محکومیت سهیل آقازاده, به تحمل حبس تعزیری و ممنوعیت خروج از کشور
حقوق بشر در ایران – روز جاری, شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر استان تهران, با صدور حکمی سهیل آقازاده, دانشجوی رشته سینما و تئاتر که در جریان تجمعات اعتراضی دی ماه ۱۳۹۶ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود به تحمل ۶ ماه حبس تعزیری و ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران, امروز یکشنبه ۱۵ دی ماه ۱۳۹۸, سهیل آقازاده, دانشجوی رشته سینما و تئاتر دانشگاه تهران و از بازداشت شدگان تجمعات اعتراضی دی ماه ۱۳۹۶, توسط شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر استان تهران به ریاست “قاضی بابائی” و مستشار دادگاه “زنجانی”, به تحمل ۶ ماه حبس تعزیری و ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد. سهیل آقازاده, به همراه ۴۳ تن از دانشجویان دانشگاه تهران در جریان تجمعات اعتراضی دی ماه ۱۳۹۶ توسط ماموران وزارت اطلاعات در تهران بازداشت شده بود و پس از مدتی با تودیع قرار وثیقه از زندان اوین بطور موقت آزاد شده بود.
براساس این گزارش؛ محمد آقازاده, پدر سهیل آقازاده و از روزنامه نگاران با تجربه با انتشار یادداشتی در صفحه شخصی خود با انتشار یادداشتی نوشت؛ “حکم بدوی پسرم سهیل در شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر انقلاب عینا تایید شد و بر اساس آن باید ۶ ماه به زندان برود. او همچنان دو سال حق خروج از کشور را ندارد، هر چند با ضبط پاسپورت وی توسط اطلاعات سپاه و قبل از صدور حکم این ممنوع الخروجی اتفاق افتاده بود، اتفاقی که منطقی قانونی نداشت. هر لحظه که او در زندان باشد، من و خانواده‌ام خود را در زندانی بزرگ خواهیم یافت.پسرم را سیزده دی ۱۳۹۶ به جرم بی جرمی دستگیر کردند و از آن زمان همه زندگی ما مبدل به تلخی‌ای بی‌پایان”.
پدر سهیل آقازاده در ادامه با انتشار یادداشتی دیگر در صفحه شخصی خود نوشت؛ “سهیل در کنکور ارشد کارگردانی رتبه اول شد ولی نتوانست پایان نامه‌اش ارائه بدهد و این مدرک را از دست داد. شاید در شرایطی که هنوز در تلخی حوادث آبان ۱۳۹۸ زندگی می‌کنیم و کشور در آستانه جنگ ایستاده است. سهیل چند فیلمنامه نوشته است و با یافتن تهیه‌کننده مشغول تدارک ساخت یکی از آن‌ها بود”.
اتهام منتسب شده بر سهیل آقازاده به دلیل ارسال پیامکی از طرف وی برای مجید سرسنگی, معاون فرهنگی دانشگاه تهران عنوان شده است.
لازم به ذکر است؛ سهیل آقازاده, دانشجوی رشته هنر دانشگاه تهران در تاریخ ۱۴ دی ۱۳۹۶, در جریان تجمعات اعتراضی شهروندان در شهرهای مختلف کشور به همراه ۴۳ تن دیگر از دانشجویان دانشگاه تهران توسط ماموران وزارت اطلاعات در تهران بازداشت شده بود و پس از انتقال به زندان اوین به سلول انفرادی بند امنیتی ۲۰۹ این ارگان امنیتی منتقل و از بابت اتهامات امنیتی تحت بازجوئی قرار گرفته بود و پس از اتمام مراحل بازجوئی در تاریخ ۲۷ دی ماه ۱۳۹۶, با تودیع قرار وثیقه و بطور موقت تا اتمام مراحل دادرسی از بازداشت آزاد شده بود.
- بیشتر بخوانید؛ بازداشت دستکم ۴۳ دانشجو و فعال دانشجویی از سوی وزارت اطلاعات در کمتر از یک هفته
- بیشتر بخوانید؛ سهیل آقازاده دانشجوی زندانی با تودیع وثیقه آزاد شد.
در جریان مجموعه اعتراضات سراسری روز ۹ دی ماه ۱۳۹۶، دانشجویان دانشگاه تهران و امیرکبیر « پلی تکنیک » نیز با جمعیت معترض در تهران همراه شدند و شعارهایی مانند «اصلاح طلب اصولگران، دیگه تمومه ماجرا» «دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد»، «دانشجو، کارگر، اتحاد اتحاد» سر دادند. دانشجویان خوابگاه دانشجویی « کوی دانشگاه تهران » نیز در شب نهم دی ماه با شعارهایی مانند «کار، نان، آزادی» برای ساعاتی در محوطه این مجتمع خوابگاهی تجمع کرده بودند.
سرکوب شهروندان در ایران, ناقض اصل آزادی بیان و همچنین اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۱۹ اعلامیه جهانی و همچنین ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز میباشد. با توجه به مفهوم اصل آزادی بیان هر انسانی محق است تا به هر طریق ممکن بتواند عقاید و نظریات و دیدگاههای خود را بدون ملاحظات مرزی و به هر شکل ممکن منتشر کند.
همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی میباشد که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر آن تاکید شده است.
برگزاری تجمعات اعتراضی بدون حمل سلاح از جمله حقوقی است که در اصل ۲۷ قانون اساسی ایران که حکومت جمهوری اسلامی مدعی عمل به آن را دارد نیز مورد تاکید قرار گرفته است اما تفسیرهای متفاوتی که ارگانهای امنیتی به نفع خود و در جهت ایجاد محدودیت و سرکوب شهروندان در ایران بر قانون اساسی میکنند زمینه این سرکوبها را برخوردهای امنیتی را فراهم میکند.
