما برخوردهای فراقانونی از سوی ارگانهای امنیتی ناقض قوانینی است که خود تدوینگر آن بودند و ادعای عمل بر آن را دارند.
زندانیان سیاسی در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. بیماریها و آسیب های جسمی گوناگون که میتوان گفت اکثر این افراد این بیماریها را از زمانی که در زندان محبوس شدند به آن مبتلا هستند اما مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از این مسئله بعنوان یک اهرم فشار در جهت تفهیم نظریات و یا اتهامات وارده بر افراد استفاده میکنند که این مورد ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.
