حقوق بشر در ایران – امروز پنجشنبه ۱۳بهمن ماه ۱۴۰۱، مصطفی نیلی و سهیل عربی، از زندان تهران بزرگ به زندان رجایی شهر کرج منتقل شدند.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۱۲ بهمن ماه ۱۴۰۱، سهیل عربی و مصطفی نیلی، دو زندانی سیاسی محبوس در تیپ ۲ زندان تهران بزرگ به بند قرنطینه زندان رجایی شهر کرج منتقل شدند. مصطفی نیلی، در حال تحمل حبس تعزیری ۴ ساله خود از بابت پرونده موسوم به (دادخواهان سلامت) است. سهیل عربی هم بصورت مستمر در پی دگراندیشی و دیدگاههای شخصی خود مورد ارعاب و سرکوب ارگانهای امنیتی و پرونده سازی قرار گرفته است.
فاطمه نیلی، خواهر مصطفی نیلی ضمن اعلام این خبر در صفحه شخصی خود نوشت:”ساعت ۹ شب ۱۲ بهمن ماه، برادرم مصطفی نیلی از قرنطینه زندان رجائی شهر کرج تماس گرفت و خبر از انتقال خود و آقای سهیل عربی از زندان تهران بزرگ به آنجا را داد.”
مصطفی نیلی، در تاریخ ۱۹ دی ماه ۱۴۰۱، از بابت پرونده دوم قضایی خود توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست محمدرضا عموزاد، محاکمه و هنوز حکم وی ابلاغ نشده است.
این وکیل دادگستری، در تاریخ ۱۶ آبان ماه ۱۴۰۱، هنگامی که برای انجام کاری عازم زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان بود در فرودگاه مهرآباد تهران توسط ماموران اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت و پس از انتقال به زندان اوین و طی مراحل بازجویی و تفهیم اتهام و صدور وثیقه ای به مبلغ ۶۰۰ میلیون تومان برای پرونده جدید خود سپس از تاریخ ۲۰ آذر ماه ۱۴۰۱، برای سپری کردن دوران حبس تعزیری ۴ ساله خود از بابت پرونده موسوم به دادخواهان سلامت، به زندان تهران بزرگ منتقل شده بود.
اواخر مرداد ماه ۱۴۰۱، مصطفی نیلی به همراه آرش کیخسروی، مهدی محمودیان، محمدرضا فقیهی و مریم‌افرافراز، متهمان پرونده موسوم به (دادخواهان سلامت) توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران در مجموع به تحمل ۱۰ سال و ۹ ماه ۵ روز حبس تعزیری و مجازات تکمیلی محکوم شدند.
مصطفی نیلی، در تاریخ ۳۰ خردادماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب تهران از بابت اتهامات (اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور) و (فعالیت تبلیغی علیه نظام)، به تحمل ۴ سال حبس تعزیری و ۲ سال محرومیت از فعالیت‌های رسانه‌ای و ۲ سال محرومیت از اشتغال به حرفه وکالت محکوم شده بود.
در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، مصطفی نیلی، به همراه سایر متهمان پرونده موسوم به دادخواهان سلامت، پس از حضور در شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی علی مظلوم در سومین جلسه دادرسی خود محاکمه شدند.
جلسه دوم این دادگاه هم در تاریخ ۲۷ فروردین ماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی علی مظلوم، برگزار و اتهامات(اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور) و (فعالیت تبلیغی علیه نظام)، به متهمان پرونده تفهیم شده بود.
در جلسه اول دادگاه رسیدگی به این پرونده در تاریخ ۲۸ دی ماه ۱۴۰۰، محاکمه آرش کیخسروی، وکیل دادگستری و یکی از ۵ متهم پرونده مذکور، در شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب تهران برگزار شده بود.
مصطفی نیلی، در تاریخ ۲۳مراد ماه ۱۴۰۰، به همراه آرش کیخسروی، مهدی محمودیان، مریم فرا افراز و محمدرضا فقیهی، در جلسه ای که برای تنظیم شکایت از مسئولانی که در بحران کرونا موجبات هزینه های جانی و مالی هنگفتی به شهروندان ایران شده بودند توسط ماموران امنیتی بازداشت و به سلول انفرادی در بند امنیتی زندان اوین منتقل شدند.
پس از اتمام مراحل بازجویی و تفهیم، محمدرضا فقیهی، در تاریخ ۸ شهریور ماه ۱۴۰۰، با تودیع وثیقه، مصطفی نیلی در تاریخ ۲۷ آذر ماه ۱۴۰۰، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۷۰۰ میلیون تومان، مریم افراز در تاریخ ۷ دی ماه ۱۴۰۰، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۵۰۰ میلیون تومان و آرش کیخسروی هم درتاریخ ۴دی ماه ۱۴۰۰ با تودیع وثیقه، بطور موقت و تا اتمام مراحل دادرسی از بازداشت آزاد شدند.
همچنین، سهیل عربی هم در تاریخ ۱۲ دی ماه ۱۴۰۱، در منزل خود در تهران، پس از یورش نیروهای امنیتی توام با ضرب و شتم و رفتار خشونت آمیز ماموران بازداشت و پس از انتقال به زندان تهران با توجه به بیماری ناراحتی قلبی از دسترسی به خدمات پزشکی و حق درمان محروم شده بود.
در تاریخ ۱۸فروردین ماه ۱۴۰۱، سهیل عربی، با دریافت ابلاغیه ای کتبی از سوی شعبه ۱ اجرای احکام کیفری دادسرای زندان اوین برای تحمل دوران محکومیت حبس ۲ساله خود احضار شده بود و پس از آن با توجه به اینکه وی دوران تبعید خود را در شهرستان برازجان سپری می کرد اجرای حکم وی تعلیق شده بود.
سهیل عربی، در تاریخ ۶ مرداد ماه ۱۴۰۰، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به ریاست ایمان افشاری بصورت غیابی محاکمه و از بابت اتهامات (فعالیت تبلیغی علیه نظام)، (تشویش اذهان عمومی از طریق تهیه گزارش از اوضاع زندان) و صدور بیانیه و محکوم کردن کشتار و سرکوب مردم در آبان ۱۳۹۸) به تحمل ۲سال حبس تعزیری، پرداخت جریمه نقدی و ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد. این حکم در تاریخ ۲۵ آذر ماه ۱۴۰۰، توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تائید شد.
در تاریخ ۲۵ آبان ماه ۱۴۰۰، همزمان با آزادی سهیل عربی، مصطفی دانشجو، وکیل مدافع این فعال مدنی، در خصوص کاهش محکومیت تبعید موکل خود اعلام کرده بود: “با محاسبه دقیق روزهای بازداشت و نامه اجرای احکام دادسرای زندان اوین، سهیل عربی ۱۴ ماه بیش از مدت زمان محکومیت خود در زندان نگهداری شده. این مدت اضافی از حکم اقامت اجباری وی در برازجان کسر شده است.”
جلسه بازپرسی و تفهیم اتهام سهیل عربی، در تاریخ ۳ خردادماه ۱۴۰۰، توسط شعبه ۳ بازپرسی دادسرای امنیت اوین از طریق ویدئو کنفرانس برگزار و این فعال مدنی در مرحله بازپرسی با اتهامات (توهین به رهبری در فضای مجازی)، (اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور) و (فعالیت تبلیغی علیه نظام در فضای مجازی) تفهیم اتهام شد که پس از صدور قرار منع تعقیب اتهامات سهیل عربی به(فعالیت تبلیغی علیه نظام)، (تشویش اذهان عمومی از طریق تهیه گزارش از اوضاع زندان) و(صدور بیانیه و محکوم کردن سرکوب اعتراضات آبان ۱۳۹۸) تغییر کرد.
سهیل عربی در تاریخ ۱۶ آبان ماه ۱۳۹۲ بازداشت شد و تمام این مدت از حق مرخصی و سایر حقوق شهروندی یک متهم و یک زندانی سیاسی محروم ماند.
وی در تاریخ ۱ بهمن‌ماه ۱۳۹۸، از زندان اوین به زندان تهران بزرگ منتقل و پس از چند سال به زندان رجائی شهر کرج منتقل و مدتی را در سلول انفرادی زندان رجایی شهر کرج سپری کرده بود.
این زندانی سیاسی پیشین، در دوران محکومیت خود با انواع و اقسام شکنجه ها و ضرب و جرح از سوی بازجویان قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران مواجه شد و نهایتا در تاریخ ۲۶ آبان ۱۴۰۰، با پایان دوران محکومیت خود از زندان آزاد و سپس به شهرستان برازجان تبعید شده بود.
سهیل عربی، متولد ۱۳۶۴، در آبان‌ماه ۱۳۹۲، توسط ماموران قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران به اتهام(توهین به مقدسات – سب‌النبی) و (توهین به رهبری) بازداشت و پس از انتقال به بند ۲ الف آن ارگان‌امنیتی، در شهریور ماه سال ۱۳۹۳، در حالی که حدود ۱ سال از بازداشت وی گذشته بود توسط شعبه ۷۶ دادگاه کیفری ۲ استان تهران به اتهام(توهین به پیامبر اسلام) به اعدام محکوم شده بود.
این حکم در آذرماه همان سال در دیوان عالی کشور نیز تایید شده بود اما پس از اعمال ماده ۴۷۷ (اعاده دادرسی)، این حکم در مجموع به ۹۰ ماه زندان و ۲ سال تحقیقات مذهبی تبدیل و سهیل عربی علاوه بر تحمل ۷ سال و ۶ ماه زندان، به خواندن ۱۳ جلد کتاب دینی و مذهبی و تهیه ۵ تا ۱۰ خلاصه از این کتاب هم محکوم شده بود.
سهیل عربی، در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ هم به اتهام (توهین به رئیس وقت دانشگاه علامه طباطبایی، آیت‌الله احمد جنتی و غلامعلی حدادعادل از طریق نوشته‌هایش در فیسبوک) در شعبه ۱۰ دادگاه ویژۀ کارکنان دولت به ۵۰۰ هزار تومان جریمه نقدی و ۳۰ ضربه شلاق محکوم شده بود.
وی همچنین، در شهریورماه ۱۳۹۳ به اتهام (توهین به علی خامنه‌ای) و (تبلیغ علیه نظام)، توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به تحمل ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم نیز به فاصله کوتاهی در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر تائید شده بود.
در ادامه پرونده سازی های مستمر بر علیه سهیل عربی، در تاریخ ۱۵ آذر ماه ۱۳۹۷، توسط شعبه ۱۱۶۶ دادگاه کیفری ۲ تهران به اتهام (اخلال در نظم زندان) و (تخریب عمدی اموال دولتی) به تحمل ۱ سال و ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شد و با ارجاع پرونده به دادگاه تجدیدنظر عین حکم صادره در دادگاه بدوی تائید و به این زندانی سیاسی ابلاغ شده بود.
- بیشتر بخوانید: سهیل عربی، محکومیت به یک سال و نیم حبس تعزیری / تداوم محرومیت از دسترسی به خدمات پزشکی/ سند
این عکاس و شهروند خبرنگار زندانی، در آبان ماه ۱۳۹۶ برنده جایزه شهروند خبرنگار ۲۰۱۷ گزارشگران بدون مرز شده بود.
سرکوب، ارعاب و تهدید بر علیه شهروندان براساس سناریوی ارگانهای امنیتی، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
بلاتکلیف نگهداشتن افراد در بازداشت و ممانعت از دسترسی متهم به انتخابی خود ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
