زندان رجائی شهر: یورش گارد زندان به اندرزگاه ۴ سالن ۱۱ و ضرب و شتم زندانیان
حقوق بشر در ایران – در ساعات اولیه صبح روز یکشنبه ۱۳ بهمن ماه ۱۳۹۸, در پی یورش گارد ویژه زندان رجائی شهر کرج به اندرزگاه ۴ سالن ۱۱, مکانی که زندانیان عقیدتی اهل سنت در آن محبوس هستند در زمان بازرسی بدنی از زندانیان و بی احترامی به آنها از سوی ماموران گارد ویژه درگیری فیزیکی بین ۲ طرف شکل گرفت.
به گزارش حقوق بشر در ایران, صبح روز یکشنبه ۱۳ بهمن ماه ۱۳۹۸, ماموران گارد ویژه زندان رجائی شهر کرج در زمان تفتیش بدنی زندانیان عقیدتی سنی مذهب محبوس در اندرزگاه ۴ سالن ۱۱ این زندان که توام با بی احترامی به این زندانیان بود این مساله باعث بروز درگیری فیزیکی بین زندانیان و ماموران گارد شد. در پی یورش بسیاری از وسائل شخصی زندانیان توسط ماموران گارد زندان یا آسیب دیده و با پس از ضبط این وسائل به انبار زندان رجائی شهر منتقل شد. از زمان ورود الله کرم عزیزی به زندان رجائی شهر بعنوان رئیس این زندان گارد ویژه به اندرزگاههای مختلف این زندان یورش می برد و در موارد بسیاری هم زندانیان با آسیبهای جسمی بسیاری در اثر ضرب و شتم ماموران گارد ویژه زندان مواجه می شوند.
بنقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران ضمن اعلام این خبر گفت: “گارد زندان رجائی شهر کرج از همان ابتدای ورود به دنبال بهانه برای درگیری و سرکوب زندانیان عقیدتی اهل سنت در اندرزگاه ۴ سالن ۱۱ بود و به هر بهانه ای بری زندانیان محبوس در این اندرزگاه پاپوش درست می کنند که البته این به عادت گارد زندان رجایی شهر از زمانی که الله کرم عزیزی به این زندان آمده تبدیل به قوای سرکوب و شکنجه زندانیان بنا به دستور مستقیم وی شده است”.
این منبع مطلع همچنین گفت: “صبح روز یکشنبه هفته جاری که ماموران گارد ویژه به اندرزگاه ۴ سالن ۱۱ وارد شدند در بازرسی از قسمتهای مختلف این اندرزگاه بسیاری از وسائل مورد استفاده زندانیان مورد آسیب و شکستگی قرار گرفته و یا بطور کامل مفقود شده که البته وسائل زندانیان پس از ضبط به انبار زندان رجائی شهر کرج منتقل شد”.
این منبع مطلع در ادامه گفت: ” نکته قابل توجه بیان این جمله است که از زمان معرفی الله کرم عزیزی بعنوان رئیس زندان رجائی شهر کرج بارها دیده شده هر دفعه که گارد زندان به بهانه تفتیش به سالن ها هجوم می برند سربازان اقدام به خوردن مواد غذایی زندانیان می کنند.
حقوق بشر در ایران در تاریخ ۱۳ بهمن ماه ۱۳۹۸, با انتشار گزارشی از یورش ماموران گارد ویژه زندان رجائی شهر کرج به اندرزگاه ۶ سالن ۱۸ این زندان که منجر به ضرب و شتم زندانیان و مرگ یک زندانی با جرائم غیرسیاسی بنام “محمد عامری” را اطلاع رسانی کرده بود. این زندانی در حالی بر اثر ضرب و شتم نیروهای گارد زندان جان خود را از دست داده که هیچ نقشی در درگیرهای داخل اندرزگاه ۶ سالن ۱۸ نداشت.
- بیشتر بخوانید: مرگ یک زندانی در پی ضرب و شتم گارد زندان رجائی شهر کرج
لازم به ذکر است: زندان رجائی شهر در کرج از جمله زندانهای ایران است که در آن زندانیان سیاسی, عقیدتی و زندانیانی با جرائم قتل و غیره در آن محبوس هستند و در حال تحمل کیفر و سپری کردن دوران محکومیت حبس خود می باشند. این زندان با توجه به قدمت و قدیمی بودن آن نیاز به تعمیرات اساسی در بندهای آن و بازبینی دارد اما از آنجائی که این مسائل در سایه سوء مدیریت به حاشیه رانده است دیگر مسائل که ارزشی نیستند در اولویتهای حکومت ایران قرار گرفته اند که این موارد میتواند نقض اسناد بین المللی حقوق بشر علیالخصوص ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر که بر حق افراد در برخورداری از نیازهای اولیه از قبیل: محل اقامت مناسب, مراقبت پزشکی و امکان دارا بودن خوراک و پوشاک مناسب تاکید شده است. اما در زندان رجائی شهر کرج زندانیان در بندهای این زندان با دنیایی از محرومیتها دست و پنجه نرم میکنند.
در تاریخ ۲۷ دی ماه ۱۳۹۸, حقوق بشر در ایران, انتشار گزارشی به وضعیت سلولهای انفرادی در زندان رجائی شهر کرج پرداخته بود. در آن گزارش آمده بود از سلولهای انفرادی در زندان رجائی شهر کرج بعنوان ابزاری برای اعمال فشارهای روحی و روانی و جسمانی بر زندانیان سیاسی و عقیدتی و حتی زندانیان جرائم غیرسیاسی محبوس در این زندان استفاده می شود. در ادامه آن گزارش آمده بود زندانیان محبوس در زندان رجائی شهر در ۳ حالت به سلول انفرادی منتقل می شوند یکی زمانی که یک زندانی به اعدام محکوم شده و برای اجرای حکم اعدام پس از فراخوانده شدن به دفتر الله کرم عزیزی و یا معاونان وی در ابتدا مورد ضرب و شتم قرار می گیرد و روانه سلول انفرادی می شود و یا زندانیانی که دست به اعتصاب غذا زدند و در سومین حالت هم اینکه مسئولان زندان رجائی شهر برای ۱ زندانی اقدامات تنبیهی را در نظر گرفته باشند که باز هم در این صورت پس از فراخواندن فرد به دفتر رئیس زندان وی را با ضرب و شتم و دستبند و چشم بند زده به سلول انفرادی منتقل می کنند.
- بیشتر بخوانید: گزارشی از وضعیت سلولهای انفرادی در زندان رجائی شهر کرج
حقوق بشر در ایران, در سالهای گذشته با انتشار گزارشات متعددی از موارد سرکوب گسترده زندانیان سیاسی و عقیدتی و حتی زندانیان غیرسیاسی محبوس در اندرزگاه های زندان رجائی شهر کرج را با توجه به گزارشات موثقی که از منابع خبری خود دریافت کرده به رشته تحریر در آورده که در آن گزارشها مواردی از قبیل ضرب و شتم, انتقال به سلول انفرادی, محرومیت از حق درمان و سایر موارد گسترده نقض حقوق شهروندی زندانیان محبوس در این زندان مورد اشاره قرار گرفته است.
- بیشتر بخوانید: یورش گارد ویژه زندان رجائی شهر به اندرزگاه ۱۰ سالن ۳۶ این زندان و ضرب و شتم زندانیان
- بیشتر بخوانید: یورش گارد ویژه زندان رجائی شهر کرج به اندرزگاه های این زندان
- بیشتر بخوانید: حمله گارد ویژه زندان رجائی شهر به زندانیان اهل سنت و ضرب و شتم این زندانیان
- بیشتر بخوانید: حمله گارد ویژه زندان رجایی شهر کرج به محل نگهداری زندانیان اهل سنت
- بیشتر بخوانید: یورش گارد ویژه به سالن ۱۲ زندان رجایی شهر؛ ضرب و شتم و انتقال زندانیان سیاسی و عقیدتی از این بند
بر طبق اسناد موجود حقوق بشر برخورداری از حق دادرسی عادلانه توسط دادگاهی بیطرف و با حضور هیئت منصفه از جمله موارد است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین در ماده ۱۴ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز بر آن تاکید شده است. همچنین در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر ممنوعیت شکنجه در عدم رفتاری خشن بر افراد مورد تاکید قرار گرفته است. در ماده ۵ قانون آئین دادرسی کیفری به صراحت کلام بر اطلاع یافتن متهم از اتهامات منتسبه و همچنین فراهم کردن امکان دسترسی فرد متهم به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون برای متهم مورد تاکید قرار گرفته است.
سرکوب زندانیان و اعمال محرومیتهای گسترده بر علیه این شهروندان که از جمله میتوان بر حق برخورداری از انتخاب وکیل و تقاضای دادرسی عادلانه را شامل میشود را می توان تنها جزئی از موارد سرکوب گسترده شهروندان در ایران دانست. با استناد به ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۵ قانون آئین دادرسی کیفری حق هر فردی بر دادرسی کامل و بی طرف و همچنین اجازه حضور وکیل انتخابی متهم بر پرونده مورد تاکید میباشد ولی زندانیان اهل سنت با توجه به سنی بودنشان از این حق محروم شده اند.