محکومیت قطعی آتنا دائمی و گلرخ ایرائی هر یک به تحمل ۳ سال ۷ ماه حبس تعزیری
حقوق بشر در ایران – طی روزهای گذشته, شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران, حکم صادره بر علیه “گلرخ ابراهیمی ایرائی”, فعال مدنی و “آتنا دائمی”, زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین را عینا تائید کرد. این حکم با استناد به ماده ۴۵۰ از قانون مجازات اسلامی که “برعدم ضرورت تشکیل جلسه تجدیدنظر با حضور متهم و وکیل مدافع وی تاکید می کند” نیز مورد بررسی قرار گرفت.
به گزارش حقوق بشر در ایران, طی روزهای گذشته, “گلرخ ابراهیمی ایرائی”, زندانی سابق سیاسی و “آتنا دائمی”, فعال حقوق کودک و زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین از سوی شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران از بابت اتهام” تبلیغ علیه نظام” هر یک به تحمل ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری و همچنین ۲ سال محرومیت از عضویت در گروه ها و احزاب محکوم شدند. حکم صادره بر علیه این ۲ فعال مدنی با استناد به ماده ۴۵۰ از قانون آئین دادرسی کیفری که بر عدم ضرورت تشکیل جلسه تجدید نظر با حضور متهم و وکیل مدافع حکم صادره بر علیه “ گلرخ ابراهیمی ایرائی” و “آتنا دائمی” را تائید کرده است. بر اساس حکم صادره با اعمال ماده ۱۳۴ مدت ۲ سال و ۱ ماه از این حبس برای هر یک از آنها قابل اجرا خواهد بود.
بنقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران ضمن تائید این خبر گفت؛ شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران, با استناد به ماده ۴۵۰ از قانون مجازات اسلامی که بر عدم ضرورت تشکیل جلسه دادرسی در مرحله تجدیدنظر خواهی با حضور متهم و وکیل مدافع وی تاکید دارد “آتنا دائمی” زندانی سیاسی و فعال حقوق کودک و “گلرخ ابراهیمی ایرائی”, زندانی سابق سیاسی و فعال مدنی, هر یک به تحمل ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری و همچنین ۲ سال محرومیت از عضویت در گروهها و احزاب سیاسی محکوم کرد.
این منبع مطلع همچنین گفت؛ با توجه به دادنامه صادره توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران “گلرخ ابراهیمی ایرائی” از بابت اتهام “توهین به رهبری” به تحمل ۲ سال و ۱ ماه حبس تعزیری و همچنین از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام” هم به تحمل ۱ سال و ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شد که البته این حکم توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست “ایمان افشاری” صادر شده بود و فقط توسط دادگاه تجدیدنظر عینا تائید شد.
این منبع مطلع پیرامون آتنا دائمی, فعال حقوق کودک و زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین گفت؛ آتنا دائمی هم همانند گلرخ ابراهیمی ایرائی از بابت اتهام”توهین به رهبری” به تحمل ۲ سال و ۱ ماه حبس تعزیری و از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام” هم به تحمل ۱ سال و ۶ ماه حبس تعزیری توسط دادگاه بدوی محکوم شده بود که حکم صادره توسط دادگاه بدوی عینا به تائید شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران رسید و این فعال حقوق کودک و زندانی سیاسی به تحمل ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری و ۲ سال محرومیت از عضویت در احزاب و گروهها محکوم شد. در صورت اعمال ماده ۱۳۴ از قانون مجازات اسلامی این مدت به برای هر یک از متهمان به ۲ سال و ۱ ماه حبس کاهش پیدا خواهد کرد.
لازم به ذکر است, “آتنا دائمی” و “گلرخ ابراهیمی ایرائی”, در مرحله بدوی, در تاریخ ۲۸ خردادماه ۱۳۹۸, توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران, به ریاست “ایمان افشاری” از بابت اتهامات “توهین به رهبری” و “تبلیغ علیه نظام” با حضور “عباس امیری” وکیل مدافع آتنا دائمی و همچنین ” “امیر رئیسیان” وکیل مدافع گلرخ ابراهیمی ایرائی برگزار شده بود.
- بیشتر بخوانید؛ جلسه دادگاه آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرائی برگزار شد
آتنا دائمی هم اکنون در بند زنان زندان اوین در حال تحمل حبس است و گلرخ ابراهیمی ایرائی در فروردین سال جاری با پایان دوران محکومیت و با تودیع قرار از بابت این پرونده، از زندان آزاد شده است.
- بیشتر بخوانید: گلرخ ابراهیمی ایرائی, زندانی سیاسی آزاد شد
کیفرخواست یکی از پرونده هائی که در دوران حبس و در زندان اوین علیه “گلرخ ابراهیمی ایرائی” و “آتنا دائمی” مفتوح شده بود در تاریخ ۷ خردادماه با حضور گلرخ ابراهیمی ایرائی و در تاریخ ۸ خردادماه سالجاری با حضور آتنا دائمی در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست “ایمان افشاری” قاضی شعبه مذکور به متهمین به صورت جداگانه ابلاغ شده بود.
- بیشتر بخوانید؛ کیفرخواست آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرائی از سوی دادگاه انقلاب تهران به آنها ابلاغ شد
در این پرونده مذکور اتهام “توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی” و “توهین به رهبری” از این جهت برای هر ۲ نفر این افراد مطرح شد که مسئولان زندان مدعی هستند گلرخ ابراهیمی ایرائی و آتنا دائمی به بهانه اعتراض به اجرای حکم اعدام ۳ زندانی سیاسی کورد بنامهای “رامین حسین پناهی, لقمان مرادی و زانیار مرادی” در حین خواندن سرود در سالن ملاقات به آن مرتکب شده اند. همچنین دیگر اتهام “تبلیغ علیه نظام” به بهانه صدور بیانیهها و نامه هایی طرح شده است که به گلرخ ابراهیمی ایرائی و آتنا دائمی نسبت داده شده است.
همزمان پرونده دیگری نیز شامل اتهام “اخلال در نظم زندان” از سال گذشته علیه این افراد مفتوح است. این دو کنشگر مدنی متهم هستند که در روز ملاقات با بازرسی بدنی بعد از انجام ملاقات و هنگام ورود به بند مخالفت کردهاند، خودداری آنها از تفتیش شدن و تمرد و درگیری با ماموران، از طرف مسئولان از جمله مصادیق اخلال در نظم زندان ذکر شده است.
لازم به ذکر است که دو پرونده مذکور در دو شعبه ۴ و همچنین شعبه ۵ دادسرای مقدس مستقر در زندان اوین بررسی شده و نهایتا به شعبه ۴ دادسرای اوین به ریاست بازپرس خدابخشی ارسال شده بود. جلسات بازپرسی از آبانماه ۱۳۹۷ و پس از آن در ۶ جلسه به صورت مجزا برای این افراد تشکیل شد.
- بیشتر بخوانید: احضار آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرائی به دادسرای زندان اوین
- بیشتر بخوانید: احضار آتنا دائمی به دادسرای اوین
- بیشتر بخوانید: احضار مجدد آتنا دائمی و گلرخ ایرائی به دادسرای زندان اوین
صبح روز دوشنبه ۱۶ اردیبهشتماه ۱۳۹۸، آخرین جلسه بازپرسی رسیدگی به اتهامات مطروحه علیه آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرائی در شعبه ۴ دادسرای اوین برگزار شده بود.
- بیشتر بخوانید: جلسه دادرسی آتنا دائمی و گلرخ ایرائی برگزار شد
حقوق بشر در ایران در تاریخ ۵ خرداد ماه ۱۳۹۸ با انتشار نامه ای سرگشاده از آتنا دائمی که نسخه ای از آن در اختیار حقوق بشر در ایران جهت انتشار قرار گفته بود در آن نامه آتنا دائمی نسبت به این احضارها و پروندهسازیها واکنش نشان داده و به تشریح مشکلاتی که به بهانههای واهی از طریق مسئولین زندان و مقامات قضایی به همراه گلرخ ابراهیمی ایرایی و دیگر همبندیان خود متحمل شده است پرداخته بود.
لازم به یادآوری است، آتنا دائمی، در تاریخ ۲۹ مهرماه ۱۳۹۳ بازداشت و تحمل ۵ سال حبس تعزیری به دلیل فعالیت های مدنی خود محکوم شد. این زندانی از آذرماه سال ۹۵ دوره محکومیت خود را آغاز کرده است و هم اکنون در زندان اوین تحمل حبس می کند.
گلرخ ابراهیمی ایرایی، دیگر فعال مدنی متهم در این پرونده در تاریخ ۱۹ فروردین ماه ۱۳۹۸و با پایان دوران محکومیت از زندان آزاد شد. این فعال مدنی, از تاریخ ۳ آبان ماه سال۱۳۹۵ همزمان با آرش صادقی, همسرش, در حال تحمل محکومیت حبس خود به دلیل فعالیت های مدنی در زندان اوین بود.
- بیشتر بخوانید؛ گلرخ ابراهیمی ایرائی, زندانی سیاسی آزاد شد
زندانیان سیاسی در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تاکید شده است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی گوناگون که میتوان گفت اکثر این افراد این بیماریها را از زمانی که در زندان محبوس گردیده اند به آن مبتلا شده اند و از سوی دیگر پرونده سازیهای پی در پی برای آنها از جمله مواردی است که مستند و مشهود است. اما مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از این مسئاله بعنوان یک اهرم فشار در جهت تفهیم نظریات و یا اتهامات وارده بر افراد استفاده میکنند که این مورد ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.