نگاهی اجمالی به سیر تحولات و مشکلات جاری در پی انتقال اجباری زندانیان سیاسی رجایی شهر به بند امنیتی

تنش، محدودیت و مشکلات ناشی از انتقال اجباری بیش از ۵۰ تن از زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج به یک بند ویژه امنیتی این زندان با وجود گذشت چندین ماه از این انتقال همچنان ادامه دارد، در گزارش پیش رو سعی شده است به مهمترین فرازهای این انتقال اجباری، تنش های حاصله و مشکلات جاری زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج به صورت اجمالی پرداخته شود.

به گزارش فعالان حقوق بشر در ایران، هشتم مرداد ماه سال جاری بیش از ۵۰ تن از زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر بصورت اجباری توام با ضرب و شتم و بدون اجازه برداشتن لوازم شخصی به سالن ۱۰ این زندان که محلی با محدودیت های شدید ارتباطی و فقر امکانات است منتقل شدند. انتقال زندانیان با مشکلات عدیده ای همراه بود که پیش تر در گزارشات متعدد قبلی هرانا بصورت اجمالی از جمله تحت عنوان سرما و محرومیت؛ مشکلات مضاعف زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج پرداخته بود.
گزارش پیش رو بصورت اجمالی به مهمترین تحولات پس از آغاز پروسه انتقال اجباری زندانیان سیاسی بر اساس خط زمانی پرداخته است.

این گزارش تیتروار که در پی می آید علاوه بر اینکه بر آنچه گذشت اشاره دارد به وضعیت فعلی و مشکلاتی که کماکان گریبان زندانیان سیاسی این زندان را گرفته است نیز می پردازد:
۱- ۸ مردادماه سال جاری، پس از هجوم گارد زندان به سالن ۱۲ بند ۴ زندانیان سیاسی زندان رجایی‌شهر پروسه انتقال اجباری زندانیان به سالن ۱۰ این زندان که پیشتر محل نگهداری زندانیان اهل سنت بود آغاز شد، این انتقالات با مدیریت آقای مصطفی محبی، رئیس وقتسازمان زندان‌های تهران و آقای مردانی رئیس وقت زندان رجایی‌شهر کرج بود.

۲- در تاریخ ۱۱ مردادماه با هجوم گارد ویژه اعدام به بند ۱۰ زندان، با حضور آقایان محبی و مردانی زندانیانی چون امیر قاضیانی، جعفر اقدامی، سعید شیرزاد، سعید ماسوری، زانیار مرادی، رضا اکبری منفرد، حسن صادقی، ابوالقاسم فولادوند، محمد علی منصوری، ابراهیم فیروزی و خالد حردانی را که در اعتصاب غذا بسر میبردند با دستبند و جشم بند به انفرادی منتقل شدند.

۳- آقای مردانی، رئیس پیشین زندان رجایی شهر کرج که هم اکنون با ارتقا مقام به سازمان زندان‌ها منتقل شده است چندین بار در پاسخ به پرسش زندانیان سیاسی تاکید کرده است که انتقال زندانیان به بند جدید به دستور شخص وزیر اطلاعات انجام شده است.

۴- به گفته مردانی رئیس وقت زندان و مصطفی ضیایی، رئیس فعلی زندان رجایی‌شهر، محدودیت‌های اعمال شده و مصادره اموال زندانیان با دستور و زیر نظر محبی رئیس سازمان زندان‌ها صورت گرفته است.

۵- با گذشت بیش از ۴ ماه، وسائل شخصی زندانیان به جز مقداری لباس و تعدادی کاسه و بشقاب هنوز تحویل آن‌ها نشده است. وسایل مصادره شده که به شهادت برخی از زندانیان منتقل شده به بندهای دیگر رجایی‌شهر، در زندان و بین زندانیان عادی خرید و فروش شده است از جمله تلویزیون و یخچال و مواد غذایی را شامل می‌شده. مسئولان زندان به طور کلی خود را برای پاسخ در این موارد و جبران خسارت وسائل شکسته شده و به غارت رفته زندانیان پاسخگو نمی‌دانند.
۶- با گذشت بیش از ۴ ماه، وضعیت گرمایشی، تهویه هوا و آب گرم سالن ۱۰ نه تنها درست نشده بلکه روز به روز بدتر هم شده است. وضعیت به حدی آزاردهنده است که زندانیان برای حمام کردن، ناچار شده‌اند آب را در کتری و ظرف‌های غذا روی شعله‌های اجاق گازی گرم کنند و با چند کاسه آب گرم استحمام ‌کنند. در کنار همه این‌ها، فقدان هواکش در سالن ۱۰ به مشکلات تنفسی و ریوی زندانیان هم دامن زده است.

۷- علی‌رغم درخواست زندانیان بهایی برای انتقال به مکانی مناسب‌تر، مسئولین زندان به بهانه پذیرش این درخواست، این زندانیان را از سایرین جدا کرده و عملا در محل فرعی سالن ۱۱ ایزوله کرده‌اند.

۸- به دستور مردانی رئیس وقت زندان و همکاری کهندانی، قاضی ناظر زندان و سیگارودی، معاونت قضایی زندان برای ۸ نفر از زندانیان که پیشتر درجریان اعتصاب زندانیان سیاسی برای تنبیه به انفرادی منتقل شده بودند، پرونده جدید قضایی گشوده شده است. این زندانیان به توهین به رهبری، سردادن شعار علیه مقامات کشور و اخلال در نظم زندان متهم شده‌اند. این زندانیان عبارتند از سعید ماسوری، رضا اکبری منفرد، سعیدشیرزاد، حسن صادقی، امیر قاضیانی، جعفراقدمی، ابوالقاسم فولادند و ابراهیم فیروزی. در این جمع، سعید شیرزاد، امیر قاضیانی و ابراهیم فیروزی تفهیم اتهام شده‌اند و منتظر تشگیل دادگاه هستند در حالی‌که برای این پرونده جدید و تاکنون از حق دسترسی به خدمات حقوقی و وکیل هم عملا محروم بوده‌اند.
۹- زندانبانان و مقامات زندان به اعتراض زندانیان سالن ۱۰ نسبت به محدودیت دسترسی این زندانیان به فروشگاه که امکان تهیه مواد غذایی لازم را به آنان می دهد و همچنین محدودیت ساعات هواخوری تاکنون هیچ پاسخی نداده‌ و با برخوردهای توهین‌آمیز نسبت به زندانیان هنگام اعزام به بیمارستان یا دادگاه وضعیت را دشوار کرده‌اند.

۱۰- زندانیان سالن ۱۰ تا لحظه تنظیم این گزارش به روزنامه دسترسی ندارند و تنها وسیله ارتباطی یک طرفه با دنیای خارج از زندان یک دستگاه تلویزیون در این سالن است.

۱۱- وضعیت غذای زندان نامناسب توصیف شده و به دلیل فقدان مواد پروتئینی در غذا، مشکلات گوارشی دامن بسیاری از زندانیان را گرفته است.

۱۲-اعزام زندانیان به بیمارستان برای درمان و یا سرویس گرفتن از درمانگاه زندان به ندرت انجام شده و زندانیان به ناچار با هزینه شخصی داروهای تجویزی را به نرخ آزاد و با دشواری مضاعف تهیه می کنند.

لازم به یادآوری است در پی تنش های روی داده اسما جهانگیر، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد ایران با صدور بیانیه ای که به تایید دو تن دیگر از گزارشگران این سازمان رسیده است نسبت به وقایع زندان رجایی شهر کرج واکنش نشان داده بود.

خانم جهانگیر ضمن ابراز نگرانی عمیق از وضعیت زندانیان سیاسی و بدرفتاری با آنان خواستار اقدام سریع دولت در مذاکره با زندانیان بر اساس احترام به شان انسانی آنان شده بود.