حقوق بشر در ایران – امروز دوشنبه ۲۸ مهر ماه ۱۳۹۹، یک زن جوان ساکن شهر اهواز در استان خوزستان پس از مصرف قرص اقدام به خودکشی کرده بود.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از رُکنا، روز یکشنبه ۲۷ مهر ماه ۱۳۹۹، زنی جوان – متولد: ۱۳۷۴ – ساکن منطقه زیتون کارمندی، خیابان ظهرابی، بین زیتون و زیبا در شهر اهواز مرکز استان خوزستان، در پی عدم برخورداری از حق امید به زندگی و نبود آسایش اقتصادی و اجتماعی همزمان با مصرف چندین قرص اقدام به خودکشی کرده بود.
ابراهیم قنبری، رئیس سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری اهواز در تشریح این خبر گفت : در تاریخ ۲۷ مهر ماه ۱۳۹۹، ساعت ۱۹ و سه دقیقه با تماس تلفنی شهروندی به سامانه ۱۲۵ سازمان، اقدام به خودکشی خانم ۲۵ ساله در خانه مسکونی در منطقه زیتون کارمندی خیابان ظهرابی بین زیتون و زیبا اطلاع رسانی شد.”
رئیس آتش نشانی اهواز در ادامه افزود: “این خانم با مصرف قرص اقدام به خودکشی کرده بود و به دلیل قفل بودن درب ورودی، امدادگران ۱۱۵ قادر به ورود به داخل خانه نبودند.”
وی اظهار کرد: “آتش نشانان سریع خود را به محل رساندند و با استفاده از ابزار تخصصی درب ورودی خانه را گشوده و وی را به امدادگران ۱۱۵ تحویل دادند.
اغلب موارد خودکشی و یا اقدام به آن از سوی شهروندان ایران که روند رو به افزایش هم دارد در سایه نبود امید به زندگی و فشارهای روحی و روانی بر اثر مشکلات اقتصادی، معیشتی و گسترش فزآینده سرکوب آزادی بیان و عقیده در ایران است.
در تاریخ ۳۱ خرداد ماه ۱۳۹۹, مسعود قادی‌پاشا, معاون پزشکی و آزمایشگاهی سازمان پزشکی قانونی کشور از خودکشی ۵ هزار و ۱۴۳ نفر از شهروندان ایران در سال ۱۳۹۸ خبر داد و این رقم را در مقایسه با مدت مشابه سال ۱۳۹۷ با ۸ دهم درصد رشد اعلام کرد.
- بیشتر بخوانید: بیش از ۵ هزار خودکشی در میان شهروندان ایران در سال ۱۳۹۸
افزایش میزان خودکشی شهروندان در نقاط مختلف کشور به مثابه نبود امید به زندگی است. محرومیت از تامین اجتماعی شهروندان در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر که ایران از امضائ کنندگان این سند معتبر بین المللی می باشد بر محق بودن افراد بر تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان ، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود را مورد تاکید قرار داده اما برخوردهای قهرآمیز ارگانهای امنیتی و قضائی با شهروندان ایران و بیان اتهامات امنیتی بر خواسته های این افراد مصداق بارز نقض حقوق بشر نیز می باشد.
اشتراک گذاری
