بیانیه کانون نویسندگان ایران در محکومیت صدور حکم ۱۸ سال حبس برای سه نویسنده

کانون نویسندگان ایران, در پی صدور حکم حبس برای ۳ عضو این مجموعه فرهنگی با صدور بیانیه ای نسبت به حکم مذکور واکنش نشان داد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران, در پی صدور حکم ۱۸ سال حبس تعزیری برای ۳ عضو کانون نویسندگان ایران بنام های رضا خندان مهابادی, کیوان باژن و بکتاش آبتین از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران, کانون نویسندگان با انتشار بیانیه ای در محکومیت این حکم واکنش نشان داد. 

• بیشتر بخوانید: محکومیت ۳ عضو کانون نویسندگان ایران به ۱۸ سال حبس تعزیری

متن کامل بیانیه‌ کانون نویسندگان ایران را در ادامه بخوانید: 

به دنبال محاکمه‌ی سه عضو کانون نویسندگان ایران در هفتم و هشتم اردیبهشت سال جاری روز گذشته، ۲۵ اردیبهشت، رای شعبه‌ ۲۸ دادگاه انقلاب به وکلای پرونده ابلاغ شد. بنا به این ابلاغیه رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین و کیوان باژن هر یک به شش سال زندان محکوم شده‌اند: ۱ سال برای اتهام “تبلیغ علیه نظام” و ۵ سال برای اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور”. نامربوط تر و سست بنیان تر از این اتهامات “دلایل” و “مستندات” آنهاست. به ۳ نویسنده مجموعا ۱۸ سال حکم زندان داده‌اند که چرا عضو کانون نویسندگان ایران شده‌اید؛ چرا نشریه‌ی داخلی یک تشکل فرهنگی را منتشر کرده‌اید؛ چرا اسناد و مدارک فعالیت‌های پنجاه ساله‌ی کانون را در کتابی گرد آورده‌اید؛ چرا بر مزار احمد شاملو و محمد مختاری و جعفر پوینده رفته‌اید؛ چرا پای بیانیه‌های دفاع از آزادی بیان نویسندگان و هنرمندان و مخالفت با اعدام و سانسور امضا گذاشته‌اید!
این کدام “امنیت کشور” است که انتشار نشریه و بیانیه اعتراضی اقدام علیه آن محسوب می‌‍‌شود؟ امنیت چه کسانی با عضویت در کانون و رفتن بر مزار شاعران و نویسندگان به خطر می‌افتد؟ هر دادگاهی که حتی با اندکی عدالت و استقلال همراه باشد و ذره‌ای حق انسان در آن رعایت شود نیز این نوع “مستندات” را نه ادله‌ی جرم بلکه بهانه‌ی پرونده‌سازی تلقی می‌کند. در حقیقت آنچه در پرونده و دادگاه سه عضو کانون مبنای اتهام و صدور حکم قرار گرفته است چیزی جز گام نهادن در راه آزادی بیان و مخالفت با سانسور نیست و درست به همین سبب آنها محاکمه و محکوم به تحمل حبس شده‌اند؛ اما این فقط محاکمه و محکومیت سه نویسنده نیست، تنها محاکمه‌ی کانون نویسندگان ایران نیست. محکومیت همه‌ی نویسندگان و کسانی است که می‌خواهند از حق آزادی بیان برخوردار باشند. به این گونه محاکمه‌ها و حکم‌هایی که در چند دهه‌ی اخیر برای پراکندن رعب و وحشت و سرکوب آزادی بیان به وفور در جریان بوده است، باید پایان داده شود.
کانون نویسندگان ایران پرونده‌سازی و صدور احکام سرکوبگرانه بر ضد رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین و کیوان باژن را محکوم می‌کند و خواهان لغو بی‌قید و شرط این حکم‌ها و مختومه کردن پرونده است. همچنین از همه‌ی نویسندگان و انسان‌های مدافع آزادی بیان می‌خواهد تا از هر راه ممکن به دفاع از این سه نویسنده بپردازند.

کانون نویسندگان ایران

۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۸

کانون نویسندگان ایران در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۴۷ از جمله با هدف مبارزه با سانسور اعلام موجودیت کرد. اعضای این کانون در برهه‌های مختلفی از تاریخ ایران، چه در دوران پهلوی و چه در زمان جمهوری اسلامی و به‌ویژه در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ با سرکوب و اعدام و قتل روبرو بوده‌اند.

محمدجعفر پوینده و محمد مختاری که در قتل‌های زنجیره‌ای وزارت اطلاعات در دهه ۷۰ جان خود را از دست دادند از اعضای این کانون بودند. اعضای این کانون را نویسندگان، مترجمان و ویراستاران تشکیل می‌دهند. از جمله اعضای نام آشنای کانون می‌توان به سیمین دانشور، نادر ابراهیمی، بهرام بیضایی، داریوش آشوری، محمدعلی سپانلو، محمود اعتمادزاده، سیاوش کسرایی، اسماعیل خویی و احمد شاملو اشاره کرد.