https://wp.me/p6xuBy-QNU
حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۴ اسفند ماه ۱۴۰۳، در دستکم ۷۵۰۰ نقطه در ایران، شهروندان با کمبود فضای آموزشی مواجه هستند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایسنا، امروز شنبه ۴ اسفند ماه ۱۴۰۳، علیرضا رحیمی، معاون جوانان وزارت ورزش و جوانان گفت:”۷۵۰۰ نقطه از کشور، به مدرسه نیاز دارد؛ این حجم از محرومیت آموزشی، دردآور است.
معاون جوانان وزارت ورزش و جوانان، در تشریح این خبر افزود:”مردم ما در مناطق محروم، به ۷۵۰۰ مدرسه نیاز دارند. آموزش کانکسی و محرومیت از حداقل امکانات دردآور است.”
کاهش تعداد کودکان بازمانده از تحصیل نیازمند یک رویکرد چندجانبه است که شامل اقدامات آموزشی، اقتصادی، و اجتماعی باشد. برخی از راهکارهای پیشنهادی عبارتاند از:
۱. افزایش حمایتهای مالی: ارائه کمکهای نقدی به خانوادههای کمدرآمد میتواند انگیزه اقتصادی لازم برای فرستادن کودکان به مدرسه را فراهم کند.
۲. گسترش مدارس روستایی و عشایری: ایجاد مدارس سیار و افزایش تعداد مدارس در مناطق دورافتاده میتواند دسترسی کودکان به آموزش را بهبود ببخشد.
۳. برنامههای آموزشی ویژه: طراحی برنامههای آموزشی انعطافپذیر برای کودکانی که به دلایل مختلف نتوانستهاند در سیستم رسمی تحصیل کنند، میتواند نقش مهمی در بازگشت آنها به فرآیند یادگیری داشته باشد.
۴. آگاهیبخشی و تغییر نگرشهای فرهنگی: کمپینهای آگاهیبخشی برای والدین، بهویژه در مناطقی که باورهای سنتی مانع تحصیل دختران میشود، ضروری است.
۵. تقویت همکاریهای بیننهادی: همکاری میان وزارت آموزش و پرورش، سازمانهای حمایتی، و نهادهای مدنی میتواند در شناسایی و حمایت از کودکان بازمانده از تحصیل مؤثر باشد.
آموزش ابتدایی نه تنها یک حق اساسی برای هر کودک است، بلکه پایهای برای توسعه پایدار در هر جامعه محسوب میشود. آمار ۱۶۸ هزار کودک بازمانده از تحصیل در ایران یک زنگ خطر جدی است که نباید نادیده گرفته شود. مسئولان، نهادهای مدنی، و حتی خانوادهها باید در کنار یکدیگر تلاش کنند تا هیچ کودکی از حق اولیه خود برای یادگیری محروم نماند.
در نهایت، سرمایهگذاری در آموزش ابتدایی، سرمایهگذاری برای آیندهای روشنتر و جامعهای برابرتر است. کودکانی که امروز پشت درهای بسته مدارس میمانند، فردا میتوانند معماران تغییر و پیشرفت باشند، اگر فرصت یادگیری به آنها داده شود.
آمار بازماندگان از حق تحصیل در اکثر استانهای ایران روند افزایشی به خود گرفته و با توجه به این خبر، در تاریخ ۱۹ آذر ماه ۱۴۰۳، سید علیرضا موسوینژاد، مدیرکل آموزش و پرورش خراسان جنوبی، از شناسایی دستکم ۹۴۱ کودک و نوجوان محروم از حق تحصیل در آن استان خبر داده بود.
در ادامه روند بررسی آماری کودکان کار در ایران، در تاریخ ۸ اذر ماه ۱۴۰۳، علی ربیعی، مشاور رئیس جمهور در امور اجتماعی، از شناسایی دستکم ۱۷۰ هزار کودک و نوجوان محروم از حق تحصیل در مقاطع ابتدایی در شهرهای ایران، خبر داده بود.
در تاریخ ۱ آذر ماه ۱۴۰۳، محمدعلی زنجانی، معاون آموزش ابتدایی اداره کل آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران، از شناسایی دستکم ۷۴۰۰ کودک و نوجوان بازمانده از حق تحصیل به علت مشکلات اقتصادی، خانوادگی و یا سایر موارد در آن استان اطلاع رسانی کرده بود.
پیش از این هم در تاریخ ۱۶ آبان ماه ۱۴۰۳، سید محمد مولوی، نماینده مردم آبادان در مجلس، از شناسایی دستکم ۸۰ هزار کودک و نوجوان بازمانده از حق تحصیل در استان خوزستان، خبر داده بود.
پیشتر هم در تاریخ ۲۲ آبان ماه ۱۴۰۳، محمدخانی، سخنگوی شهرداری تهران، از شناسایی دستکم ۱۰۰۰ کودک در یکی از چندین مرکز پسماند و بازیافت زباله که در آن مکانها کار می کنند خبر داد.
در تاریخ۱۳ آبان ماه ۱۴۰۳، فرشاد ابراهیم پور، نماینده مجلس در دوازدهم و از اعضای کمیسیون آموزش مجلس، از محرومیت دستکم ۲ میلیون، کودک و نوجوان، از حق تحصیل، به دلایلی از قبیل، فقر، مشکلات خانوادگی و سایر موارد خبر داد.
افزایش مشکلات اجتماعی خانواده های در پی سو مدیریت در اداره کشور در حالی رو به گسترش است که در تاریخ ۲۹ مهر ماه ۱۴۰۳، حسن بروشکی، مدیرکل آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان از شناسایی دستکم ۴۰هزار کودک و نوجوان محروم از حق تحصیل به دلایل، فقر، مشکلات خانوادگی و سایر موارد در آن استان خبر داده بود.
خبرگزاری مهر هم در تاریخ ۳ آبان ماه ۱۴۰۳، با انتشار گزارشی به نقل از سیدمهدی قویدل، معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری کل استان کرمان، از شناسایی دستکم ۲ هزار کودک بازمانده از تحصیل به دلایل مشکلات خانوادگی از قبیل «زندانی شدن والدین»، «طلاق والدین» و مشکلات اقتصادی خانواده در آن استان خبر داده بود.
این مشکلات به حدی گسترده شده که در تاریخ ۲۰ مهر ماه ۱۴۰۳، حمید زاکانی، شهردار تهران، از شناسایی و ثبت هویت دستکم ۷ هزار و ۶۰ کودک کار و خیابان در شهر تهران خبر داده بود.
همچنین، بر طبق آخرین آمار رسمی منتشر شده در رسانه های داخل کشور، تعداد کودکان و نوجوانان محروم از حق تحصیل، روندی افزایشی به خود گرفته است و این در حالی است که دستکم ۱ میلیون شهروند از حق تحصیل که از جمله حقوق اولیه آنها است از آموزش در ایران، محروم شدند.
ارائه این آمار در حالی است که پیش از این و در تاریخ ۳۱ شهریور ماه ۱۴۰۳، محمدعلی علوی تیار، معاون سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش، از عدم ثبت نام دستکم ۷۹۰ هزار کودک و نوجوان، برای سال تحصیلی ۱۴۰۳ ـ ۱۴۰۴، خبر داده بود.
افشار کبیری، مدیرکل دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری آذربایجانغربی، در تاریخ ۲۵ شهریور ماه ۱۴۰۳، در اظهار نظری گفت که استان با داشتن نزدیک به ۱۰ درصد دانش آموز از تحصیل باز مانده دومین استان کشور با بالاترین آمار است.
پیش از این هم در تاریخ ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۳، رضوان حکیم زاده، معاون وزیر آموزش و پرورش، از شناسایی، دستکم ۱۶۴۰۰۰ کودک و نوجوان بازمانده از حق تحصیل در شهرهای ایران، خبر دادو در ادامه هم یاسر کرمی، معاون نهضت سواد آموزی اداره کل آموزش و پرورش استان کرمانشاه از شناسایی دستکم ۴ هزار شهروند از حق سواد و یا کم سوادی در سطح آن استان خبر داد.
در استان سیستان و بلوچستان هم دستکم ۱۴۸ هزار کودک، از حق تحصیل به علت فقر و مشکلات خانوادگی زندگی می کنند و این در حالی است که مسئولان هیچگونه توجهی به وضعیت این دسته از شهروندان نمی کنند.
پیشتر نیز، در تاریخ ۲۹ مرداد ماه ۱۴۰۳، محمد پیرهادی، رئیس کمیته «امداد امام خمینی» شهرستان بروجرد از شناسایی دستکم ۱۳۵ کودک کار و خیابان در آن شهرستان خبر داده بود.
همچنین، در تاریخ ۱۳ مرداد ماه ۱۴۰۳، حسین مولوی، مدیر کل آموزش و پرورش استان مرکزی از شناسایی، دستکم ۱۴۰۰ کودک و نوجوان محروم از حق تحصیل در آن استان سخن گفته بود.
محرومیت کودکان و نوجوانان از حق تحصیل در حالی است که غلامعباس ترکی، معاون حقوق عامه دادستان کل کشور، در تاریخ ۲ مرداد ماه ۱۴۰۳، از محرومیت دستکم ۱ میلیون کودک از حق تحصیل در مقاطع مختلف تحصیل به دلایلی از قبیل فقر و مشکلات خانوادگی خبر داده بود.
پیشتر هم در تاریخ ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۳، علی دهقانی، رئیس کل دادگستری خوزستان از شناسایی دستکم ۳۰ کودک کار و خیابان و تشکیل پرونده برای ۵۱۰۰ تن از افراد با آسیبهای اجتماعی، توسط نهادهای مربوطه آن استان خبر داده بود.
در تاریخ ۲۲ خرداد ماه ۱۴۰۳، علی رضایی، دبیر کارگروه کودکان کار و خیابان وزارت کشور، با تکیه بر آمارهای رسمی از وجود دستکم ۲۶۰۰ کودک کار و خیابان در ایران خبر داده بود و با تفکیک در هر استان تائید کرد که این کودکان در ۱۴ استان هستند.
گسترش دامنه مشکلات اقتصادی بر زندگی کودکان ایران در حالی که در تاریخ ۳ خرداد ماه ۱۴۰۳، علی اکبر دریکوند، معاون مقطع ابتدایی اداره کل آموزش و پرورش استان لرستان از محرومیت دستکم ۱۶هزار و ۶۱۹ کودک از تحصیل در آن استان خبر داده بود.
همچنین، تداوم محرومیت کودکان از تحصیل که از جمله حقوق اولیه هر انسانی است در حالی رو به افزایش است که پیشتر هم در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، علی مطهری، مدیر کل آموزش پرورش آذربایجان غربی از محرومیت ۵ هزار و ۷۰۰ دانش آموز مقطع ابتدایی که از حق تحصیل به دلایل اقتصادی و یا خانوادگی، خبر داد.
در همین حال، علی اسماعیلی، مدیر کل آموزش و پرورش استان زنجان هم در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، از وجود دستکم ۷۹۰ دانش آموز محروم از حق تحصیل در سطح آن استان خبر داد.
پیش از این و در تاریخ ۴ فروردین ماه ۱۴۰۳، حمیدرضا خانمحمدی، رئیس سازمان نوسازی و تجهیز مدارس ایران از وجود دستکم ۱۰۰ هزار کلاس فاقد ایمنی برای کودکان و نوجوانان و در حال استفاده تحت عنوان مدرسه برای این شهروندان خبر داده بود.
فقدان کیفیت لازم در بناهای مدارس ایران و عدم توجه به تامین امکانات برای تحصیل کودکان و نوجوانان بعنوان نسلهیا بعدی از یک سو و افزایش مشکلات اقتصادی در جامعه منجر شده تا با توجه به تائید رضا مرادصحرایی، وزیر آموزش و پرورش، دستکم ۲۰۰ هزار کودک به علت مشکلات اقتصادی و فقر از حق تحصیل محروم شوند.
پیشتر هم در تاریخ ۱۲ دی ماه ۱۴۰۲، مرکز آمار ایران، با انتشار گزارشی، از محرومیت ۹۲۹ هزار و ۷۹۸ کودک و نوجوان واجد شرایط برای تحصیل در ۳ مقطع ابتدایی، راهنمایی و متوسطه، در سال تحصیلی ۱۴۰۲ ـ ۱۴۰۱، از حق تحصیل و دسترسی به امکانات آموزشی خبر داده بود.
مرکز آمار ایران نیز در تاریخ ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲، با انتشار گزارشی، به تشریح وضعیت تحصیلی کودکان و نوجوانان در ایران پرداخت و اعلام کرد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱، بیش از ۵۵۶ هزار نوجوان، یا به تعبیر کنوانسیون حقوق کودکان، کودک – در سن ۱۵ تا ۱۷ سال از تحصیل بازماندند که بیش از ۲۹۵ هزار نفر آنها پسر و بیش از ۲۶۱ هزار نفر هم دختر هستند.
در تاریخ ۲۰ اسفند ماه ۱۴۰۱، مرکز پژوهشهای مجلس اعلام کرد، نرخ جذب بســیار ناچیز کودکان بازمانده از تحصیل در کنار تعداد بالای ترک تحصیل سالیانه از میزان ۳۴۷ هزار نفر تا ۲۷۰ هزار نفر، سبب شده روند بازماندگی از تحصیل در نظام آموزش و پرورش روبه رشد باشد.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

