فراخوان اقدام فوری سازمان عفو بین الملل در مورد وضعیت زهرا محمدی, فعال فرهنگی
حقوق بشر در ایران – روز جاری, سازمان عفو بین الملل, با انتشار فراخوانی برای اقدام فوری در حمایت از “زهرا محمدی”, فعال فرهنگی اهل سنندج که از تاریخ ۲ خرداد ماه ۱۳۹۸, در بازداشت بسر می برد نسبت به تداوم بازداشت و بلاتکلیفی و ممانعت از آزادی این شهروند ابراز نگرانی کرد.
به گزارش حقوق بشر در ایران, امروز پنجشنبه ۲۳ آبان ماه ۱۳۹۸, با توجه به تداوم بازداشت و بلاتکلیفی و محرومیت “زهرا محمدی”, شهروند اهل سنندج و فعال فرهنگی از اعضای انجمن فرهنگی – اجتماعی “نوژین”, این شهرستان که از بابت اتهام “اقدام علیه امنیت ملی از طریق همکاری با احزاب کرد مخالف نظام” محکوم شده سازمان عفو بین الملل با صدور فراخوانی و در جهت اقدام فوری برای محرومیت این فعال فرهنگی از حق دادرسی عادلانه, محرومیت از حق درمان , شکنجه و اعتراف گیری از وی در زمان بازجوئی ابراز نگرانی کرده و خواستار رفع جملگی این موارد و تلاش برای حفظ کرامت انسانی وی شده است.
متن فراخوان سازمان عفو بین الملل در ادامه می آید؛
زهرا محمدی، از فعالان مدنی جامعه کُرد، به دلیل فعالیت‌های مسالمت آمیزش به منظور تواناسازی اعضای اقلیت جامعه کُرد که مورد اجحاف قرار دارند، از جمله از طریق آموزش زبان کردی به آنان، به همکاری با گروه‌های کُرد مخالف حکومت و اقدام علیه امنیت ملی متهم شده است.
وی در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۹۸، بدون اطلاع‌رسانی قبلی به وکلا و خانواده‌اش، برای جلسه دادرسی به شعبه ۱ دادگاه انقلاب سنندج منتقل شد که برگزاری آن جلسه متعاقباً به تعویق افتاد.
زهرا محمدی ۲ خرداد ۱۳۹۸ توسط مأموران لباس شخصیِ وزارت اطلاعات در خانه‌اش دستگیر شد و تا ۱۰ خرداد در مکان نامعلومی در حبس انفرادی به سر برد و پس از آن بود که به زندان سنندج انتقال یافت و محل نگه‌داری او به اطلاع خانواده‌اش رسید. زهرا محمدی متعاقباً، در جریان ملاقاتی با اعضای خانواده‌اش، گفته بود که در مدت هشت روزی که در حبس انفرادی به سر می‌برده زیر فشار قرار گرفته تا وادار به «اعترافات» اجباری شود.
او از اواسط خرداد تا اواسط تیر ماه با خانواده‌اش در ارتباط مستمر قرار داشت. اما از ۱۵ تیر ماه تا ۲۵ شهریور هرگونه ارتباط او با خارج از زندان قطع شد و با وجود تلاش‌های مکرر اعضای خانواده‌اش برای باخبر شدن از سرنوشت او، هیچ‌گونه اطلاعاتی در اختیار آن‌ها قرار نگرفت. با پایان گرفتن این دوره قطع کامل ارتباط، زهرا محمدی توانست به خانواده‌اش اطلاع دهد که در طول آن دوره، او را هر روز برای جلسات بازجویی چند ساعته به مکانی که در اختیار وزارت اطلاعات بوده می‌بردند و وی را به شدت زیر فشار قرار داده بودند تا به همکاری با گروه‌های کُرد مخالف حکومت «اعتراف» کند، اتهامی که او آن را انکار کرده بود.
به گفته وی، بازجویان تهدید کرده بودند که اگر حاضر به همکاری با وزارت اطلاعات و امضای «اعترافات» از پیش تهیه شده نشود، اعضای خانواده‌اش را نیز بازداشت می‌کنند. او فقط یک بار، نزدیک به چهار ماه بعد از دستگیری و بعد از اتمام دور دوم بازجویی‌ها در دوره‌ی قطع ارتباط کامل، توانسته است با وکلای خود ملاقات کند.
زهرا محمدی در وضعیت جسمانی نامناسبی قرار دارد. او در حال حاضر از ناراحتی معده رنج می‌برد و به دلیل مشکلات گوارشی که پیش از حبس شدن داشته نیازمند مصرف دارو است، اما نتوانسته است در زندان به داروی خود دسترسی داشته باشد.
اقدام شما موثر است؛ به زبان و قلم خودتان به دادستان کل سنندج نامه بنویسید یا از متن پیشنهادی عفو بین‌الملل الگوبرداری کنید و از او بخواهید که؛ زهرا محمدی را بی‌درنگ و بدون قید و شرط آزاد کنند، چرا که او یک زندانی عقیدتی است که تنها به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز مربوط به جامعه مدنی به زندان افتاده است،
اطمینان حاصل کنند که او، تا زمان آزادی‌اش، از شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها در امان می‌ماند و می‌تواند به طور مستمر با وکلا و خانواده‌اش ملاقات کند، اطمینان حاصل کنند که او از مراقبت‌های پزشکی مناسب، از جمله هرگونه درمان تخصصی مورد نیازش برخوردار می‌شود.
پیرامون وضعیت “زهرا محمدی”, فعال فرهنگی, ساکن سنندج و از اعضای انجمن فرهنگی – اجتماعی “نوژین”, لازم به ذکر است که در حقوق بشر در ایران, در تاریخ ۶ آبان ماه ۱۳۹۸, با انتشار گزارشی از وضعیت وی اعلام کرده بود “زهرا محمدی”با توجه به اتمام مراحل بازجوئی و پس از تبدیل قرار بازداشت به وثیقه قرار وثیقه ای به مبلغ ۷۰۰ میلیون تومان, علیرغم تامین وثیقه مذکور از سوی خانواده وی اما در پی ممانعت “قاضی شاهگلدی”, رئیس شعبه ۲ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب سنندج از آزادی وی ممانعت بعمل آورده بود.
زهرا محمدی, در تاریخ ۲ خرداد ۱۳۹۸ در پی یورش مأموران اداره اطلاعات سنندج به منزل شخصی وی هم زمان با ۲ عضو دیگر انجمن نوژین بازداشت شد. خانواده این فعال مدنی روز پنج شنبه ۹ خرداد ۱۳۹۸، پس از گذشت ۸ روز از بازداشت فرزندشان توانستند با وی ملاقات کنند.
“ادریس منبری”، “ریبوار منبری” که در تاریخ ۲ خرداد ماه ۱۳۹۸, به همراه “زهرا احمدی” توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بودند در تاریخ ۵ خرداد ماه ۱۳۹۸ به طور موقت و تا اتمام مراحل دادرسی از بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج آزاده شدند.
تداوم بازداشت “زهرا احمدی”, فعال فرهنگی و از اعضای “انجمن فرهنگی نوژین” در حالی است که در تاریخ ۵ تیر ماه ۱۳۹۸, “سیروان ابراهیمی” مسئول شعبه این انجمن فرهنگی در شهرستان کامیاران به همراه “منت رحمانی” از مدرسین زبان کوردی این انجمن توسط نیروهای امنیتی این شهر بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده بود.
برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی میباشد که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر آن تاکید شده است.
همچنین بازداشت خودسرانه افراد و عدم تفهیم اتهام فرد در زمان بازداشت و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز مورد تاکید قرار گرفته است.
“ابراهیم رئیسی”, رئیس قوه قضائیه, در تاریخ ۱۲ آبان ماه ۱۳۹۸, با حضور در جلسه شورای عالی حقوق بشر در جمهوری اسلامی که با حضور “علی شمخانی” و “غلامحسین محسنی اژه ای” دو تن دیگر از اعضای ارشد در قوه قضائیه و شورای عالی امنیتی ملی جمهوری اسلامی برگزار شده بود از حکومت جمهوری اسلامی با عنوان حکومتی یاد کرد که در ریشه و بطن ساختاری برابری کامل با اصول حقوق بشر دارد!
- بیشتر بخوانید؛ ادعای ابراهیم رئیسی؛ دفاع از حقوق بشر در ذات حکومت ایران است
همچنین علی خامنه ای, رهبر جمهوری اسلامی, به دفعات در صحبتهای خود ادعا کرده که در ایران هیچ شهروندی به صرف انتقاد مورد پیگرد قضائی و بازداشت قرار نمی گیرد که اینگونه رفتارهای قهرآمیز حقیقت ماجرا از سرکوب و گسترش فضای امنیتی در ایران را نشان می دهد و گویای این امر است که حاکمان جمهوری اسلامی اساتید بزرگ در سفسطه, مغالطه و تفسیر به رای هستند.
اشتراک گذاری
